Udany zbiór wierszy, ułożonych w przemyślany sposób, dzięki czemu czytanie tomiku od deski do deski nie nudzi się i inspiruje wraz z każdą kolejną stroną. Warto i miło po niego sięgnąć. Józef Bilski prezentuje nam w nim swoje spojrzenie na anielskie byty, w ilościach i różnorodności form, o jakich nam się nie śniło. Przenosi nas tym samym w serce gór, w środek dawno zapomnianej historii, gdzieś między paprocie. Dobrze się czyta poezję tego rodzaju, przynajmniej w mój gust trafiła doskonale. Poeta w malowniczy sposób kreśli swoje wyobrażenie nie tylko o aniołach, ale w ogóle o świecie, swoich wędrówkach i spotkaniach, które przeżył. Tomik ten jest wytchnieniem, możliwością mentalnego odpoczynku i zatopienia się w słowach. Pięknych, porywających słowach. Trafiają do mnie te porównania, pięknie stosowane inwersje, niejednokrotne używanie słów, które już wyszły z obiegu. Bardzo cieszy, że Poeta ma swój styl, który konsekwentnie tu prezentuje, nie siląc się na udawanie lub kopiowanie.
Dodatkowym smaczkiem jest mini śpiewnik na końcu, który można wykorzystać na Wieczorku Autorskim lub podczas Festiwalu Strojne w Biel.

Udany zbiór wierszy, ułożonych w przemyślany sposób, dzięki czemu czytanie tomiku od deski do deski nie nudzi się i inspiruje wraz z każdą kolejną stroną. Warto i miło po niego sięgnąć. Józef Bilski prezentuje nam w nim swoje spojrzenie na anielskie byty, w ilościach i różnorodności form, o jakich nam się nie śniło. Przenosi nas tym samym w serce gór, w środek dawno...