Jeśli jeszcze nie czytaliście książki, której język jest tak żywy, barwny i porywający jak przepełnione rozedrganym światłem dzieła impresjonistów, jeśli żadna lektura nie przeniosła Was w tę cudowną atmosferę, w której niemal unosi się zapach farby i terpentyny prosto z mansardowych pracowni malarskich czy też gorączkowy gwar rozmów w zadymionych wnętrzach paryskich kawiarni, to właśnie macie okazję tego doświadczyć.
Jeżeli marzycie o zwolnieniu tempa i przeżyciu czegoś pełnego pasji i namiętności, przenieście się w fascynujący świat artystycznej bohemy Paryża u schyłku XIX wieku.
Jeśli chcecie uczestniczyć w narodzinach czegoś, co przez dziesiątki lat będzie kształtowało poczucie estetyki i wyznaczało nowe trendy w sztuce, otwórzcie karty tej powieści i delektujcie się niepowtarzalną atmosferą rodzącej się sztuki, dajcie się ponieść uniesieniu i dynamizmowi, które ze sobą niesie.
Ta książka jak żadna inna pozwoli Wam tego doświadczyć. Jest niezwykłą opowieścią o podążaniu za marzeniami, o poddaniu się miłości i sztuce - dwóm siłom, które miały tak przemożny wpływ na życie jednego z największych impresjonistów, Claude'a Moneta.

Młody Monet wbrew woli ojca wyjeżdża na studia do Paryża, by tam doskonalić swój malarski warsztat; zafascynowany pięknem krajobrazu, ruchem światła i sposobem, w jaki wpływa on na postrzeganie świata, decyduje się poświęcić sztuce. Wyjazd ten nie tylko pozwala mu na artystyczny rozwój; dzięki niemu poznaje grupę podobnych jemu malarzy bez grosza przy duszy, ale za to z głowami pełnymi wyobrażeń, czym powinna być prawdziwa sztuka. Renoir, Pissarro, Cezanne, Degas, Manet czy najbliższy mu Bazille tworzą nieformalną grupę artystów połączonych szczerą przyjaźnią, wzajemnie się wspierających i pomagających sobie nawzajem.
Pracownia Moneta staje się miejscem ich spotkań, gdzie w rodzinnej niemal atmosferze dojrzewają nowe, artystyczne idee.
Claude poznaje uroczą, pochodzącą z zamożnej mieszczańskiej rodziny Camille Doncieux. Początkowo jest tylko jego modelką, ale rosnąca wzajemna fascynacja i wybuchające gwałtownie uczucie na zawsze splata ich losy.
Połączył ich związek, w którym chwile tkliwej czułości przeplatały się z okresami burzliwych kłótni. Ich gwałtowne charaktery, upór, ale też namiętność i głębokie, szczere uczucie uczyniło ich wspólne życie elektryzującą przygodą.
Camille była dla Moneta nie tylko czułą żoną i kochającą matką jego dzieci. Była jego jedyną muzą, wierną przyjaciółką, na której oddanie i wsparcie zawsze mógł liczyć. Nie potrafił bez niej żyć.
A życie doprawdy wiedli niełatwe, pełne wzlotów i upadków, upokorzenia skrajnej nędzy i tryumfu nagłego dostatku. Jednak to od miłości Camille zależało życie i sztuka Moneta, to ona ją dopełniała, to z niej czerpał siłę do walki o realizację marzeń, to ona powstrzymywała chwile zwątpienia i ostatecznego załamania. Jej tragiczna śmierć na zawsze naznaczyła Claude'a i choć szalejąca rozpacz zamieniła się z czasem w cichą, nieutuloną tęsknotę za ukochaną, pamięć o niej nie opuściła go do końca życia.

Sięgając po tę książkę dajcie się porwać jej pełnemu uroku i namiętności czarowi. Może kątem oka dostrzeżecie przechadzających się po paryskim bruku Claude'a i jego Camille? A może w rozedrganej plamie słońca ujrzycie zgarbionego staruszka malującego w swym ogrodzie białe nenufary?
Gorąco polecam!

Opublikowane na moim blogu:
zwiedzamwszechswiat.blogspot.com

Jeśli jeszcze nie czytaliście książki, której język jest tak żywy, barwny i porywający jak przepełnione rozedrganym światłem dzieła impresjonistów, jeśli żadna lektura nie przeniosła Was w tę cudowną atmosferę, w której niemal unosi się zapach farby i terpentyny prosto z mansardowych pracowni malarskich czy też gorączkowy gwar rozmów w zadymionych wnętrzach paryskich...