„Nie jest bowiem ważne, jak często kogoś widujemy, lecz miłość i to, jak odczuwamy czyjąś nieobecność lub obecność.”[str:18]

Jak często niektóre tragedie lub doświadczenia jakie funduje nam los sprawiają, że nie potrafimy żyć tak jak żyliśmy przed nimi? Czasami szukamy gdzieś samych siebie, zamiast chwycić życie w swoje ręce. Każdy ma przecież tylko jedną szansę poznania tego świata..

Aneta jest młodą kobietą, która po tragicznym wypadku przez jaki przeszła, nie może dojść do siebie. Wciąż gdzieś błądzi poszukując dawnej siebie. Za niewielką namową babci, postanawia że powinna wyjechać. Dlatego każdego dnia udaje się do biura podróży z nadzieją, że wreszcie znajdzie odpowiednią dla siebie ofertę, niestety za każdym razem gdy już tam jest okazuje się że nic odpowiedniego dla niej niema . Czy Anecie uda się odnaleźć właściwy cel podróży? Czy odnajdzie swoje dawne ja i pogodzi się z losem? I czym okaże się tajemniczy głos „Nie rób mi tego”?

"Jednakże miłość jest takim specyficznym i pełnym wrażliwości tematem, który nie wymaga rzeki słów. Wystarczy bicie serc."

Bohaterowie jacy występują w książce, mają naturalne osobowości, bez problemu możemy zrozumieć ich poglądy i postępowania. Aneta, główna bohaterka książki, jest osobą bardzo zagubioną, po nieszczęśliwym wypadku jakiego została ofiarą, nie może dojść do siebie nie tylko fizycznie ale również duchowo. Oprócz niej zastanawiającą postacią jest Pani Jadzia, przyjaciółka babci Anety. Niewidoma staruszka, która i tak doskonale wie co się wokół niej dzieje. Momentami irytuje, ale również daje do myślenia czy aby wszystko w tym „świecie” jest na swoim miejscu? Karol i Bronka, dwójka szczerych przyjaciół Anety, oboje są bardzo pozytywnymi postaciami. Bronka szalona, ale również bardzo wyrozumiała. Karol natomiast wydaje się być świetnym facetem, który bardzo kocha naszą bohaterkę. Wszystkie te postacie wykreowane przez pisarza są klarowne, bez trudu możemy się z nimi utożsamić.

Styl i język autora jest lekki, dzięki czemu książkę czyta się szybko. Fabuła rozwija się zrozumiale, akcja utworu jest ciekawa. Pomysł na historię wydawał mi się zwyczajny, jednak tylko wydawał, bo po przeczytaniu całej książki zmieniłam zdanie. Zakończenie utworu jest niesamowite, pisarz wciąż próbuje nas naprowadzić na sedno tej opowieści, jednak odgadnięcie jest po prostu nie możliwe. Tutaj muszę dopowiedzieć, że Piotr Kołodziejczak zaskoczył mnie nie lada. Nie było to moje pierwsze spotkanie z twórczością tego Pana, ale zarówno ta jak i poprzednia książka sprawiła, że na końcu poczułam się zwyczajnie „mała”, pisarz doskonale kieruje czytelnikiem tak by na końcu otworzył usta ze zdziwienia.

Klimat utworu jest tajemniczy, świat jaki wykreował autor jest rzekomo realny, jednak jeśli dotrwamy do końca utworu przekonamy się, że jest całkowicie inaczej. Według mnie, porównując tę opowieść z nowym dziełem Kołodziejczaka-„W kajdankach namiętności” ta powieść wypada lepiej, być może dlatego że bardziej przemawia do mojego gustu. „Nie rób mi tego” nie jest banalnym utworem, skłania on do wielu refleksji. Na pewno nie jest to prosta książka, zawiera ona wiele metafor i sytuacji z ukrytym sensem. Uważam że autor doskonale wykorzystał swój talent. Książka jest naprawdę dobrze napisana i przemyślana. Przesłanie tej książki jest głębokie, trzeba wczuć się w całą historię bowiem jak mawiała jedna z wymienionych już wyżej postaci książki: „Można patrzeć i nie widzieć albo nie widzieć i patrzeć.”[str:24]

Kontekst o którym warto wspomnieć jest piosenka o mandarynce, którą to Karol puścił Anecie. Ma ona przenośne znaczenie. Jeśli nie będziemy dbać o to co posiadamy, możemy kiedyś obudzić się i spostrzec że już nie mamy o co dbać. Utwór można rozumieć na swój sposób. Każdy może wyciągnąć z niego coś dla siebie. Zaletą jest również to, że w całej książce można dostrzec kompletną realność problemów i stanowisk postaci.

Niestety książka ma również swoje drobne minusy, jednym z nich jest przesadne słodzenie. Gdy Aneta rozmawiała z Karolem, zbyt często używała zwrotów typu: „misiu”, „kochanie” itp. Momentami bardzo mnie to irytowało. Oprócz tego okładka książki jest fatalna, kompletnie nie zachęca do przeczytania. Aczkolwiek nie powinniśmy się zrażać gdyż tutaj doskonale sprawdza się powiedzenie: „Nie oceniaj książki po okładce.”

„Nie rób mi tego”- Piotra Kołodziejczaka, to książka którą warto jest przeczytać, historia Anety porywa i zaskakuje. Pokazuje nam, że bardzo często to co wydarzyło się w przeszłości sprawia, że nie potrafimy być już tacy jak dawniej. Polecam książkę wszystkim, czyta się ją jednym tchem, a losy Anety, na dłużej pozostają w pamięci.

„Nieprzypadkowo mawia się, iż to, co masz zrobić jutro, zrób najlepiej dzisiaj.”[str:57]

„Nie jest bowiem ważne, jak często kogoś widujemy, lecz miłość i to, jak odczuwamy czyjąś nieobecność lub obecność.”[str:18]

Jak często niektóre tragedie lub doświadczenia jakie funduje nam los sprawiają, że nie potrafimy żyć tak jak żyliśmy przed nimi? Czasami szukamy gdzieś samych siebie, zamiast chwycić życie w swoje ręce. Każdy ma przecież tylko jedną...