ONA ucieka przed prasą po skandalu, w którym brała udział i wynajmuje JEGO dom na odludziu w Toskanii. JEGO miało w nim nie być, ale przypadkiem musiał wrócić, więc w efekcie mieszkają tam razem. Nie ma w tej książce jakichś nadzwyczajnych wydarzeń jeśli chodzi o ten romans. Ot, zamieszkali ze sobą, spędzili jakiś czas razem i zakochali się w sobie. Widać było przez całą książkę, że główna bohaterka nie jest w najlepszym stanie ducha, ale po tym co ją spotkało, trudno się dziwić. Ogólnie polecam, bo to naprawdę sympatyczna książka na przyjemne spędzenie czasu.

ONA ucieka przed prasą po skandalu, w którym brała udział i wynajmuje JEGO dom na odludziu w Toskanii. JEGO miało w nim nie być, ale przypadkiem musiał wrócić, więc w efekcie mieszkają tam razem. Nie ma w tej książce jakichś nadzwyczajnych wydarzeń jeśli chodzi o ten romans. Ot, zamieszkali ze sobą, spędzili jakiś czas razem i zakochali się w sobie. Widać było przez całą...

Ha ha! Co za dzieło. Mwię to zupełnie bez sarkazmu. Nell to najgłupsza osoba o jakiej zdarzyło mi się czytać. Cała a książka to jakiś chory żart. Mam nadzieję, że autorka nic więcej nie napisze. Potrzebny jest ktoś kto by rozwiał jej złudzenia. No cóż.

Ha ha! Co za dzieło. Mwię to zupełnie bez sarkazmu. Nell to najgłupsza osoba o jakiej zdarzyło mi się czytać. Cała a książka to jakiś chory żart. Mam nadzieję, że autorka nic więcej nie napisze. Potrzebny jest ktoś kto by rozwiał jej złudzenia. No cóż.

"Sekrety toskańskiej nocy" to pierwszy harlequin w moim życiu, jakiego przeczytałam. Jakie są moje odczucia po? Bynajmniej nie pozytywne. Mogę powiedzieć, że mierne.
Po pierwsze, paskudna okładka, która jest dla mnie ważna, kiedy czytam dany utwór. Wystarczyło trochę kreatywności, ale nie.
Po drugie, tytuł, co to w ogóle za tytuł? Bo 'on' odkrył sekret 'jej' nocy, o losie, co za żal. Nie podoba mi się.
Po trzecie, przewidywalna fabuła. Doskonale wiedziałam co się w końcu wydarzy, ale taki już chyba dramat romansów...
Po czwarte, nienawidzę głównej bohaterki.
Jedynym wielkim plusem, za którego ta książka dostała 2 gwiazdki był Zack. Świetnie wykreowana postać, jak na "coś takiego". Uwielbiam jego ironię i ten uśmieszek.
I to by było chyba wszystko, co chciałam powiedzieć.

"Sekrety toskańskiej nocy" to pierwszy harlequin w moim życiu, jakiego przeczytałam. Jakie są moje odczucia po? Bynajmniej nie pozytywne. Mogę powiedzieć, że mierne.
Po pierwsze, paskudna okładka, która jest dla mnie ważna, kiedy czytam dany utwór. Wystarczyło trochę kreatywności, ale nie.
Po drugie, tytuł, co to w ogóle za tytuł? Bo 'on' odkrył sekret 'jej' nocy, o losie,...