Przeklęty królik

Niby fajne, ale język - jakbym czytała autodeskrypcję. Sama się takim posługuję. Nie tego szukam w książkach.

Niby fajne, ale język - jakbym czytała autodeskrypcję. Sama się takim posługuję. Nie tego szukam w książkach.

Niesamowicie dobry zbiór opowiadań, do którego podchodziłam jak do jeża. Pierwsze opowiadania nie zapowiadały zaciekawienia, nie. Ciężko było się przebić. Ciężko zainteresować, ale im dalej w las, tym ciekawiej. Interesujące historie i rewelacyjne tłumaczenie.

Niesamowicie dobry zbiór opowiadań, do którego podchodziłam jak do jeża. Pierwsze opowiadania nie zapowiadały zaciekawienia, nie. Ciężko było się przebić. Ciężko zainteresować, ale im dalej w las, tym ciekawiej. Interesujące historie i rewelacyjne tłumaczenie.

Genialna! Specjalnie odkładałam czytanie kolejnych opowiadań na później, żeby za szybko nie skończyć całej książki! W tekście czuć wyjątkową wrażliwość autorki, jej bystrość i świetne poczucie humoru, gdy trafnie i błyskotliwie, do bólu szczerze, opowiada o ludzkiej naturze i jej zmaganiach z największymi bolączkami egzystencjalnymi. Opowiadania są przeciekawe, ciągle zaskakują -szczególnie na końcu, bawią się klasycznymi formami, cały czas coś kwestionują (jakie to było odżywcze intelektualnie!),szafują naszymi przekonaniami i klasycznymi schematami. Poza tym podnoszą też temat jakże niewygodny - potrzebę zemsty i jej realizowanie o zgrozo! również przez kobiety. Opowiadania burzą komfort własnych myśli. W związku z tym niektórzy mogą odebrać książkę jako chaos i niezrozumiałe historyjki. A dodając do tego fakt, że autorka na pewno wtrącała wiele odniesień zrozumiałych tylko wtedy , gdy zna się kulturę koreańską, to dostajemy trudne wyzwanie. Ja tych odniesień nie znalazłam, nie zauważyłam, gdyż bardzo mało wiem o kulturze tego kręgu kulturowego, ale nic a nic nie przeszkodziło mi to w znakomitym odbiorze . Poza tym po lekturze mój stan wiedzy na ten temat na pewno się zmieni, bo mam zamiar czytać więcej dzieł Dalekiego Wschodu- nie, raczej nie Murakami:). Rewelacja !

Genialna! Specjalnie odkładałam czytanie kolejnych opowiadań na później, żeby za szybko nie skończyć całej książki! W tekście czuć wyjątkową wrażliwość autorki, jej bystrość i świetne poczucie humoru, gdy trafnie i błyskotliwie, do bólu szczerze, opowiada o ludzkiej naturze i jej zmaganiach z największymi bolączkami egzystencjalnymi. Opowiadania są przeciekawe, ciągle...

Opowiadania napisane dobrym językiem, ale same w sobie były dla mnie irytujące w swojej smutnej grotesce. Przypadkowy zbiór, chaotyczny i wzbudzający dyskomfort zarówno tym chaosem, jak i fantazjami autorki, które być może miały wydawać się odkrywcze, ale takie nie są.

Opowiadania napisane dobrym językiem, ale same w sobie były dla mnie irytujące w swojej smutnej grotesce. Przypadkowy zbiór, chaotyczny i wzbudzający dyskomfort zarówno tym chaosem, jak i fantazjami autorki, które być może miały wydawać się odkrywcze, ale takie nie są.

Muszę powiedzieć, że mimo wieeelu pozytywnych recenzji, nie podeszła mi ta pozycja.

Rozumiem folklor i feministyczne zacięcie ale mimo to jest dla mnie zbyt mroczna, przyłączająca i naturalistyczna.

Muszę powiedzieć, że mimo wieeelu pozytywnych recenzji, nie podeszła mi ta pozycja.

Rozumiem folklor i feministyczne zacięcie ale mimo to jest dla mnie zbyt mroczna, przyłączająca i naturalistyczna.

Rozczarowujące. Czasami fajne pomysły ale niestety brak dobrych zakończeń. Niektórych opowiadań wogóle nie da się czytać.

Rozczarowujące. Czasami fajne pomysły ale niestety brak dobrych zakończeń. Niektórych opowiadań wogóle nie da się czytać.

Początkowo miałam wrażenie, że to Yoko Ogawa na sterydach. Ale z każdym kolejnym opowiadaniem przekonywałam się, że do Ogawy Chung dosyć daleko. Koreańska autorka nie ma tej subtelności, po prostu wali po oczach krańcowymi rozwiązaniami fabularnymi, które są i owszem, pomysłowe, mięsiste i mocne, ale nie zaangażowały mnie tak, jak by mogły (gdyby nie były aż tak bezpośrednie).

Początkowo miałam wrażenie, że to Yoko Ogawa na sterydach. Ale z każdym kolejnym opowiadaniem przekonywałam się, że do Ogawy Chung dosyć daleko. Koreańska autorka nie ma tej subtelności, po prostu wali po oczach krańcowymi rozwiązaniami fabularnymi, które są i owszem, pomysłowe, mięsiste i mocne, ale nie zaangażowały mnie tak, jak by mogły (gdyby nie były aż tak bezpośrednie).

Muszę przyznać, ,,Przeklęty królik" wywołuje takie uczucie niepokoju, którego już dawno nie czułam podczas lektury. Mroczne, czasem wywołujące uczucie odrazy historie wciągają, po czym oplatają czytelnika niczym łańcuch. Chwilami naprawdę dostawałam gęsiej skórki jak czytałam ten zbiór opowiadań.

Muszę przyznać, ,,Przeklęty królik" wywołuje takie uczucie niepokoju, którego już dawno nie czułam podczas lektury. Mroczne, czasem wywołujące uczucie odrazy historie wciągają, po czym oplatają czytelnika niczym łańcuch. Chwilami naprawdę dostawałam gęsiej skórki jak czytałam ten zbiór opowiadań.

Bardzo interesujący zbiór opowiadań, był to zdecydowanie powiew świeżości i pozycja wyróżniającą się wśród książek, które miałam okazję do tej pory przeczytać. Jak to zwykle ze zbiorami opowiadań bywa niektóre opowiadania podobały mi się bardziej, a niektóre mniej. Uważam, że po przeczytaniu posłowia od autorki opowiadania zyskały w moich oczach i wpłynęło to na moją ostateczną ocenę. Osobiście również dostrzegam dużą samotność bijącą od bohaterów opowiadań - czy są to osoby szukające bliskości u androidów, pragnące akceptacji stworzenia z toalety, czy osoby, które poszukują zemsty po stracie przyjaciela.

Bardzo interesujący zbiór opowiadań, był to zdecydowanie powiew świeżości i pozycja wyróżniającą się wśród książek, które miałam okazję do tej pory przeczytać. Jak to zwykle ze zbiorami opowiadań bywa niektóre opowiadania podobały mi się bardziej, a niektóre mniej. Uważam, że po przeczytaniu posłowia od autorki opowiadania zyskały w moich oczach i wpłynęło to na moją...

Świetna książka. Mam problem z opowiadaniami bo więcej mi się zazwyczaj nie podoba niż podoba, a tutaj tylko do jednego miałabym zastrzeżenia.

Świetna książka. Mam problem z opowiadaniami bo więcej mi się zazwyczaj nie podoba niż podoba, a tutaj tylko do jednego miałabym zastrzeżenia.