Hmm... Współczesna opowieść o Kopciuszku. Tyle że starszym nieco, obarczonym mężem i dwiema córkami. Kopciuszek ma złą matkę i wyrachowaną, piękną siostrę. I tak się składa, że życie siostry zdaje się być sielskie, anielskie, usłane różami. Kopciuszek (Josephine) wiedzie żywot prozaiczny, bo ani okolica, w której mieszka, nie jest zbyt piękna, ani perspektywy na przyszłość obiecujące.

Ale jak zwykle w książkach bywa, w życiu też, nagle coś się zmienia. Mąż odchodzi do kochanki (chyba dobrze, bo nie podobał mi się ten wymuskany typek - wieczny marzyciel). Kobieta zostaje sama z dziećmi i nie bardzo sobie radzi, bo pensja tylko jedna, a starsza córeczka bardzo daje się mamusi we znaki. Stale ma jakieś wymagania - aż miałoby się ochotę jej lekko przyłożyć (żal, po prostu żal). Dziewczyna postrzega matkę jako życiową niedorajdę, idiotkę, jest strasznie niesprawiedliwa i smutno się robi, że w życiu bywa podobnie. Nieważne, kim w życiu jesteśmy, jak wiele z siebie dajemy, a im bardziej kochamy te nasze pociechy, tym bardziej dostajemy po tyłku. Bo nie mamy kasy, bo jesteśmy nieatrakcyjne finansowo, bo nad każdym groszem się trzęsiemy. Oj, nie podoba się to naszym dzieciom, nie podoba!

No, ponarzekałam sobie. W skali od 1 do 10 daję książce 6, bo trochę udało mi się utożsamić z główną bohaterką, bo po przeczytaniu od razu o niej nie zapomniałam (pamiętam nawet tytuł, co rzadko mi się zdarza), bo w końcu wszystko kończy się dobrze, a miłość wygrywa. I, co najważniejsze, ta wredota, córka Kopciuszka, w końcu staje po stronie po stronie matki i jako matka, tych 6 punktów przyznaję, bo wartości skłaniają ku refleksji.

Wszystkim matkom polecam.

Hmm... Współczesna opowieść o Kopciuszku. Tyle że starszym nieco, obarczonym mężem i dwiema córkami. Kopciuszek ma złą matkę i wyrachowaną, piękną siostrę. I tak się składa, że życie siostry zdaje się być sielskie, anielskie, usłane różami. Kopciuszek (Josephine) wiedzie żywot prozaiczny, bo ani okolica, w której mieszka, nie jest zbyt piękna, ani perspektywy na przyszłość...