Książka Aureliusza ze wszech miar godna polecenia dla każdego, kto potrafi zadać sobie pytanie-zadanie "Jak żyć?". Myśli cezara-filozofa są o tyle wyjątkowo cenne, że skoncentrowane są na realiach życia wśród ludzi, ludzi czasem dobrych, czasem złych, omylnych, a mimo to wciąż będących naszymi braćmi i siostrami w rodzinie wszechświata. Poruszyło mnie na przykład porównanie człowieka izolującego się od innych do odciętej od konara gałęzi, przy czym człowiek, w przeciwieństwie do odciętej gałęzi, może się opamiętać i na nowo włączyć w całość.
W ostatecznym rozrachunku moją uwagę szczególnie przykuły myśli pobudzające do działania dla dobra ludzi wokół nas, niezależnie od tego, jacy by oni nie byli, w ramach realizacji ideału człowieka - istoty społecznej (dzoon politikon).
Jestem przekonany, że każdy może znaleźć tu coś dla siebie, każdy może razem z Aureliuszem trochę porozmyślać nad życiem, z pożytkiem dla siebie i ludzi wokół. Polecam zwłaszcza jako prezent dla ludzi nadpobudliwych (w szerokim tego słowa znaczeniu) :)

Książka Aureliusza ze wszech miar godna polecenia dla każdego, kto potrafi zadać sobie pytanie-zadanie "Jak żyć?". Myśli cezara-filozofa są o tyle wyjątkowo cenne, że skoncentrowane są na realiach życia wśród ludzi, ludzi czasem dobrych, czasem złych, omylnych, a mimo to wciąż będących naszymi braćmi i siostrami w rodzinie wszechświata. Poruszyło mnie na przykład porównanie...