Jesteśmy społecznością, która kocha książki

A co mi tam. Dam ocenę na maksa. Wspaniała, wzruszająca historia o przedwojennej i powojennej Japonii. Dająca do myślenia, napisana pięknym, poetyckim językiem pozycja o dwóch braciach i historii ich życia. Nie chcę zdradzać treści, ale powiem jedno: to była chyba najszybciej przeczytana przeze mnie książka i pierwszy raz płakałam tak rzewnie, kiedy już ją skończyłam.

A co mi tam. Dam ocenę na maksa. Wspaniała, wzruszająca historia o przedwojennej i powojennej Japonii. Dająca do myślenia, napisana pięknym, poetyckim językiem pozycja o dwóch braciach i historii ich życia. Nie chcę zdradzać treści, ale powiem jedno: to była chyba najszybciej przeczytana przeze mnie książka i pierwszy raz płakałam tak rzewnie, kiedy już ją skończyłam.

Jak to Kapuściński... świetna książka, napisana z myślą o nas samych. Przewrotny tytuł i równie przewrotna treść. W krótkich reportażach pokazuje nam, że wcale nie trzeba jechać do Afryki, by odkryć prawdziwy busz. Historie o małej wsi Pratki zadziwiają bardziej niż absurdy PRL'u i historie z dalekich krajów, bo to przecież o nas. Na łopatki rozłożył mnie fragment o higienie jamy ustnej miejscowych Pratkowiczan: "Jako źle wychowany, jako notoryczny chamuś, pytam moje dziewczęta: -Dlaczego babko nie myjecie zębów? -Ale po co pytać? Całe Pratki nie myją zębów(...) Kawalerka pratkowska kupuje sobie motocykle, a dziewczęta nabywają za słony grosz przebojowe halki z organdyny i dlatego nikogo nie stać na tubkę pasty "Odonto" za trzy złote i pięć groszy". Nagle uświadomiłam sobie, że pomimo coraz to rozleglejszej oświaty terenów wiejskich, nadal mamy w Polsce takie miejsca jak Pratki. Co gorsza, również w miastach można spotkać ludzi, podobnych do tych, których opisał najsłynniejszy polski reporter w swojej książce. Aktualność tej pozycji, charakterystyczny i niezwykły język tej pozycji sprawia, że chcemy czytać ją wciąż na nowo. Cały Kapuściński...

Jak to Kapuściński... świetna książka, napisana z myślą o nas samych. Przewrotny tytuł i równie przewrotna treść. W krótkich reportażach pokazuje nam, że wcale nie trzeba jechać do Afryki, by odkryć prawdziwy busz. Historie o małej wsi Pratki zadziwiają bardziej niż absurdy PRL'u i historie z dalekich krajów, bo to przecież o nas. Na łopatki rozłożył mnie fragment o...