Zniszczony pod każdym względem wampir i kobieta, która może go naprawić.

Wchłonęłam tę książkę w pół dnia, ale już po przeczytaniu czterech części znudziło mi się powtarzanie ciągle tego samego schematu. Zbyt dużo tych Dawczyń Życia, skoro na pół miliona ludzi przypada tylko jedna taka kobieta. Żeby to jeszcze było jakoś w czasie rozmieszczone, a nie przez pięć wieków wojownicy prowadzili samotny tryb życia, a tu nagle w ciągu niecałego roku całe grono znalazło sobie towarzyszki życia. Moim zdaniem to swatanie mogłoby się skończyć na trzeciej cześci (i według mnie najlepszej).

Histori o powstaniu wampirów, o tych najeźdźcach z kosmosu, gwałtach i Pradawnych jakoś nie kupuję, no ale przynajmniej coś się dzieje.

Rio naprawdę polubiłam i choć do Dylan nie zapałałam zbytnio sympatią, to ta dwójka (szczególnie na początku) rozbawiała mnie do łez.

Gorąco polecam całą serię każdej osobie, która uwielbia romanse paranoramlne i niepoucinane sceny. "Płci brzydkiej" z góry odlecam (choć trafiają się wyjątki), a pozatym Pani Adrian chyba ma słabość do mężczyzn co wszystko mają "duże", więc lepiej, by chłopacy nie popadali w komleksy. Kolejną część, jak i następne, napewno przeczytam.

Zniszczony pod każdym względem wampir i kobieta, która może go naprawić.

Wchłonęłam tę książkę w pół dnia, ale już po przeczytaniu czterech części znudziło mi się powtarzanie ciągle tego samego schematu. Zbyt dużo tych Dawczyń Życia, skoro na pół miliona ludzi przypada tylko jedna taka kobieta. Żeby to jeszcze było jakoś w czasie rozmieszczone, a nie przez pięć wieków...