Znowu przeniosłam się w magiczny baśniowy świat Narnii. Tym razem z wielką ciekawością rozpoczęłam tom,bo ani filmu wcześniej nie widziałam ani też nie czytałam żadnego opisu, który przybliżyłby mi treść.

Już przy poprzedniczce miałam skojarzenia z twórczością Tolkiena. Może to ze względu na te różne mityczne stwory wśród których wymienieni zostają nawet orkowie a może dlatego, że wędrówka rodzeństwa przez lasy przywodzi mi na myśl misję Froda i Sama.. W każdym bądź razie dla mnie to na pewno jest plus, bo trylogię Tolkiena uwielbiam. Ta część Narnii jest o wiele spokojniejsza, zawiera dużo opisów, nie ma potencjalnego zagrożenia tak jak poprzednio. Na pewno cieszę się, że nie widziałam ekranizacji, bo dzięki temu mogła podziałać moja wyobraźnia. Jednak i tak wrażenia mam już znacznie inne.

Z pewnością będę miło wspominać czas spędzony przy tej lekturze, ale obawiam się, że dość szybko ją zapomnę, gdyż nie znalazłam w niej niczego co zapadłoby mi w pamięć. Nie było przejmujących momentów ani zwrotów akcji. Za dużo podróżowania a za mało konkretów. Książka jest bardzo dobra, ale za lepszą od niej zdecydowanie uważam część pierwszą, czyli 'Lew, czarownica i stara szafa'.

Znowu przeniosłam się w magiczny baśniowy świat Narnii. Tym razem z wielką ciekawością rozpoczęłam tom,bo ani filmu wcześniej nie widziałam ani też nie czytałam żadnego opisu, który przybliżyłby mi treść.

Już przy poprzedniczce miałam skojarzenia z twórczością Tolkiena. Może to ze względu na te różne mityczne stwory wśród których wymienieni zostają nawet orkowie a może...