Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawa opowieść o miłości z zapachami, kolorami i dźwiękami Prowansji w tle. To też opowieści o wyborach, które rzutują na całe życie, o chorobie , diagnozie i ludzkich postawach. Moim zdaniem bardzo dobra książka.

Ciekawa opowieść o miłości z zapachami, kolorami i dźwiękami Prowansji w tle. To też opowieści o wyborach, które rzutują na całe życie, o chorobie , diagnozie i ludzkich postawach. Moim zdaniem bardzo dobra książka.

Rewelacja!

Rewelacja!

Powieść, którą przeczytałam w ubiegłym roku i została ze mną na długo. Okres drugiej wojny światowej, ludzkie dylematy, miłość, wina i kara. Powieść, która zostawia ślad. Taka, którą się pamięta.

Powieść, którą przeczytałam w ubiegłym roku i została ze mną na długo. Okres drugiej wojny światowej, ludzkie dylematy, miłość, wina i kara. Powieść, która zostawia ślad. Taka, którą się pamięta.

Jak dla mnie, to bardzo dobra książka

Jak dla mnie, to bardzo dobra książka

Bardzo dobra powieść. Polecam.

Bardzo dobra powieść. Polecam.

Bardzo powierzchowne potraktowanie tematu. Drażnił mnie styl - zbyt prosty. Wykonuję zawód medyczny. Wyprowadzenie kogoś z nałogu w ciągu dwóch tygodni jest niemożliwe. Powieść jest nierzeczywista. Mija się z prawdą.

Bardzo powierzchowne potraktowanie tematu. Drażnił mnie styl - zbyt prosty. Wykonuję zawód medyczny. Wyprowadzenie kogoś z nałogu w ciągu dwóch tygodni jest niemożliwe. Powieść jest nierzeczywista. Mija się z prawdą.

Zaskakująca , pełna tajemnic, magiczna podróż po Włoszech. Rzeczywistość miesza się z fikcją, iluzja z rzeczywistością, teraźniejszość z przeszłością. Rewelacyjne wielkie włoskie wakacje bez wychodzenia z domu.

Zaskakująca , pełna tajemnic, magiczna podróż po Włoszech. Rzeczywistość miesza się z fikcją, iluzja z rzeczywistością, teraźniejszość z przeszłością. Rewelacyjne wielkie włoskie wakacje bez wychodzenia z domu.

Rzeczywista, poruszająca, wstrząsająca opowieść o początkach pandemii. Wrocław, Drezno, Wenecja, Bergamo i Lawendowe Wzgórze w Toskanii. Opowieść o dniu , w którym świat, jaki znamy przestał istnieć.

Rzeczywista, poruszająca, wstrząsająca opowieść o początkach pandemii. Wrocław, Drezno, Wenecja, Bergamo i Lawendowe Wzgórze w Toskanii. Opowieść o dniu , w którym świat, jaki znamy przestał istnieć.

Zupełnie jeszcze przedpremierowo.
Nowa książka Jolanty Kosowskiej „Trzy razy miłość” ( Jolanta Kosowska, Wydawnictwo Novae Res).
Premiera 28.10.2019 .
„ Nie wierzysz w miłość? Przeczytaj tę książkę”.
Kiedy poznali się ona była spokojną, rozważną studentką medycyny, mocno stąpającą po ziemi. Była niezależna i zaradna, samodzielna i odpowiedzialna. Ceniła sobie swoje spokojne, poukładane życie. On pochodził z bogatego domu, w głowie miał tylko sport i przyjemności. Dzielił czas pomiędzy treningi, spotkania w klubie, imprezy. Różniło ich pozornie wszystko, ale i tak pewnego dnia połączyło ich coś, od czego nie mogli się już nigdy uwolnić. Miłość bywa różna, czasami rozwija się niespiesznie, jest jak powoli biegnąca opowieść… Nie ma burz. Nie ma huraganów. Nie ma wzlotów i nie ma upadków. Taka melodia piano, pianissimo… Ta miłości była inna. Było to uczucie, wielkie, szalone, niespełnione, narastające z minuty na minutę… To była namiętność, gniew, pożądanie, radość, rozpacz i ból. W kółko w górę i w dół, w górę i w dół i tak bez końca. Takie emocjonalne forte. Ta miłość była jak przekleństwo… Pomimo wszystko przetrwała wszystkie zawieruchy…
„ Nie wierzysz w miłość? Przeczytaj tę książkę”.
Książka z rodzaju tych, które zapadają w pamięć, o których nie można zapomnieć. Są wschody i zachody słońca, burze emocji, nieporozumienia, niedopowiedzenia, spotkania i rozstania i jest uczucie, od kiedyś na zawsze, jest Lago di Garda i Werona. Polecam. Bardzo gorąca książka. Świetna książka na zimowe wieczory.

Zupełnie jeszcze przedpremierowo.
Nowa książka Jolanty Kosowskiej „Trzy razy miłość” ( Jolanta Kosowska, Wydawnictwo Novae Res).
Premiera 28.10.2019 .
„ Nie wierzysz w miłość? Przeczytaj tę książkę”.
Kiedy poznali się ona była spokojną, rozważną studentką medycyny, mocno stąpającą po ziemi. Była niezależna i zaradna, samodzielna i odpowiedzialna. Ceniła sobie swoje...

„Wróć do Triory” to najnowsza powieść Jolanty Kosowskiej. Autorka stworzyła pełną magii i tajemnicy historię, w której teraźniejszość splata się z przeszłością, świat realny z duchami przeszłości, cienka linia oddziela to, co namacalne i realne,od tego, co trudno ogarnąć zmysłami, wytłumaczyć i zrozumieć, chociaż dzieje się naprawdę. Zmysły mamią i oszukują. Autorka zabiera nas w fascynującą podróż, do niepowtarzalnego miejsca. Pewne historie mogą wydarzyć się gdziekolwiek, inne tylko w określonym miejscu. Ta mogła się wydarzyć tylko w Triorze. To właśnie Triora sprawi, że przetną się drogi czterech młodych ludzi : skonfliktowanego ze szkołą nauczyciela, cierpiącego na chorobę nowotworową muzyka, kilkunastoletniego byłego narkoman i dziewczyny z tajemniczą przeszłością. Dziwne rzeczy dzieją się, kiedy granica pomiędzy światem realnym a tym, czego nie da się pojąć rozumem, zaczyna się zacierać.
Książka zauroczyła mnie, zdziwiła, zaskoczyła, oczarowała swoją atmosferą. Przez parę wieczorów zagarnęła wszystkie moje myśli, podporządkowała mnie sobie. Powieść ma to coś, ma tajemnicę, która odrywa nas od rzeczywistości, porywa w inny świat, karze żyć życiem bohaterów, przeżywać ich emocje, śmieć się i płakać z nimi.
Kreacja bohaterów jak zwykle u Kosowskiej znakomita. Nie mamy problemu by sobie ich wyobrazić, utożsamić się z nimi, stać się chociaż na chwilę jednym z nich.
Powieść zawiera całą paletę emocji: strach, nadzieję, zwątpienie, przerażenie, radość. Kipi od uczuć.
Język powieści jest bardzo plastyczny, autorka umiejętnie operuje słowami sprawiając, że książkę czyta się dobrze. Jolanta Kosowska ma szczególny dar kreacji miejsc. Jej plastyczne opisy sprawiają, ze nabierasz ochoty na podróż do tych magicznych zakątków, pełnych niedopowiedzeń i tajemnic.
Chcecie zobaczyć to szczególne miejsce i poczuć jego atmosferę? Zetknąć się z czarownicami, historią i magią? Zachęcam do lektury najnowszej powieści Jolanty Kosowskiej „Wróć do Triory”.

„Wróć do Triory” to najnowsza powieść Jolanty Kosowskiej. Autorka stworzyła pełną magii i tajemnicy historię, w której teraźniejszość splata się z przeszłością, świat realny z duchami przeszłości, cienka linia oddziela to, co namacalne i realne,od tego, co trudno ogarnąć zmysłami, wytłumaczyć i zrozumieć, chociaż dzieje się naprawdę. Zmysły mamią i oszukują. Autorka...

Ksiażka którą można przeczytać. Godne polecenia są opowiadania Daniela Koziarskiego, Jolanty Kosowskiej, Magdaleny Knedler.Wciągają od początku do końca.Książka jest do przeczytania nie tylko w okresie świąt i przy kominku:).Niektóre z opowiadań nie mają nic wspólnego ze świętami i ich atmosferą.Polecam

Ksiażka którą można przeczytać. Godne polecenia są opowiadania Daniela Koziarskiego, Jolanty Kosowskiej, Magdaleny Knedler.Wciągają od początku do końca.Książka jest do przeczytania nie tylko w okresie świąt i przy kominku:).Niektóre z opowiadań nie mają nic wspólnego ze świętami i ich atmosferą.Polecam

Kiedy skończyłam czytać nie byłam zdziwiona że książka jest tak dobra bo to przecież Kosowska. Czyta się jak zwykle na jednym oddechu i nie można się oderwać póki nie skończysz. Polecam godna przeczytania.

Kiedy skończyłam czytać nie byłam zdziwiona że książka jest tak dobra bo to przecież Kosowska. Czyta się jak zwykle na jednym oddechu i nie można się oderwać póki nie skończysz. Polecam godna przeczytania.

Znam wszystkie dotychczas wydane powieści Jolanty Kosowskiej. Najnowsza powieść jest inna niż poprzednie. Zadziwiła mnie odmienną kreacją bohaterów. Przyciągnęła szybką akcją.Zaskoczyła zakończeniem. Dialogi są ostrzejsze, postacie nie tak idealne... Kosowska? Nie Kosowska? Opisy są tylko tak samo plastyczne. Aż się chce pojechać do Toskanii. Inna książka niż poprzednie.

Znam wszystkie dotychczas wydane powieści Jolanty Kosowskiej. Najnowsza powieść jest inna niż poprzednie. Zadziwiła mnie odmienną kreacją bohaterów. Przyciągnęła szybką akcją.Zaskoczyła zakończeniem. Dialogi są ostrzejsze, postacie nie tak idealne... Kosowska? Nie Kosowska? Opisy są tylko tak samo plastyczne. Aż się chce pojechać do Toskanii. Inna książka niż poprzednie.

Bardzo dobra ksiazka taka ktora czytamy na jednym oddechu.Wartka akcja,piekne slownictwo i bardzo poruszajacy temat. Swietne polaczenie tematow-milosc i medycyna.Jest to powiesc godna polecenia i przeczytania.

Bardzo dobra ksiazka taka ktora czytamy na jednym oddechu.Wartka akcja,piekne slownictwo i bardzo poruszajacy temat. Swietne polaczenie tematow-milosc i medycyna.Jest to powiesc godna polecenia i przeczytania.

"Niemoralna gra" jest to kolejna książka autorki, którą gdy zaczynamy czytać trudno przerwać,mówimy jeszcze jedna strona, przecież rano idę do pracy i czytamy dalej.Jest to na pewno książka godna polecenia.Spędzicie przy niej miłe chwile nie żałując czasu poświęconego na jej przeczytanie.

"Niemoralna gra" jest to kolejna książka autorki, którą gdy zaczynamy czytać trudno przerwać,mówimy jeszcze jedna strona, przecież rano idę do pracy i czytamy dalej.Jest to na pewno książka godna polecenia.Spędzicie przy niej miłe chwile nie żałując czasu poświęconego na jej przeczytanie.

Przeczytałam tę książkę zaraz po jej wydaniu ponieważ byłam ciekawa czy i ta jest równie wciągającą lekturą jak debiutancka powieść Niepamięć.Nie zawiodłam się,to jest to co lubię najbardziej,gdy zaczniesz czytać nie możesz się oderwać aż do ostatniej strony. Polecam wszystkim,według mnie jest lepsza od poprzedniej książki autorki.

Przeczytałam tę książkę zaraz po jej wydaniu ponieważ byłam ciekawa czy i ta jest równie wciągającą lekturą jak debiutancka powieść Niepamięć.Nie zawiodłam się,to jest to co lubię najbardziej,gdy zaczniesz czytać nie możesz się oderwać aż do ostatniej strony. Polecam wszystkim,według mnie jest lepsza od poprzedniej książki autorki.

W odpowiedzi na opinię pani Janiny.
Ja jak wielu innych czytelników czytam dla przyjemności, relaksu.
Wyrosłam już z bardzo ambitnej i trudnej literatury. Teraz szukam
w książkach zupełnie czegoś innego, co pozwoli mi odpocząć,
oderwać się od naszej rzeczywistości, przez chwilę żyć życiem innych
ludzi, ich problemami, nie dlatego, że moje życie jest nieudane.
Wręcz przeciwnie, nie mogę narzekać. Każdy człowiek lubi czasami
pomarzyć, że jest kimś innym, że jest w innym miejscu.” Niepamięć”
na to wszystko pozwala. Czy jest coś w tym złego? Wydaje mi się, że
nie. Nie wszystkim musi podobać się ten rodzaj literatury. Rozumiem
to doskonale ale „ ziemniaki w piwnicy gniją” i „ nóż mi się w kieszeni otwiera” jeżeli ktoś pisze, że autorka ma niskie mniemanie o swoich czytelnikach pisząc taką książkę. Mnie nie uraziła fabuła tej książki, lecz opinia Pani Janiny według której „ książka jak czipsy, czyta się, ale wiadomo, że to nic dobrego, zero pożytku”. Jaki pożytek chciałaby Pani mieć oprócz przyjemności czytania? To nie autorce brak szacunku do swoich czytelników, ale Pani pisząc w tak niewybrednych słowach swoją opinię. Czy każdy kto lubi inny rodzaj literatury niż Pani nie zasługuje na Pani szacunek? Rozumiem że ten rodzaj książek nie podoba się Pani Janinie, ale nie jest to powód do obrażania innych ludzi, a przypisywanie tego autorce nie jest do końca w porządku..

W odpowiedzi na opinię pani Janiny.
Ja jak wielu innych czytelników czytam dla przyjemności, relaksu.
Wyrosłam już z bardzo ambitnej i trudnej literatury. Teraz szukam
w książkach zupełnie czegoś innego, co pozwoli mi odpocząć,
oderwać się od naszej rzeczywistości, przez chwilę żyć życiem innych
ludzi, ich problemami, nie dlatego, że moje życie jest nieudane.
Wręcz...