"Nazwałeś ją Kotkiem? I pozwoliła ci? Trzy dni spędziłem w śpiączce, kiedy tak do niej powiedziałem! A moje jaja nigdy nie doszły do siebie po tym, jak kopniakiem wbiła mi je w kręgosłup!"

"Jedną nogą w grobie" ani o włos nie odstępuje poziomem od tomu pierwszego, a nawet delikatnie go przewyższa. Tutaj zaczyna się więcej dziać i robi sie na prawdę emocjonująco. Mija już czwarty rok odkąd Cat widziała Bonesa i czwarty rok jej współpracy z FBI. Odnosząc sukcesy w mordowaniu wampirów, przewodzi swojej grupie składającej sie z Tate'a, Juan'a, Dave'a i Cooper'a. Samotność topi w butelce ginu, ale wciąż żyje w przeświadczeniu, że podjęła dobrą decyzję odchodząc od Bonesa. Zarówno on jak i jej matka są bezpieczni, a o to przecież jej chodziło. Próbuje ruszyć ze swoim życiem i zaczyna spotykać się z Noah. Kiedy jednak na ślubie jej przyjaciółki widzi Bonesa po tak długiej rozłące, nie potrafi się dłużej oszukiwać a tęsknota za ukochanym napiera na nią z siła tsunami. Jednak to nie jedyny jej problem, gdyż okazuje się, że wystawiony za nia list gończy wśród wampirów cieszy się dużą popularnością i wysoką stawką...

Nie muszę chyba pisac jak bardzo już pokochałam arogancję Bonesa i cynizm Cat, ta para to mieszanka wybuchowa, duet idealny i już zacieram ręce na tom trzeci. Czyżby mnie czekała kolejna nieprzespana noc? :)

"Nazwałeś ją Kotkiem? I pozwoliła ci? Trzy dni spędziłem w śpiączce, kiedy tak do niej powiedziałem! A moje jaja nigdy nie doszły do siebie po tym, jak kopniakiem wbiła mi je w kręgosłup!"

"Jedną nogą w grobie" ani o włos nie odstępuje poziomem od tomu pierwszego, a nawet delikatnie go przewyższa. Tutaj zaczyna się więcej dziać i robi sie na prawdę emocjonująco. Mija już...