Praktyczne omówienie e-doręczeń w sektorze publicznym - zmiany zaczną obowiązywać od 10 grudnia 2023 r.
System doręczeń elektronicznych funkcjonujących w dotychczasowym kształcie, w ramach szeroko rozumianej administracji publicznej, podlegał wielokrotnej krytyce. Zasadnicze uwagi odnosiły się przede wszystkim do tego, iż osoba fizyczna, prawna czy jednostka organizacyjna nawet gdy założyła konto na e-PUAP-ie i tak musiała w każdej sprawie administracyjnej, podatkowej czy egzekucyjnej wnioskować o doręczenia za pośrednictwem komunikacji elektronicznej. Zmniejszało to istotnie efektywność doręczeń elektronicznych, a dodatkowo obciążało te podmioty dodatkowym obowiązkiem. Wykazywano także, iż mankamentem dotychczasowego sposobu doręczeń elektronicznych jest to, iż podmiot posiadający konto na e-PUAP-ie miał ograniczony dostęp do korespondencji wysłanej na ten adres a nieodebranej w odpowiednim czasie. Środkiem zaradczym na te oraz inne problemy ma być nowowprowadzona ustawa z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (t.j. Dz.U z 2023 r. poz. 285).

Umocowanie w przepisach prawa publicznej usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego (PURDE) oraz publicznej usługi hybrydowej (PUH) oznaczać będzie, że ich wykorzystanie w komunikacji między stronami będzie metodą skuteczną prawnie na równi z wysłaniem tradycyjnego listu poleconego za potwierdzeniem odbioru lub doręczeniem osobistym. W pierwszej kolejności do wdrożenia systemu e-doręczeń zobowiązana będzie następująca grupa podmiotów:
1) organy administracji rządowej oraz jednostki budżetowe obsługujące te organy,
2) inne organy władzy publicznej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz jednostki budżetowe obsługujące te organy,
3) podmioty zaufania publicznego, tj. adwokaci, radcy prawni, doradcy podatkowi, doradcy restrukturyzacyjni, rzecznicy patentowi, notariusze,
4) podmioty niepubliczne wpisywane do KRS,
5) ZUS, KRUS, NFZ.
Publikacja od strony praktycznej przedstawia nowy model doręczeń i to nie tylko elektronicznych. Trzeba podkreślić, że wskazany wyżej akt prawny dokonał także zmian w przepisach ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa czy ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, wprowadzając tzw. wiążąca hierarchię doręczeń.

Doręczenia elektroniczne mają się stać powszechnym instrumentem wymiany korespondencji pomiędzy podmiotami publicznymi i niepublicznymi, i to nie tylko w sferze gdzie organ administracji publicznej działa korzystając ze swojego władztwa administracyjnego, ale i tzw. stosunkach cywilnoprawnych. Poza tym publikacja przybliży także jak realizować wprowadzone metody doręczeń, aby realizacja władzy publicznej nie mogła być uznana jako niezgodna z prawem i naruszająca prawa do czynnego udziału w postępowaniach.

W publikacji przedstawiono zagadnienia dotyczące m.in.:
1) bazy adresów do doręczeń elektronicznych – rejestru publicznego, prowadzonego w systemie teleinformatycznym przez ministra właściwego do spraw informatyzacji,
2) adresu do doręczeń elektronicznych – podmiotów zobowiązanych, zasad tworzenia, aktualizacji i wykreślania z bazy adresów,
3) usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego – publicznej i kwalifikowanej,
4) doręczania korespondencji z wykorzystaniem publicznej usługi hybrydowej,
5) zmian w procedurach administracyjnych, podatkowych i egzekucyjnych.