Oto czwarta część trylogii łotrzykowskiej ;). Jest to właściwie dodatek do "Dobrego", i obu "Konkwist". Jest to rozmowa znanego z poprzednich części Heldbauma z dziennikarką, której pan Mieczysław zdradza tajemnice KGB w ramach swojego pożegnania z ziemskim padołem. Książka obfituje zatem w teorie spiskowe, oraz barwne wywody bohatera na tematy przeróżne (malarstwo, kino, muzyka, kobiety). Heldbaum przedstawia siebie jako wielkiego kpiarza, spryciarza i trefnisia, a KGB jako najlepszy wywiad w historii wywiadów- będący zawsze o jeden krok przed wszystkimi, choć zawsze umazany brudami i korupcją po same łokcie. ("Jest pewien ładny przepis ludzi kulturalnych: zostaw toaletę w takim stanie, w jakim ją zastałeś. KGB zawsze zostawiał toaletę obsraną, a na dywanie po środku salonu sterczała kupa i wszędzie cuchnął mocz. Jest inny przepis: traktuj drugiego człowieka, tak jak sam chciałbyś być traktowany. KGB umiał tylko gnoić człowieka, nic więcej. Oto źródła mojej pogardy. A źródła mojego szacunku??? SIŁA!, WSZECHMOC!" (Najgorszy))Heldbaum zawsze był bohaterem "noszącym brodę wyżej niż nos" i w sumie nie specjalnie go lubiłam z poprzednich części, dlatego też za "happy end" dodaję gwiazdkę więcej, a książkę polecam- zwłaszcza jeśli trylogia łotrzykowsko- heroiczna was wciągnęła :)

Oto czwarta część trylogii łotrzykowskiej ;). Jest to właściwie dodatek do "Dobrego", i obu "Konkwist". Jest to rozmowa znanego z poprzednich części Heldbauma z dziennikarką, której pan Mieczysław zdradza tajemnice KGB w ramach swojego pożegnania z ziemskim padołem. Książka obfituje zatem w teorie spiskowe, oraz barwne wywody bohatera na tematy przeróżne (malarstwo, kino,...