Chcąc poznać dr Slumpa i jego "wytwory", przenieśmy się na chwilę do Pingwinówka, małej wioski, gdzie dzieją się dziwne rzeczy, a także miejsca, w którym jednocześnie możemy być świadkami śmiesznych i niecodziennych sytuacji.
Jednak zacznijmy wszystko od początku. W Pingwinówku mieszka Jurek Spadkowski, potocznie nazywany dr Slumpem (jak kto woli). Z racji tego, że jest on naukowcem, określę go jako postać dziwną i nietuzinkową, a wszystkie stereotypy nasuwające się na myśl o erudycie okazują się być przywoływane słusznie. Śmiało posłużę się tu mianem określenia Slumpa jako specyficznego szaleńca oraz zboczeńca (oczywiście mówimy tu o pozytywach wynikających ze znaczenia tych słów). Często miewa on dziwne pomysły (np. przebieranie się w damskie patałaszki i wystylizowanie się na kobietę, w celu kupienia majteczek dla swojej "siostry"), ale główną ideą jego życia jest tworzenie. Tak też za sprawą jego rąk jako naukowca powstała wyżej wspomniana siostra - Aralka. Jurek jest również typowym kobieciarzem, który podkochiwał się w Zośce Zawierusze (nauczycielce Aralki).
Aralka Spadkowska nie jest człowiekiem lecz androidem, o czym w Pingwinówku wie tylko jej stwórca dr Slump. Jest niezwykle szybka i silna. Na pozór wygląda jak zwykły dzieciak płci żeńskiej. Nosi okulary bo ma krótkowzroczność. Ubolewa nad tym, że nie ma biustu i nie umie latać. W planach ma pokonywanie wrogów swoim kobiecym seksapilem. Będąc z Jurkiem w kawiarni określił jej wiek na 13 lat. Lubi bawić się ze swoimi przyjaciółmi.
Znając już głównych bohaterów można omówić sposób ich przedstawienia, czyli kreskę. Zarówno sam wizerunek postaci jak i ich charaktery mogą wydawać się znane wielu czytelnikom - zarówno Aralka jak i Jurek wystąpili w "Dragon Ball'u", a z racji tego że autorem obu tytułów jest Akira Toriyama, można doszukać się wielu podobnych elementów. Kreska sama w sobie jest bardzo przeciętna, w niektórych momentach wieje słabizną. Postaci zostały ukazane w sposób prosty i nieskomplikowany, ale przy tym tytule wypada to na plus. Tła również nie zaskakują niczym spektakularnym - przedstawione elementy są stonowane i dobrze wkomponowują się w całość.
Wewnątrz, cała manga jest dobrze wykadrowana. Na niektórych stronach można zauważyć cyferki wskazujące kolejność czytania poszczególnych kadrów. Z pewnością jest to dobre rozwiązanie dla czytelników, którzy dopiero zaznajamiają się z czytaniem różnych mang, i martwią się tym, czy na pewno wszystko dobrze przeczytają. Dodatkowo (tam gdzie jest to możliwe) na górze każdej strony pokazuje się Aralka, wskazująca czytelnikowi kierunek tekstu (zawsze od prawej do lewej tak jak przy standardowej mandze).
Kolejnym dodatkiem zamieszczonym w "Dr Sump'ie" są tak zwane "karty okejki". Z założeń autora wynika, że są one przeznaczone dla czytelnika. Można je wyciąć, pokolorować, a właściwie zrobić z nimi co tylko się chce.
Ukazane w mandze historyjki tworzą zlepek luźno powiązanych ze sobą elementów, np. postaci, które przewijają się co jakiś czas w dalszych rozdziałach. Główne wątki fabularne skupiają się wokół Jurka Spadkowskiego oraz Aralki, a także przedstawiają sposób i realizację pomysłów dr Slumpa, który za wszelką cenę pragnie podbić serce Zosi Zawieruchy.
"Dr Slump" jest mangą komediową, dlatego też ukazane w niej wątki z założenia mają za zadanie dostarczyć czytelnikowi wiele radochy i uśmiechu na twarzy. Przedstawiony w niej humor często jest przepełniony komizmem, a jego specyfika nie będzie odpowiadać każdemu czytelnikowi. Dodatkowo warto zwrócić uwagę na typową głupotę, spontaniczność i bezpośredniość Aralki, które bawią i rozśmieszają czytelnika. Wprowadza to luz, relaks i odprężenie oraz dostarcza swobody podczas sięgania po ten tytuł.
Należy również wspomnieć o tłumaczeniu, które niekoniecznie jest dobre. Na końcu pierwszego tomiku dostajemy notkę od wydawcy, że wszystkie nazwy własne, imiona oraz nazwiska postaci zostały zmienione, ponieważ pozostawione w oryginale nie dostarczałyby czytelnikowi odpowiedniej dawki humoru. Podobnie jest ze stylem i językiem - widocznych jest wiele błędów językowych czy też literówek, ale trudno stwierdzić czy skwalifikować to jako błąd czy jako celowy zabieg tłumacza.
Podsumowując, "Dr Slump" jest lekką, humorystyczną mangą o dziwnym poczuciu humoru, który nie wszystkim czytelnikom przypadnie do gustu. Mimo to z łatwością przychodzi czytanie luźnych opowiastek z życia Jurka i Aralki. Sięgając po ten tytuł można się zrelaksować. Czasami nawet zdarza się uronić niejedną łezkę ze śmiechu :)
Za wydanie tego tytułu w Polsce odpowiedzialne jest wydawnictwo JPF, które postanowiło wydać mangę w formie małych, 36 zeszycików formatu A5. Warto zaznaczyć, że tomiki z wydania I z roku 1999 jak i 2000 znacząco się od siebie różnią pod wieloma względami: jakością, kolorem i gramaturą papieru, kolorem tuszu, a przede wszystkim posiadaniem obwoluty. Mi osobiście do gustu przypadły nowsze tomiki, chociażby z racji tego, że kolor tuszu i kartki posiadają lepszy kontrast co w moim przypadku znacznie ułatwia czytanie. Podsumowując, z chęcią polecę tę mangę, bo z pewnością poprawi humor w deszczowy, wakacyjny dzień. Jednak należy mieć do niej duży dystans.

Chcąc poznać dr Slumpa i jego "wytwory", przenieśmy się na chwilę do Pingwinówka, małej wioski, gdzie dzieją się dziwne rzeczy, a także miejsca, w którym jednocześnie możemy być świadkami śmiesznych i niecodziennych sytuacji.
Jednak zacznijmy wszystko od początku. W Pingwinówku mieszka Jurek Spadkowski, potocznie nazywany dr Slumpem (jak kto woli). Z racji tego, że jest...