Kto jednak w górach Gros Ventre nad rzeką Metsur stanie nad mogiłą Apacza, ten powie: Tu spoczywa Winnetou, wielki czerwonoskóry człowiek”. A gdy kiedyś szczątki ostatniego z Indian zgniją w zaroślach i w wodzie, wtedy szlachetnie myślące i czujące pokolenie stanie przed sawannami i górami Zachodu i zawoła: Tu spoczywa czerwona rasa; nie stała się ona wielką, gdyż nie dano jej osiągnąć wielkości.

Kto jednak w górach Gros Ventre nad rzeką Metsur stanie nad mogiłą Apacza, ten powie: Tu spoczywa Winnetou, wielki czerwonoskóry człowiek”. ...

A gdy kiedyś szczątki ostatniego z Indian zgniją w zaroślach i w wodzie, wtedy szlachetnie myślące i czujące pokolenie stanie przed sawannami i górami Zachodu i zawoła: "Tu spoczywa czerwona rasa; nie stała się ona wielką, gdyż nie dano jej osiągnąć wielkości!".

A gdy kiedyś szczątki ostatniego z Indian zgniją w zaroślach i w wodzie, wtedy szlachetnie myślące i czujące pokolenie stanie przed sawannam...

Już miałem odchylić po cichu zasłonę w drzwiach, kiedy usłyszałem szmer po lewej stronie. Zacząłem nadsłuchiwać. Doszedł mnie odgłos lekkich kroków i po chwili ktoś stanął przede mną, nie spostrzegłszy mnie. - Ciemny Włos! - rzekłem z cicha. - Old Shatterhand! - odpowiedziała. Podniosłem się i zapytałem: - Nie jesteś w namiocie? Dlaczego? - Tam nie ma nikogo, ażeby nam nie czyniono wyrzutów. Moja siostra jest chora, ja muszę ją pielęgnować, dlatego zabrałam ją do namiotu ojca. O chytrości kobieca! - Ale moja broń jeszcze tam jest? - spytałem. - Tak samo jak za dnia. - To widziałem, ale strzelby? - Pod łożem Pidy. Czy Old Shatterhand ma swego konia? - Czeka na mnie. Byłaś dla mnie taka dobra; jestem ci winien wdzięczność! - Old Shatterhand jest dobry dla wszystkich ludzi, Czy jeszcze kiedy do nas powróci? - Tak sądzę. Powrócę z Pidą, który będzie wtedy moim przyjacielem i bratem. - Czy jedziesz za nim? - Tak, chcę go spotkać. - To nie mów nic o mnie! O tym, co uczyniłam, nie śmie wiedzieć nikt oprócz mojej siostry. - Jestem pewien, że uczyniłabyś jeszcze więcej. Podaj mi rękę, gdyż pragnę ci podziękować! Indianka podała mi rękę, mówiąc: - Oby ci się ucieczka udała aż do końca! Muszę już odejść, siostra niepokoi się o mnie.

Już miałem odchylić po cichu zasłonę w drzwiach, kiedy usłyszałem szmer po lewej stronie. Zacząłem nadsłuchiwać. Doszedł mnie odgłos lekkich...