Siedem punktów dla tej książki, wszystkie siedem za Wojtka. Co tu dużo mówić, jego historia pobudza wyobraźnię, więc kiedy odkryłam, że ktoś ją spisał, w ogóle nie zastanawiałam się, tylko natychmiast pobiegłam do księgarni.
Bardzo mnie cieszy, że autorka poświęciła tak wiele czasu, by utrwalić pamięć o Wojtku. Za to należą jej się duże brawa. Mam jednak wrażenie, że w tym przypadku dobre chęci nie wystarczyły i zadanie napisania książki odrobinę przerosło Aileen Orr. Oczywiście nie oczekiwałam relacji z każdego dnia życia Wojtka, jednak mam wrażenie, że autorce trochę zabrakło materiału, część informacji się powtarzała, niektóre z kolei potraktowano ciut po macoszemu. Kupując książkę, nie wiedziałam, że mniej więcej jedna trzecia objętości poświęcona została przybliżeniu tła historycznego. Zapewne miało to więcej sensu w wypadku wydania szkockiego, jednak dla mnie było przykrą niespodzianką, że spora część tekstu nie dotyczy Wojtka, a na dodatek w przedstawionych skrótowo dziejach polskich żołnierzy mnóstwo jest nieścisłości. Książka zyskałaby też sporo w moich oczach, gdyby zamieszczono w niej więcej zdjęć niedźwiedzia. Początkowo myślałam, że ich po prostu za dużo nie ma, ale krótkie poszukiwania w Internecie pokazały, że coś niecoś jednak można było znaleźć.
Książkę czyta się dość przyjemnie, autorka pisze ciekawie, mimo to nie jestem usatysfakcjonowana po tej lekturze. Stanowczo za mało niedźwiedzia w niedźwiedziu!
Dodatkowo tradycyjnie już mam zastrzeżenia względem polskiego wydania, korektor niestety się nie popisał.

Siedem punktów dla tej książki, wszystkie siedem za Wojtka. Co tu dużo mówić, jego historia pobudza wyobraźnię, więc kiedy odkryłam, że ktoś ją spisał, w ogóle nie zastanawiałam się, tylko natychmiast pobiegłam do księgarni.
Bardzo mnie cieszy, że autorka poświęciła tak wiele czasu, by utrwalić pamięć o Wojtku. Za to należą jej się duże brawa. Mam jednak wrażenie, że w tym...