Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Spin the Dawn" to w pewnym sensie odpowiedź na pytanie "co by było, gdyby Mulan była krawcową?" W państwie, w którym żyje Maia, główna bohaterka tej powieści, krawcami mogą zostać wyłącznie mężczyźni - kobiety to wyłącznie pomniejsze szwaczki, których nie dopuszcza się do wyższych stanowisk. Gdy do warsztatu krawieckiego ojca Mai przybywa cesarski posłaniec z wezwaniem na dwór, dziewczyna nie może się pogodzić z tym, że na wezwanie musi odpowiedzieć jej schorowany ojciec lub okaleczony na wojnie brat, który nie ma serca do szycia. Maia ścina włosy i podszywa się pod brata, po czym wyrusza na cesarski dwór, aby zmierzyć się z innymi mistrzami i wykazać, że jest warta tego, by zostać cesarskim krawcem.
Tu jednak kończą się podobieństwa do Mulan - Maia ma nieco mniej waleczny charakter i choć stara się być dzielna, to jednak nadal jest tylko młodą dziewczyną, która w gruncie rzeczy niewiele wie o świecie.
Ponadto nie spodziewa się, że dostanie zadanie, które wydaje się niemożliwe do wykonania, ani tego, że pomoc przyjdzie od człowieka, którego się obawia.
Czytało mi się tę książkę niesamowicie przyjemnie, autorką pięknie dobiera słowa, a chociaż pomysł dziewczyny udającej chłopaka, aby pokazać mężczyznom, że jest od nich lepsza znam już tak z "Mulan", jak z duologii "Eon" Allison Goodman, to dało się tu wyczuć powiew świeżości. Podobnie jak te wcześniej wymienione, "Spin the Dawn" inspirowana jest chińską kulturą.
I co prawda główna bohaterka czasem zachowuje się głupio i irracjonalnie, ale ostatecznie jest tylko nastolatką, którą okoliczności zmusiły do dbania nie tylko o siebie, ale i rodzinę.
Dość istotną rolę pełni tu wątek romantyczny, który jest niestety do bólu przewidywalny, ale na szczęście autorka nie potraktowała tej książki jako pretekst do napisania "gorącego romansu" i miliona pokracznych scen erotycznych - fabuła konsekwentnie skupiona jest na misji Mai i za to ogromny plus. :) Pod koniec książki pojawia się ciekawy twist, który co prawda nie wbija w fotel, ale zachęca do sięgnięcia po kolejną część. Ogólnie rzecz biorąc - bardzo udana młodzieżówka.

Spin the Dawn" to w pewnym sensie odpowiedź na pytanie "co by było, gdyby Mulan była krawcową?" W państwie, w którym żyje Maia, główna bohaterka tej powieści, krawcami mogą zostać wyłącznie mężczyźni - kobiety to wyłącznie pomniejsze szwaczki, których nie dopuszcza się do wyższych stanowisk. Gdy do warsztatu krawieckiego ojca Mai przybywa cesarski posłaniec z wezwaniem na...

Pierwsza część tej serii zrobiła na mnie całkiem niezłe wrażenie, mimo pewnej szablonowości i przewidywalności - miło czytało się o przygodach Mai i drodze, jaką musiała pokonać, by uszyć legendarne suknie bogini Amany.
Druga książka jest bardziej skupiona na konflikcie zbrojnym i konsekwencjach, jakie Maia musi ponieść w wyniku tego, co wydarzyło się w pierwszym tomie - przysięga, która wiąże ją z Bandurem, sprawia, że dziewczyna coraz mocniej traci swoje człowieczeństwo, broni się jednak z wszystkich sił, by odwlec całkowitą przemianę. Dość dużo miejsca poświęconego jest przemyśleniom dziewczyny i jej zmartwieniom, co może nieco nużyć, ale mnie nie przeszkadzało.
Osobiście irytowała mnie postać Lady Sarnai i żałuję, że nie autorka nie nadała jej więcej głębi i nie opowiedziała o niej na tyle dużo, bym mogła zżyć się z tą postacią; mam wrażenie, że miałaby niezły potencjał.
To oczywiście młodzieżówka, więc fani gatunku pewnie nie będą niczym szczególnie zaskoczeni: mamy dość przewidywalny romans i bohaterkę, która jest kluczowa dla uratowania świata, a jej wybory czasem bywają wątpliwe i powodują więcej problemów niż ich rozwiązują. :) Całość jest jednak bardzo ładnie napisana i czytało mi się świetnie, bardzo podobało mi się również wykorzystanie inspiracji kulturą chińską.
Nie chcę zawierać w tej opinii spoilerów, powiem więc tylko, że zakończenie jak dla mnie było nieco zbyt cukierkowe. Co prawda dzięki temu całość nabiera bajkowego wydźwięku i podnosi na duchu, ale miałam nadzieję na finał z przytupem, a tak końcówka wydaje mi się nieco oklapnięta. ;)
Podsumowując - bardzo ładna i przyjemna, choć niezbyt zaskakująca fantastyka młodzieżowa.

Pierwsza część tej serii zrobiła na mnie całkiem niezłe wrażenie, mimo pewnej szablonowości i przewidywalności - miło czytało się o przygodach Mai i drodze, jaką musiała pokonać, by uszyć legendarne suknie bogini Amany.
Druga książka jest bardziej skupiona na konflikcie zbrojnym i konsekwencjach, jakie Maia musi ponieść w wyniku tego, co wydarzyło się w pierwszym tomie -...

"Syn Wiedźmy" to co prawda pozycja dla młodszych czytelników, ale jeśli lubicie baśniowe klimaty i podnoszące na duchu historie, to prawdopodobnie spodoba Wam się bez względu na wiek.
Magia to niebezpieczna rzecz i ma konsekwencje - to wiadomo, więc Siostra Wiedźma posługuje sią nią bardzo ostrożnie i oszczędnie, polegając raczej na swoich umiejętnościach i ziołach, niż na tej kapryśnej sile zamkniętej w garncu w piwnicy. Kiedy jednak jej synowie ulegają wypadkowi i jeden z nich ginie, a drugi ma niewielkie szanse, by wyzdrowieć, zszywa ich dusze za pomocą magii.
Nedowi udaje się przeżyć, jednak nie jest już taki sam jak przed wypadkiem, a wszyscy dookoła szeptają, że przeżył niewłaściwy chłopiec. Ned jąka się i nie umie nawet czytać, bo choć bardzo się stara, słowa umykają mu, a litery wiją się po kartkach, umykając sfrustrowanemu chłopcu. Ojciec Neda nigdy na niego nie patrzy, zgarbiony pod ciężarem poczucia winy, że nie udało mu się uratować drugiego syna.
W odległej od ojczyzny Neda krainie mieszka Aine, córka rybaczki, mierzy się z własnymi problemami. Jej matka umiera, a zrozpaczony ojciec obojętnieje na wszystko i pozwala gospodarstwu popaść w ruinę. Gdy wreszcie nic im nie zostaje, ojciec Aine zakłada ukryty dotychczas medalion i zabiera córkę do chaty w lesie, by odtąd wieść bandyckie życie. Zbiera wokół siebie grupę bandytów (uważając jednak, by jego córka pozostawała w ukryciu, kiedy ich sprowadza do chaty) i snuje ambitne plany, by jeszcze bardziej się wzbogacić. Skupiony na swoich niecnych celach nie zauważa, że coraz bardziej oddala się od córki i zatraca w mocy, jaką oferuje mu tajemniczy medalion w kształcie oka.
Od początku jest jasne, że ścieżki Neda i Aine się splotą - jednak jaką rolę ma w tym do odegrania kapryśna magia i dziewięć tajemniczych głazów stojących w sercu groźnego lasu? Polecam przekonać się na własne oczy.
To bardzo ciepła opowieść o przyjaźni, rodzinie, ale i o stracie i śmierci. Zarówno młodsi jak i starsi czytelnicy znajdą tu coś dla siebie. "Syn wiedźmy" podobał mi się znacznie bardziej niż "Dziewczynka...", bo o ile sam styl jest bardzo podobny, o tyle historia Neda i Aine wydaje mi się zgrabniej poskładana i dojrzalsza.
Jeśli podobała Wam się "Dziewczynka, która wypiła księżyc", to "Syn wiedźmy" też będzie strzałem w dziesiątkę.

"Syn Wiedźmy" to co prawda pozycja dla młodszych czytelników, ale jeśli lubicie baśniowe klimaty i podnoszące na duchu historie, to prawdopodobnie spodoba Wam się bez względu na wiek.
Magia to niebezpieczna rzecz i ma konsekwencje - to wiadomo, więc Siostra Wiedźma posługuje sią nią bardzo ostrożnie i oszczędnie, polegając raczej na swoich umiejętnościach i ziołach, niż na...