Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uważam, że to godny następca Larssona. Wiadomo, Lagercrantz nigdy nie będzie Steigiem, ale uznanie należy się mu za to, że podjął wyzwanie, by choć trochę się do niego upodobnić. Świetnie wstrzelił się w klimat powieści swojego poprzednika. W niczym nie odstaje w kreowaniu postaci, sposobie pisania, zamyśle kompozycyjnym, a to nie lada wyzwanie. Gratuluję!

Uważam, że to godny następca Larssona. Wiadomo, Lagercrantz nigdy nie będzie Steigiem, ale uznanie należy się mu za to, że podjął wyzwanie, by choć trochę się do niego upodobnić. Świetnie wstrzelił się w klimat powieści swojego poprzednika. W niczym nie odstaje w kreowaniu postaci, sposobie pisania, zamyśle kompozycyjnym, a to nie lada wyzwanie. Gratuluję!

Agata jak zwykle świetna w każdym calu!

Agata jak zwykle świetna w każdym calu!

Znowu wyjdę na zrzędę, ale... Ta książka miała niewątpliwie dobry pijar: Lisa Gardner stwierdziła, że nie mogła domyślić się zakończenia do ostatniej strony. No cóż... akurat to jaki będzie finał wiedziałam w połowie akcji. Opinia samego Kinga na okładce zwabiała ludzi jak lep muchy. Mnie też, ale na bezsenność nie cierpiałam z powodu powieści Hawkins. Czytało mi się ją bardzo dobrze i szybko; uważam, że postać Rachel została skrupulatnie przemyślana, przez co psychologizm postaci został oddany bardzo dogłębnie i za to ogromny plus. Sama główna bohaterka jest nieszablonowa, niestereotypowa, próżno w niej szukać tendencyjności. Fabuła ciekawa, kompozycja oryginalna. Ale mam mały niedosyt. Spodziewałam się czegoś bardziej mrocznego, nieprzewidywalnego... Dużo szumu wokół tej powieści, ale uważam, że np. Streig Larsson ze swoją trylogią zasługuje na większe peany niż autorka "Dziewczyny z pociągu".

Znowu wyjdę na zrzędę, ale... Ta książka miała niewątpliwie dobry pijar: Lisa Gardner stwierdziła, że nie mogła domyślić się zakończenia do ostatniej strony. No cóż... akurat to jaki będzie finał wiedziałam w połowie akcji. Opinia samego Kinga na okładce zwabiała ludzi jak lep muchy. Mnie też, ale na bezsenność nie cierpiałam z powodu powieści Hawkins. Czytało mi się ją...