Jolanta Kosowska to osoba o wielu talentach i zainteresowaniach. Znajomość medycyny aż w trzech dziedzinach brzmi imponująco, dlatego pisarka często przeplata historie obyczajowe z bardzo trudnymi przypadkami szpitalnymi. Ma to w nas wzbudzić wzruszenie, zmusić do refleksji na temat własnego, często nieodpowiedniego stylu życia. Co więcej, widać doskonale, że pani Kosowska uwielbi pisać o podróżach, a przykładem tego jest książka pt. „Wróć do Triory”. Została ona wydana w 2018 roku, nie jest już najświeższa, a i tak czytelnicy często sięgają po nią w filiach bibliotecznych. Ja uczyniłam to samo, ale czy był to dobry pomysł? Tak, ale tylko częściowy. Swój dylemat wyjaśniłam poniżej.

Nie znoszę naciąganych, nieprawdziwych recenzji, dlatego też będę szczera. „Wróć do Triory” można podzielić na historie prawdziwe, ale też i takie, które z całą stanowczością spodobają się miłośnikom, tarota, magii, rzeczy niewyjaśnianych w sposób rzeczowy. Pokochają tę powieść także osoby, które nierzadko sięgają po przewodniki turystyczne. Bardzo dużo dialogów zawartych w omawianej powieści ma właśnie taką strukturę, porównywalną także do programów dokumentalnych czy przyrodniczych. Lektorem tej powieści śmiało mogłaby być Krystyna Czubówna. Wszystko ma jednak swoje granice, a tym razem autorka nieco przesadziła z ilością tychże opisów.

Znacznie bardziej przyciągnęła mnie sytuacja fizyczna i psychiczna jednego z głównych bohaterów. Marcin Morawski, bo o nim mowa, to ceniony nauczyciel historii, który aktualnie przygotowuje swoją klasę do matury. Jego niekonwencjonalne metody nauczania powodują, że mężczyzna traci pracę. Jest to dla niego nie pierwszy dramat. Marcin zmaga się także z ogromnymi problemami zdrowotnymi o podłożu nowotworowym. W działaniach medycznych, by pokonać chorobę, pomaga mu przede wszystkim kochająca żona. Mężczyzna ma też starać się dla ukochanego synka. Aby nie tracić płynności finansowej, zatrudnia się jako korepetytor. W ten oto sposób poznaje Filipa. Chłopak pochodzi z bardzo bogatej rodziny, ale pisarka udowadnia, że pieniądze nie grają roli, jeśli chodzi o zdrowie. Poważnie zachorować może każdy, nawet ktoś, kto na co dzień ma wszystko. Filip marzy, by pięknie i zawodowo grać na pianinie. Jego autorytetem w tej dziedzinie jest niejaki Jakub Janicki. Obaj muzycy pragną dalej grać ale jak to zrobić, skoro mózg nie funkcjonuje prawidłowo? Dlaczego sprawa Jakuba Janickiego bardzo silnie połączy się z Marcinem? Dlaczego historyk uda się do tytułowej Triory? Ja tego nie zdradzę, celowo nie ujawniam też wszystkich bohaterów. Warto tę tajemnicę rozgryźć samemu.

Sama historia Triory, czyli prawdziwej miejscowości i gminy we Włoszech, w regionie Liguria, brzmi bardzo zawile. Z jednej strony postronni bohaterowie ujawniają, że jest to miejsce magiczne, z wieloma krętymi dróżkami i niebezpiecznymi serpentynami. Z drugiej strony wieść gminna niesie, że w XVI wieku inkwizytorzy palili na stosie kobiety posądzone o czarną magię. Miejscowe czarownice uważały, że wiele eliksirów, zaklęć zawartych w kartach tarota mają uzdrawiającą moc. Sama nie wierzę w magię, jestem realistką. Mimo nazwiska Wróż nigdy nie udałam się do wróżki i prawdopodobnie tego nie zrobię. Zakładam tylko jeden wyjątek- tonący brzytwy się chwyta i w dramatycznych chwilach szuka się każdej alternatywy, by sobie ulżyć, zwłaszcza zdrowotnie. Jak głoszone tu legendy zrozumie Marcin Morawski? Co wydarzy się na tej malowniczej wyspie i dlaczego bohater właśnie tam został wysłany? Jeśli lubicie horoskopy, tarota, legendy z mrokiem w tle, to jak najbardziej jest to wątek dla Was.

Czy „Wróć do Triory” to powieść interesująca? Poniekąd tak, ale sądzę, że jej najbardziej wciągające partie mogłyby się zmieścić na dwustu stronach druku. Cała reszta to niepotrzebne powielanie przesądów. Poza tym, zaznajomiłam się już z bardziej wciągającymi propozycjami pani Kosowskiej. Wszystkim czytelnikom gorąco polecam „Pocztówki z Portugalii”- od wykreowanej tam fabuły wprost nie można się oderwać. Mam też nadzieję, że tak samo wysoko zadowalająca będzie „Madera”, która ma dla mnie znaczenie sentymentalne.

Książkę mogę polecić, ale tyko fanom czarów i spraw nieoczywistych.

Jolanta Kosowska to osoba o wielu talentach i zainteresowaniach. Znajomość medycyny aż w trzech dziedzinach brzmi imponująco, dlatego pisarka często przeplata historie obyczajowe z bardzo trudnymi przypadkami szpitalnymi. Ma to w nas wzbudzić wzruszenie, zmusić do refleksji na temat własnego, często nieodpowiedniego stylu życia. Co więcej, widać doskonale, że pani Kosowska...

Takiej Triory na pewno nie znacie! Czy będziecie chcieli do niej wrócić?

Przed rozpoczęciem czytania zaintrygowały mnie już słowa na okładce "Pewne historie mogą wydarzyć się gdziekolwiek, inne tylko w określonym miejscu" i myślę, że tak właśnie było z wydarzeniami opisanymi przez Autorkę w tej powieści. Po skończeniu już nie wyobrażam sobie, by to samo mogło mieć miejsce, gdzie indziej, niż w tej małej, ale wyjątkowej i bardzo specyficznej wioseczce w Alpach Liguryjskich.

Czterech głównych bohaterów — każdy z nich, choć młody już mocno doświadczony przez życie. Wydaje się, że nie mają ze sobą zbyt wiele wspólnego, a tak naprawdę łączy ich więcej, niż sami mogliby podejrzewać. Marcin to nauczyciel historii, który nie trzyma się żadnych norm, a przedmiotu uczy z wielką pasją, angażując uczniów. Wygrał walkę z chorobą, ale teraz szuka swojego miejsca na ziemi. Jakub Janicki to słynny pianista, którego międzynarodową karierę przerwał rak, z którym musi się zmierzyć. Weronika — dziewczyna Kuby nie zna swojej przeszłości, a kiedy powoli ją odkrywa, zaczyna zdawać sobie sprawę, że nie jest tą, za którą zawsze się uważała i że musi zagłębić się w swoją przeszłość. Filip to nastolatek, który swoją obiecującą przeszłość zaprzepaścił narkotykami. Teraz zaczyna wracać do pełni sił i przygotowywać się do matury.

Losy tej czwórki przetną się w mniej lub bardziej oczywistych momentach. Każdy z nich jest zraniony przez życie, ale swoimi doświadczeniami może pomóc drugiemu. Czy się na to zdecyduje? W tle codzienna, ale wcale nie łatwa rzeczywistość, a później niesamowita Triora. Czy każdy z bohaterów odnajdzie swoją i co będzie dla niego oznaczać? Tego nie mogę Wam zdradzić, ale mogę za to napisać, że na pewno nie pożałujecie poznania tej wyjątkowej historii.

Uwielbiam sposób, w który Jolanta Kosowska przedstawia opisywane miejsca. Naprawdę mam wrażenie, że tam jestem i wszystko widzę. Tutaj po raz kolejny Autorka mnie nie zawiodła, a Triora jawi mi się jako miejsce zdecydowanie warte odwiedzenia. Kolejną zaletą powieści są szeroko pojęte emocje — te, które wywołują wydarzenia, ale również te, które przenoszą się z bohaterów na Czytelnika. Myślę, że to duża sztuka w tym przypadku wykonana perfekcyjnie.

Lektura jest bardzo wciągająca, a kolejne kartki same się obracają. Całą historię poznajemy powoli, odkrywając kolejne szczegóły, co dawkuje emocje, ale niekiedy również wywołuje zaskoczenie. Niesamowite wydarzenia i barwni bohaterowie, a do tego lekkie pióro Jolanty Kosowskiej sprawia, że czytanie jest wyłącznie przyjemnością.

Zachęcam Was do odbycia cudownej podróży i poznania Triory, jakiej z pewnością nie znacie, czyli wyjątkowej, ale również pełnej tajemnic. Zapewniam, że będziecie chcieli do niej wrócić i to niezależnie, czy w postaci ponownego zagłębienia się w lekturę, czy odwiedzenia tego miejsca w rzeczywistości.

Za możliwość odbycia kolejnej cudownej książkowej podróży i odwiedzenia wyjątkowego miejsca bardzo dziękuję Autorce.

Takiej Triory na pewno nie znacie! Czy będziecie chcieli do niej wrócić?

Przed rozpoczęciem czytania zaintrygowały mnie już słowa na okładce "Pewne historie mogą wydarzyć się gdziekolwiek, inne tylko w określonym miejscu" i myślę, że tak właśnie było z wydarzeniami opisanymi przez Autorkę w tej powieści. Po skończeniu już nie wyobrażam sobie, by to samo mogło mieć miejsce,...

Polecam wszystkie książki tej wyjątkowej pisarki z sercem dla ludzi i całego świata :)

Polecam wszystkie książki tej wyjątkowej pisarki z sercem dla ludzi i całego świata :)

Book Tour z książką Jolanty Kosowskiej WRÓĆ DO TRIORY organizowany przez Jolantę Bryję . Przeczytałam tę piękną książkę z zapartym tchem i ciekawością, bardzo mnie ona urzekła.
WRÓĆ DO TRIORY niesamowita powieść Jolanty Kosowskiej, dla mnie osobiście podróż do wnętrza siebie, do swoich słabości, bolączek i zmierzenie się z nimi jak i ze sobą. Ukazana jest w niej także miłość dwóch par naznaczona chorobą, ale też mimo choroby piękna . Miłość ponad wszystko aż do narażenia własnego życia walcząc o ukochaną osobę i o Jej zdrowie.
Fantastyczna opowieść o Triorze z jej pięknymi widokami i legendami, a może nie są to li tylko legendy. Niesamowita historia z magią w tle. Przeczytaj a może sam wrócisz do Triory

Book Tour z książką Jolanty Kosowskiej WRÓĆ DO TRIORY organizowany przez Jolantę Bryję . Przeczytałam tę piękną książkę z zapartym tchem i ciekawością, bardzo mnie ona urzekła.
WRÓĆ DO TRIORY niesamowita powieść Jolanty Kosowskiej, dla mnie osobiście podróż do wnętrza siebie, do swoich słabości, bolączek i zmierzenie się z nimi jak i ze sobą. Ukazana jest w niej także...

Gdy zaczęłam czytać książkę Wróć do Triory, pomyślałam sobie, "super opowieść o korepetycjach, coś co znam z autopsji" Często miałam podobne spostrzeżenia jak autorka. Nie jest łatwo uczyć cudze dzieci, tym bardziej jak do tej nauki mają awersję, potem ta historia się lekko rozmywa i jakoś całościowo mi do tej książki w ogóle nie pasuje. Ale to tylko moje zdanie. Akcja powieści toczy się w przepięknych, ciepłych włoskich klimatach. Odnajdziemy w tej historii, przeszłość teraźnieszość, zagadkę, dramat i radość. Cały wachlarz emocji, zamieszczony na ok 350 stronach. Książka warta przeczytania :)

Gdy zaczęłam czytać książkę Wróć do Triory, pomyślałam sobie, "super opowieść o korepetycjach, coś co znam z autopsji" Często miałam podobne spostrzeżenia jak autorka. Nie jest łatwo uczyć cudze dzieci, tym bardziej jak do tej nauki mają awersję, potem ta historia się lekko rozmywa i jakoś całościowo mi do tej książki w ogóle nie pasuje. Ale to tylko moje zdanie. Akcja...

Ciekawe ujęcie tematu. Spodziewałam się czegoś innego. I chyba dlatego tak mi się podobała. Zaskoczyła mnie tym jak rozwijała się akcja. Mimo, że, jak dla mnie, momentami książka bardzo przewidywalna, to jednak mnie zaskoczyła tym jak autorka prowadziła akcje. I zaczynam się zastanawiać czy przez wakacje będzie można już podróżować i kiedy będę mogla pojechać do Triory.

Ciekawe ujęcie tematu. Spodziewałam się czegoś innego. I chyba dlatego tak mi się podobała. Zaskoczyła mnie tym jak rozwijała się akcja. Mimo, że, jak dla mnie, momentami książka bardzo przewidywalna, to jednak mnie zaskoczyła tym jak autorka prowadziła akcje. I zaczynam się zastanawiać czy przez wakacje będzie można już podróżować i kiedy będę mogla pojechać do Triory.

Wzruszająca opowieść o miłości, chorobie, walce, stracie. https://ksiazkowepodrozeagi.blogspot.com/2019/10/wroc-do-tiory.html?m=0

Wzruszająca opowieść o miłości, chorobie, walce, stracie. https://ksiazkowepodrozeagi.blogspot.com/2019/10/wroc-do-tiory.html?m=0

Książka bardzo wzruszająca jest o miłości ale i o stracie. W książce znajdziecie przeszłość i teraźniejszość ale również pełno emocji. Polecam

Książka bardzo wzruszająca jest o miłości ale i o stracie. W książce znajdziecie przeszłość i teraźniejszość ale również pełno emocji. Polecam

Po przeczytaniu "Trzy razy miłość" dałam autorce drugą szansę i kolejny raz się zawiodłam. Akcja ciągnie się w nieskończoność, tysiące opisów krajobrazów, przedmiotów itp. męczy bardziej niż czytanie i omawianie lektur na lekcjach języka polskiego. Gdy w końcu robi się ciekawie, dzieje się akcja, człowiek czeka na rozwój wydarzeń następuje koniec książki. Tak nagle... Tak na już... I tak siedzi z miną pt. "co do Pana" i zastanawia się nad tym dlaczego był taki głupi, wziął książkę do ręki i zmarnował tyle czasu.

Po przeczytaniu "Trzy razy miłość" dałam autorce drugą szansę i kolejny raz się zawiodłam. Akcja ciągnie się w nieskończoność, tysiące opisów krajobrazów, przedmiotów itp. męczy bardziej niż czytanie i omawianie lektur na lekcjach języka polskiego. Gdy w końcu robi się ciekawie, dzieje się akcja, człowiek czeka na rozwój wydarzeń następuje koniec książki. Tak nagle... Tak...

Magiczna, zaskakująca opowieść o przyjaźni, miłości i ludziach, którzy w imię tych uczuć gotowi są zrobić wiele... Choroba, nałóg, rodzinne tajemnice które sprawiają że życie bohaterów zmienia się... Jednocześnie te zmiany przynoszą coś dobrego.... Coś co sprawia je piękniejszym....Dodatkowo przepiękne opisy Triory i dodające dreszczyku legendy o czarownicach 👍👍👍

Magiczna, zaskakująca opowieść o przyjaźni, miłości i ludziach, którzy w imię tych uczuć gotowi są zrobić wiele... Choroba, nałóg, rodzinne tajemnice które sprawiają że życie bohaterów zmienia się... Jednocześnie te zmiany przynoszą coś dobrego.... Coś co sprawia je piękniejszym....Dodatkowo przepiękne opisy Triory i dodające dreszczyku legendy o czarownicach 👍👍👍