To pierwsza książka dotycząca tragicznego lotu Tu-154M, po którą sięgnąłem. Muszę przyznać, że byłem bardzo sceptycznie nastawiony do tej lektury. Po pierwsze autorem jest Rosjanin. Po drugie treść oparta jest na dziennikarskim śledztwie, a więc wiele ważnych materiałów nie jest ujętych w treści. Po trzecie bardzo dużo sprzecznych informacji i niezwykłych hipotez dociera do mnie z różnych mediów.

Nie spodziewałem się po lekturze zbyt wiele. Dzięki temu książka okazała się miłym zaskoczeniem. Autor dość szczegółowo wyjaśnia różne aspekty dotyczące, specyfiki Tupolewa, pilotażu, lotniska w Siewiernyj, procedur, warunków atmosferycznych itp. Robi to rzeczowo i odniosłem wrażenie, że obiektywnie. Brakowało mi tego typu podejścia do sprawy i przekazania informacji. Oczywiście autor nie jest w 100% obiektywny i często broni opinii i decyzji Rosji i MAKu, ale robi to dyskretnie, co wywoływało u mnie lekki uśmiech.

Był jednak moment, w którym zwątpiłem w obiektywizm autora. Otóż różnymi ścieżkami obarcza on odpowiedzialnością za tragedię praktycznie stronę polską. Delikatnie napomknął w kilku zdaniach o podejrzanej pracy rosyjskich kontrolerów, natomiast w odróżnieniu od innych wątków, tego nie rozwijał dalej. Moim zdaniem jest to kluczowy wątek. Na szczęście dla autora, pod koniec książki wątek ten zostaje nieco rozwinięty, choć dla samego autora nie ma on większego znaczenia mimo pewnej refleksji, że gdyby kontrolerzy w porę poinformowali polskich pilotów o zejściu ze ścieżki, prawdopodobnie samolot nie rozbiłby się. Ot, taka drobnostka.

W dzisiejszych czasach loty samolotem są naprawdę bezpieczne. Musi dojść do szeregu bardzo wielu różnych nieprawidłowości, aby finał był tragiczny. I w przypadku lotu 10 kwietnia prawdopodobnie wystarczyłoby, żeby choć jedna nieprawidłowość nie wystąpiła, a do katastrofy by nie doszło. Tyle było możliwości uniknięcia tragedii, że aż trudno w to uwierzyć.

Autor w moich oczach uprawdopodobnia oficjalną wersję katastrofy, przynajmniej jeśli chodzi o tę część dotyczącą brzozy. Jednak wbrew intencjom autora nie uważam, że jedynymi odpowiedzialnymi za tę katastrofę są polscy piloci. Z pewnością wina leży większości po ich stronie, ale są oni jedynie ogniwem w łańcuchu nieprawidłowości jakie towarzyszyły feralnemu lotu.

Nadal nie znam prawdy, ale dzięki książce coś mogłem już ustalić i część nieprawdopodobnych hipotez wykluczyć, a w to miejsce postawić nowe. Wiem czego dalej szukać. Wyjaśnienie roli kontrolerów jest sprawą kluczową, bo mnie osobiście bardzo niepokoi wątek dotyczący ich pierwszego zeznania, które obarcza osoby trzecie, a później ów zeznania są wycofane z oficjalnych dokumentów.

Myślę, że lektura warta przeczytania zwłaszcza przez miłośników teorii Macierewicza - dla ostudzenia tej miłości ;).

To pierwsza książka dotycząca tragicznego lotu Tu-154M, po którą sięgnąłem. Muszę przyznać, że byłem bardzo sceptycznie nastawiony do tej lektury. Po pierwsze autorem jest Rosjanin. Po drugie treść oparta jest na dziennikarskim śledztwie, a więc wiele ważnych materiałów nie jest ujętych w treści. Po trzecie bardzo dużo sprzecznych informacji i niezwykłych hipotez dociera...