Po fantastycznej i dołującej ''Katedrze Marii Panny'' postanowiłam sięgnąć po coś lekkiego, niezobowiązującego, co trochę nastroi mnie na nowe przeżycia i pozwoli odetchnąć szarym komórkom od nadmiaru emocji. Powieść ''Powrót czarnoksiężnika'' należy do mojej przyjaciółki. W swojej dobrotliwości pożyczyła mi ową pozycję dla relaksu przed kolejnymi ambitniejszymi rzeczami i w sumie się udało. Szkoda tylko, że mogło być znacznie lepiej i za odrobinę rozbudowania sytuacji ucałowałabym pana Meyera. Niestety jest tak, a nie inaczej.

Poznajemy dziewczynkę Kirę, która zamieszkuje Giebelstein, krainę na pozór spokojną i pogodną. Miasteczko to zmienia się w piątkowy wieczór z przyjaznego na przerażający i tajemniczy. Dochodzi do tego za sprawą dziwnej kobiety, którą spotyka Kira. Z jej torby z krokodylej skóry wyłania się zwierzę dziwne i straszne. Czarnowłosa piękność o śmiechu szpetnym jak jej latająca ryba głębinowa przeraża dziewczynkę, ale równocześnie wzbudza jej ogromną ciekawość. Razem z przyjaciółmi udaje się na wrzosowiska, by znów zobaczyć tajemniczą kobietę i poznać jej sekret. Zamiast jednej spotykają trzy kobiety. Ciotka głównej bohaterki opowiada nam historię miasteczka i mówi, że kobiet takich jak te, które Kira spotkała jest wiele milionów na całym świecie.

Fabuła szybko się rozwija, co stronę przechodzimy z miejsca na miejsce, od informacji do informacji i ku naszemu zdziwieniu powieść się kończy. Pomysł całkiem ciekawy, postacie również dobrze dobrane razem współgrają na kartach książki. Pozycja zdecydowanie dla młodego czytelnika, nie wymaga żadnego wysilenia, prosta i przyjemna rozrywka. Zawiodło mnie jednak to, że historia jest na tyle nowatorska, że gdyby ją podciągnąć na coś więcej niż 148 stron, to mogłaby być naprawdę ciekawą pozycją w fantastyce. Tak jest po prostu średnio, bez fajerwerków. Ciężko pisać o czymś więcej, bo powieść naprawdę cieniutka, na dwie godzinki.

Bardzo wiele dla książki robią grafiki i okładka. W środku znajdują się przepiękne rysunki poszczególnych momentów, które nadają powieści tajemniczego klimatu i zaostrzają apetyt na więcej. Okładka mówi nam co dostaniemy i to dostajemy nawet z nawiązką, więc mimo mojego narzekania pozycja jest warta uwagi, tak na oderwanie się od trudów życia. Jest to pierwsza część serii ''Siedem Pieczęci'' i jestem do niej całkiem pozytywnie nastawiona. Gdy natrafię przeczytam, ale płakać nie będę jeśli tego nie zrobię.

Zapraszam na bloga: https://zakreconydruk.blogspot.com/2017/07/kai-meyer-lekki-jak-piorko.html

Po fantastycznej i dołującej ''Katedrze Marii Panny'' postanowiłam sięgnąć po coś lekkiego, niezobowiązującego, co trochę nastroi mnie na nowe przeżycia i pozwoli odetchnąć szarym komórkom od nadmiaru emocji. Powieść ''Powrót czarnoksiężnika'' należy do mojej przyjaciółki. W swojej dobrotliwości pożyczyła mi ową pozycję dla relaksu przed kolejnymi ambitniejszymi rzeczami i...