Fajne

Fajne

Przyznaję - to nasze pierwsze spotkanie z Andym i Terry'm i ich domkiem na drzewie, ale zdecydowanie nie ostatnie, gdyż mój osobisty młody czytelnik od razu po lekturze spytał czy są inne części i czy możemy kupić, "mamooooo prooooszę". No cóż - myślę, że lepszej rekomendacji niż zadowolenie odbiorcy, nie potrzeba😉.

Totalnie odjechane, nieco absurdalne poczucie humoru, trafiło bez pudła w gust mojego Syna. I chociaż nie polecę jej Wam do czytania na dobranoc, bo chichotom, śmiechom i wybuchom ogólnej wesołości nie będzie końca, to jeśli szukacie lektury, która rozbawi, rozśmieszy, poprawi nastrój to sięgnijcie po "Domek na drzewie. Najgłupsze historyjki", to zbiór aż 13 śmiechowych historii.

Mam wrażenie, że nie każdemu może spodobać się ten humor, ale trzeba przyznać, że Andy i Terry mają głowy pełne pomysłów i nie sposób się z nimi nudzić 😉.
Może chcielibyście sprawdzić jak działa Hiperekstrazasys, albo Zadziwiający Wmyślachczytajacy Kanapkomat? Co się stanie, jeśli spłuczemy kogoś w toalecie i kiedy jest Dzień krzesła w nosie? Albo urządzić zawody w najgłośniejszym krzyku?

Szybka, wartka akcja, sporo czarno-białych ilustracji i zadziwiająca, dosłownie niczym nie skrępowana wyobraźnia i szalone przygody sprawiają, że czyta się szybko i może to być dobry pomysł na lekturę dla nieco opornych czytelników 😉.

I chociaż można dopatrywać się tutaj głębiej, również wartościowego przesłania m. in o współpracy czy przyjaźni, to my potraktowaliśmy tę lekturę czysto rozrywkowo, sympatykom serii raczej polecać jej nie trzeba. Dodam, że to już kolejny, 12 tom, ale spokojnie można zacząć tę przygodę od tej części. Tylko uważajcie, żeby nie rozbolał Was od śmiechu brzuch.

Przyznaję - to nasze pierwsze spotkanie z Andym i Terry'm i ich domkiem na drzewie, ale zdecydowanie nie ostatnie, gdyż mój osobisty młody czytelnik od razu po lekturze spytał czy są inne części i czy możemy kupić, "mamooooo prooooszę". No cóż - myślę, że lepszej rekomendacji niż zadowolenie odbiorcy, nie potrzeba😉.

Totalnie odjechane, nieco absurdalne poczucie humoru,...

Wydawnictwo Nasza Księgarnia wydaje różne oryginalne serie dla starszaków, a jedną z nich jest „Domek na drzewie: najgłupsze historyjki” Andy’ego Griffithsa i Terry’ego Dentona. W tomie znajduje się trzynaście niesamowitych opowieści przedstawiających różne pomysły na zabawę, spędzanie wolnego czasu, podróże. To już kolejna odsłona przygód bohaterów w domku na drzewie pokazująca jak mieszkańcy go rozbudowali i ulepszyli. Autor przedstawia pomysły, które są niesamowite, zaskakujące i pomysłowe. Czytamy tutaj o oryginalnych propozycjach na spędzanie wolnego czasu, zabawach takich jak taplanie w błocie, skoki, krzyki, poszukiwanie studni spełniającej życzenia, pogoni za wężami... ☺️ Więcej na blogu: https://mamaizabawa.blogspot.com/2023/03/domek-na-drzewie-najgupsze-historyjki.html

Wydawnictwo Nasza Księgarnia wydaje różne oryginalne serie dla starszaków, a jedną z nich jest „Domek na drzewie: najgłupsze historyjki” Andy’ego Griffithsa i Terry’ego Dentona. W tomie znajduje się trzynaście niesamowitych opowieści przedstawiających różne pomysły na zabawę, spędzanie wolnego czasu, podróże. To już kolejna odsłona przygód bohaterów w domku na drzewie...

Domek na drzewie to obiekt westchnień wielu dzieci, a czasami i ich rodziców. Pozwala na sielską zabawę, beztroskę i rozwijanie wyobraźni. Niektórzy budowali lub budują skomplikowane tunele, szałasy, rysowali zawiłe plany, które nie zawsze można było wprowadzić w życie, ale z nostalgią do nich wracają i mogą to zrobić sięgając po serię „Domek na drzewie” Andy’ego Griffithsa i Terry’ego Dentona. Jest to miejsce, w którym nie działają prawa fizyki, do którego można uciec przed światem dorosłych i pobujać w obłokach, a do tego wszystko, co tam się dzieje ma posmak przygody, dlatego jest on czymś, o czym marzy niemal każde dziecko. Do tego blisko z niego do chmur, które można jeść jak lody, być bazą startową do dalekich podróży międzygalaktycznych, czy udawać się na niezwykłe biwaki. W takim miejscu można przeżywać wspaniałe chwile, mieć więcej swobody i unikać kontroli rodziców. To taki osobisty dziecięcy raj pozwalający na ucieczkę w świat fantazji, na który nie każdy może sobie pozwolić. Za to każdy może się tam przenieść swoją wyobraźnią i przeżyć niezwykłe przygody z książkowymi bohaterami. Nie zabraknie też wynalazków, dzięki czemu jest to też opowieść wszystkich miłośników techniki (tej we wspaniałym domku książkowych bohaterów nie zabraknie) i ma rozbudzić ich zainteresowanie fantazjowaniem, rozwijaniem wyobraźni, oderwania się od technologii, a jednocześnie do samodzielnego konstruowania wynalazków, bo bohaterzy wcale nie żyją w swoim niezwykłym miejscu w prymitywnych warunkach. Wręcz przeciwnie. Mnóstwo tu wynalazków, maszyn ułatwiających lub utrudniających życie, a czasami stanowiących zagrożenie.
Do tej pory do czytelników trafiały kolejne odsłony przygód w domku na drzewie pokazujące jak bardzo jego mieszkańcu go rozbudowali, urozmaicili i jak dużo niesamowitych rzeczy wprowadzili. Tym razem nieco inna odsłona. W jednym tomie mamy trzynaście niesamowitych opowieści. Każda bardzo pomysłowa, zaskakująca, pokazująca zadziwiające pomysły na zabawę, spędzanie wolnego czasu, podróże, przygody. Akcja jest prosta i bazuje na zasadzie łamania różnorodnych konwenansów.
„Najgłupsze historyjki” przenoszą nas w świat magicznych przedmiotów, świętowania zadziwiających świąt, zadziwiających wyzwań, taplania się w błocie, zabawy, kontaktów z dziwnymi naukowcami, oblepiania śluzem, skoków, konkursów w krzyczenia, prześwietlania głowy, poszukiwania mózgu, kanapkomatów i studni spełniających życzenia, pogoni za wężami. Każde spotkanie absurdalne i zabawne, ale też pouczające, niosące ciekawe przesłanie. Nam najbardziej podobała się opowieść o różdżce, przez którą jeden z bohaterów jest zmieniony w psa. Mamy tu luźne spojrzenie na szczęście, zabawę oraz pragnienia.
W każdej opowieści znajdziemy bohaterów, których wcześniej spotkaliśmy w różnych tomach serii. Takie intertekstualne podejście pozwoli na wyszukiwanie postaci, obserwowanie zmian i śledzenie ich dalszych losów.
Autorzy z wielką swobodą pozwalają wyobraźni budować kolejne pomysły. Akcja jest tu tworzona na zasadzie wzajemnie wprawiających się w ruch trybików prowadzących do zakończenia, w którym bohaterowie deklarują stworzenie jeszcze kolejnych 13 pięter.
W naszym domu seria książek Andyego Griffithsa i Terry’ego Dentona o niezwykłym (bo mającym niesamowicie wiele pięter i atrakcji) domku na drzewie cieszy się dużym powodzeniem i po przeczytaniu kolejnego tomu wyczekujemy nowych, w których zostaniemy wrzuceni w wir wydarzeń. Kolejne części pozwoliły nam na przeżycie niesamowitych przygód i uczestniczenie w niezwykłych, irracjonalnych pomysłach bohaterów. Od pierwszego tomu książki te stały się jedną z naszych ulubionych książek dla młodych czytelników. Wszystko przez szybką i niezobowiązującą, a do tego pokręconą akcję oraz licznym ilustracjom (zapełniają chyba więcej miejsca niż sam tekst). To sprawia, że początkowi czytelnicy (7-10 latki) nie nudzą się, czyta im się bardzo szybko, a do tego porusza tematy bliskie nie tylko dzieciom.
Mam wrażenie, że z każdym tomem autorzy serwują swoim czytelnikom nie tylko coraz większą dawkę absurdalności i humoru, który pewnie trudno będzie zrozumieć wielu dorosłym czytelnikom, ale i coraz więcej przemycają systemów filozoficznych ukrytych pod płaszczykiem zabawnych historii, nauki oraz wątków z literatury. Tym razem poruszą problem doświadczeń, strachu, uprzedzeń i pokonywania własnych słabości, a także konwenansów.
Serię polecam uczniom szkoły podstawowej. Szybka akcja, doskonale pasujące do tego ilustracje sprawiają, że książka staje się doskonałą rozrywka w czasie podróży.

Domek na drzewie to obiekt westchnień wielu dzieci, a czasami i ich rodziców. Pozwala na sielską zabawę, beztroskę i rozwijanie wyobraźni. Niektórzy budowali lub budują skomplikowane tunele, szałasy, rysowali zawiłe plany, które nie zawsze można było wprowadzić w życie, ale z nostalgią do nich wracają i mogą to zrobić sięgając po serię „Domek na drzewie” Andy’ego Griffithsa...