Ten dzienniczek dostałam z okazji swego chrztu św., a więc dobre dwadzieścia lat spokojnie przeleżał na mojej półce, aż do teraz. Kilka dni temu po niego sięgnęłam i już odkładam z powrotem, bo mimo, iż jest to dość długa lektura, to niezwykle wciąga. Jest niesamowity z dwóch powodów. Pierwszym jest Jezus Chrystus, a drugim Faustyna. To w jaki sposób Jezus dał się poznać Faustynie, a dzięki temu i nam, to że możemy czytać Jego słowa, poznać choć trochę to co dla nas niezauważalne jest wspaniałe. A z drugiej strony sama Faustyna niezwykle inspiruje do naśladowania, jestem pod wielkim podziwem jej pokory, zaufania, mocy i samozaparcia. Jest to najlepszy typ literatury, czyli ten, który wpływa na czytelnika i go pozytywnie przemienia. Dzięki tym objawieniom zupełnie inaczej przeżywam Eucharystię i modlę się koronką. Choć nie ukrywam, że niektóre momenty są bardzo trudne, głównie te dotyczące cierpienia, którego ludziom na ziemi chyba nigdy nie będzie dane do końca pojąć. Aczkolwiek pociągnęłam temat i zakupiłam już sobie list JP II o sensie ludzkiego cierpienia, zobaczymy... Szczerze polecam!

Św. s. Faustyno wstawiaj się za nami!!!

"Staraj się o to, ażeby ktokolwiek się zetknie z tobą, odchodził uszczęśliwiony. Rozsiewaj wokół siebie woń szczęścia, boś od Boga wzięła wiele, a więc i dawaj innym wiele."

Ten dzienniczek dostałam z okazji swego chrztu św., a więc dobre dwadzieścia lat spokojnie przeleżał na mojej półce, aż do teraz. Kilka dni temu po niego sięgnęłam i już odkładam z powrotem, bo mimo, iż jest to dość długa lektura, to niezwykle wciąga. Jest niesamowity z dwóch powodów. Pierwszym jest Jezus Chrystus, a drugim Faustyna. To w jaki sposób Jezus dał się poznać...