Książka "Co zrobi Frania? Asertywność" Barbary Supeł zabiera nas do kolejnego tomu cyklu o małej Frani, która tym razem zmierzy się z asertywnością na przyjęciu urodzinowym.
Cała rodzina spotyka się na przyjęciu z okazji urodzin Ryśka. To dla dziewczynki doskonała okazja, by przećwiczyć asertywność w różnych sytuacjach.
Czy Frania powinna wziąć dokładkę obiadu, nawet jeśli nie jest głodna?
Czy mimo wstydu musi zaśpiewać piosenkę do mikrofonu, bo babcia tak ładnie prosi?
Czy musi spełniać rozkazy Ryśka tylko dlatego, że dziś są jego urodziny?
By poznać odpowiedzi na te pytania, koniecznie przeczytajcie tę książkę!
Na końcu znajdują się „Porady Frani”, czyli praktyczne wskazówki dotyczące danej umiejętności oraz proste odpowiedzi na pytania:
Czym jest asertywność?
Czy mamy prawo odmówić i powiedzieć komuś „nie”?
Czy zawsze musimy się uśmiechać?
Gdzie leżą granice nasze i innych osób?
Serdecznie polecam, książeczka nie tylko dla przedszkolaków.

Książka "Co zrobi Frania? Asertywność" Barbary Supeł zabiera nas do kolejnego tomu cyklu o małej Frani, która tym razem zmierzy się z asertywnością na przyjęciu urodzinowym.
Cała rodzina spotyka się na przyjęciu z okazji urodzin Ryśka. To dla dziewczynki doskonała okazja, by przećwiczyć asertywność w różnych sytuacjach.
Czy Frania powinna wziąć dokładkę obiadu, nawet jeśli...

Syn bardzo zaangażowany, lubi odpowiadać na pytania i wspólnie omawiamy sytuację. Bardzo życiowe historie.

Syn bardzo zaangażowany, lubi odpowiadać na pytania i wspólnie omawiamy sytuację. Bardzo życiowe historie.

Kolejne przygody z Franią - i tym razem z asertywnością. Dzieci poznają znaczenie tego słowa. Uczą się wyrażać swoje zdanie i mówić "nie". Jest to bardzo ważna umiejętność i dzieci powinny się jej uczyć od najmłodszych lat, a ta książka bardzo fajnie to tłumaczy.

Kolejne przygody z Franią - i tym razem z asertywnością. Dzieci poznają znaczenie tego słowa. Uczą się wyrażać swoje zdanie i mówić "nie". Jest to bardzo ważna umiejętność i dzieci powinny się jej uczyć od najmłodszych lat, a ta książka bardzo fajnie to tłumaczy.

Asertywność, to niełatwy temat, nawet dla nas dorosłych. I takie zagadnienie porusza kolejna część przygód sympatycznej Frani.

Książka składa się z 3 części. W pierwszej brat Frani, Rysiek ma urodziny i rozkazuje siostrze, by rozbiła ulubione autko o ścianę. Frania nie chce się na to zgodzić, i mówi nie, lecz brat ją nie słucha. Na szczęście przychodzi tata i rozwiązuje spór.
Dzieci natomiast, znajdują inną, lepszą zabawę - balonami urodzinowymi Ryśka.

Druga część opowiada o konkursie wokalnym, który zorganizowała mama. Najpierw zaśpiewała mama, potem Rysiek i kolejno ciocia poprosiła Franię, żeby zaśpiewała jakąś piosenkę. Dziewczynka bardzo nie chciała śpiewać, mimo namawiania i tata uszanował jej zdanie. W końcu, wszyscy zaczęli śpiewać piosenkę, jednym chórem, mimo fałszowania.

W trzeciej części mała Frania postanawia bawić się w dom z kuzynką i młodszą siostrą. Dzidziuś jednak, nie chciał być zawinięty w kocyk i zaczął płakać, więc Frania zrozumiała, że warto najpierw pytać, co ktoś chce robić niż zmuszać do robienia czegoś.

Na końcu książki znajduje się poradnik Frani, gdzie omówiona jest asertywność, jak sobie radzić z odmową i co robić w sytuacji gdy coś nam nie pasuje.

Świetna, wartościowa książka, dokładnie zgłębiająca temat asertywności w życiu codziennym dziecka i pokazujący jak wybrnąć z sytuacji, gdy czegoś nie chcemy i gdy ktoś coś nam narzuca.

Asertywność, to niełatwy temat, nawet dla nas dorosłych. I takie zagadnienie porusza kolejna część przygód sympatycznej Frani.

Książka składa się z 3 części. W pierwszej brat Frani, Rysiek ma urodziny i rozkazuje siostrze, by rozbiła ulubione autko o ścianę. Frania nie chce się na to zgodzić, i mówi nie, lecz brat ją nie słucha. Na szczęście przychodzi tata i rozwiązuje...

Frania to urocza i rezolutna pięciolatka, która uczy się radzenia sobie w trudnych, i często niekomfortowych sytuacjach. Ta część została poświęcona tematyce asertywności, stawiania GRANIC i dbania o własną przestrzeń. Dziecko musi wiedzieć, że ma prawo mieć własne zdanie i może je wyrazić, może powiedzieć NIE gdy czuję taką potrzebę. Ale musi też nauczyć się, że takie prawo mają też inni, a więc mogą np nie chcieć się bawić w zaproponowaną zabawę lub odmówią pożyczenia zabawki.
Cała historia pisana jest z perspektywy małej Frani, co bardzo spodobało się mojej córce. Na końcu znajduje się mini poradnik dla dzieci, gdzie prosto i dosadnie objaśniono czym jest asertywność oraz na czym ona polega. Polecam książkę dla każdego dziecka w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym.

Frania to urocza i rezolutna pięciolatka, która uczy się radzenia sobie w trudnych, i często niekomfortowych sytuacjach. Ta część została poświęcona tematyce asertywności, stawiania GRANIC i dbania o własną przestrzeń. Dziecko musi wiedzieć, że ma prawo mieć własne zdanie i może je wyrazić, może powiedzieć NIE gdy czuję taką potrzebę. Ale musi też nauczyć się, że takie...

Uczy dzieci, że mogą powiedzieć "nie" i mają prawo odmówić, kiedyś na cos się nie godzą. Dla rodzica wskazówką tego jak jego dziecko reaguje na rozmaite sytuacje opisane w książce jest quiz: Frania za każdym razem pyta, co mały czytelnik zrobiłby na jej miejscu? Dobry sposób na rozpoczęcie dyskusji na różne, czasem trudne dla dzieci tematy.

Uczy dzieci, że mogą powiedzieć "nie" i mają prawo odmówić, kiedyś na cos się nie godzą. Dla rodzica wskazówką tego jak jego dziecko reaguje na rozmaite sytuacje opisane w książce jest quiz: Frania za każdym razem pyta, co mały czytelnik zrobiłby na jej miejscu? Dobry sposób na rozpoczęcie dyskusji na różne, czasem trudne dla dzieci tematy.

W szkole temat asertywności jest traktowany bardzo pobieżnie. Jedna, może dwie lekcje z podstawowym wyjaśnieniem co to jest, a potem nikt więcej o tym nie wspomina. Nic dziwnego, że wiele dorosłych osób ma problem z zachowaniami asertywnymi i zastanawia się, czy w ogóle wypada im odmawiać, a jeśli już to, w jaki sposób mają to zrobić.

Warto zatem o asertywności mówić dzieciom w domu, a świetnym narzędziem do tego może być właśnie książka.

Książeczka z serii "Co zrobi Frania?" jest skierowana dla małych dzieci. Opowiada o trzech sytuacjach, które dzieją się podczas urodzin jej brata i spokojnie mogą się wydarzyć również na co dzień. Na końcu znajduje się rozdział "Porady Frani", gdzie w przystępnym dla dzieci języku zostało wyjaśnione, czym jest asertywność, to, że mogą odmawiać, ale także, że inni mogą odmawiać im.

Nam bardzo ta książeczka przypadła do gustu, zatem polecam.

W szkole temat asertywności jest traktowany bardzo pobieżnie. Jedna, może dwie lekcje z podstawowym wyjaśnieniem co to jest, a potem nikt więcej o tym nie wspomina. Nic dziwnego, że wiele dorosłych osób ma problem z zachowaniami asertywnymi i zastanawia się, czy w ogóle wypada im odmawiać, a jeśli już to, w jaki sposób mają to zrobić.

Warto zatem o asertywności mówić...

„Asertywność to inaczej posiadanie własnego zdania i wyrażanie go”[1] W teorii brzmi to bardzo prosto, jednak często się słyszy, że ludzie mają problem z byciem asertywnym. Sięgają po rożne poradniki, ćwiczenia, żeby pracować nad tą umiejętnością. Przywołam teraz pewne przysłowie: „Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci”. Skoro ta asertywność jest tak trudna, ćwiczmy ją od najmłodszych lat. I tu stajemy przed pewnym paradoksem. Istnieje takie przekonanie, że dzieci mają być grzeczne, bezwzględnie słuchać opiekunów itd. Gdzie tu miejsce na własne zdanie? W teorii wiemy, że każdy ma prawo odmówić, a w praktyce... „Daj chłopczykowi tę zabawkę”, „Zjedz jeszcze łyżeczkę zupki”, „Idź do cioci na kolanka” - czy szanujemy granice naszych dzieci?

W genialny sposób „ugryzła” temat Barbara Supeł w książce „Co zrobi Frania? Asertywność”. Tłem dla trzech historyjek są urodziny Ryśka, brata tytułowej bohaterki. Na owej imprezie skupiamy się na trzech „incydentach”. Pierwszy, kiedy dzieci wspólnie się bawią, ale Frania nie chce oddać swojego samochodzika, żeby nie uległ zniszczeniu. Drugi, kiedy mama proponuje wspólne śpiewanie, a zachęcana przez babcię Frania nie ma ochoty brać w nim udziału. Trzeci to znów zabawa dzieci. Tym razem w rodzinę. Młodsza siostra Frani jest „bobasem” i wpada w złość, kiedy dziewczynki próbują zawinąć ją w kocyk.

Opowiastki te można podzielić na pół. Barbara Supeł krok po kroczku rozwija fabułę w kierunku konfliktowej sytuacji. Frania zaczyna czuć się niekomfortowo i w tym momencie autorka robi „stop”. Pojawia się coś na kształt quizu. Bohaterka książki pyta się czytelników, jak ich zdaniem się zachowała. Zabieg, który niezmiernie mi się podoba. Jest to chwila na rozmowę z dzieckiem, o tym jak ono by postąpiło. Mamy kilka opcji do wyboru, które możemy omówić. Z takiej dyskusji rodzic może wysnuć wiele wniosków. Po przerywniku historia płynie dalej. Oczywiście w kierunku finału w duchu asertywności.

Po przeczytaniu bajeczek czeka na nas jeszcze czwarta część zatytułowana „Porady Frani”. Bohatera tłumaczy w niech czym jest asertywność i przedstawia różne sytuacje, w których można/trzeba powiedzieć „nie”. Nie jestem w stanie oddać słowami zachwytu, jaki poczułam po przeczytaniu tej części. Wspaniałe podsumowanie zawartych w książce opowiadań. Doskonale ujęta w proste słowa istota asertywności. Autorka wpadła też na genialny pomysł, jak zaangażować rodziców. Znajduje się tu kilka zadań, tematów do rozmowy. Ustami Frani zachęca dzieci, żeby porozmawiali o nich z opiekunami. Omówicie te zagadnienia. Dowiecie się dzięki temu, jak wasze dziecko postrzega pewne sprawy. Wiedza bezcenna.

Mogę z czystym sumieniem napisać, że „Co zrobi Frania? Asertywność” to jedna z najlepiej napisanych książek dla dzieci, jakie miałam okazję czytać. Waga tematu oraz sposób jego przedstawienia czyni ją pozycją obowiązkową w każdej dziecięcej biblioteczce. Cieszymy się, kiedy dziecko nauczy się czytać, liczyć itp., ale „sztuka mówienia nie” jest ciągle niedoceniana, a wręcz budzi sprzeciw opiekunów. A przecież niebotycznie podnosi ona bezpieczeństwo i szanse sukcesu naszych dzieci. Widziałam kiedyś świetną grafikę. Z jednej strony karmiony maluch i cała tyrada typu: „Jeszcze łyżeczkę.”; „Za mamusię”; „Tak się starałam.”; „Dobry szpinaczek.”; „Duży urośniesz.”; „Gabryś ładnie zjadł, a ty co.”. Z drugiej strony grupa rówieśnicza i podobna „litania”: „Z kumplami nie zapalisz.”; „Wiesz, jak trudno było to załatwić.”; „Będzie dobra faza.”; „Nie bądź dupa, jak ten wymoczek Janek.; „Nie daj się prosić.”. Myślę, że analogia jest jasna. Zostawiam wam to porównanie do przemyślenia i wracam do Frani. Wyjątkowo kibicuję tej publikacji. Została perfekcyjnie napisana i wydana. Zawiera bajeczki, wskazówki dla dzieci i jest forum do dyskusji oraz ćwiczeń. Chyba lepiej być nie mogło.

[1] Barbara Supeł, „Co zrobi Frania? Asertywność”, wyd. Słowne młode, Warszawa 2022, s. 38.

„Asertywność to inaczej posiadanie własnego zdania i wyrażanie go”[1] W teorii brzmi to bardzo prosto, jednak często się słyszy, że ludzie mają problem z byciem asertywnym. Sięgają po rożne poradniki, ćwiczenia, żeby pracować nad tą umiejętnością. Przywołam teraz pewne przysłowie: „Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci”. Skoro ta asertywność jest tak...

"Co zrobi Frania?" autorstwa Barbary Supeł to opowieść o perypetiach małej Frani i jej wewnętrznych odczuciach i rozterkach. Książka zawiera opowiadania, które poruszają temat trudnej sztuki asertywności, czyli umiejętności posiadania i wyrażania własnego zdania. Nie od dziś wiadomo, że nie rodzimy się z tą zdolnością, jest ona cechą nabytą. Dlatego warto ją zaszczepić w dziecku już od najmłodszych lat np podpierając się fachową literaturą.

Autorka wyjaśnia pojęcie asertywności na przykładzie trzech opowiadań i prezentując w nich sytuacje, które dzieją się podczas świętowania urodzin brata Frani, Ryśka. Sytuacje zmuszają Franię do rozważań kilku wariantów zachowa. Autorka pyta czytelnika o to jak by to on zareagowal w takiej sytuacji i które z rozwiązań by wybrał.

W książce znajduje same zalety, między innymi może stanowić idealny wstęp do rozmowy o asertywności. Dzięki przytoczonym historiom czytelnik widzi, że odmowa nie musi być krzywdząca dla drugiej osoby, a posiadanie i wyrażanie własnego zdania to cenna umiejętność i nie powinno się z tego powodu mieć wyrzutów sumienia.

Ciepła, wartosciowa książka dla młodszych czytelników, którą warto mieć w swojej biblioteczce.

"Co zrobi Frania?" autorstwa Barbary Supeł to opowieść o perypetiach małej Frani i jej wewnętrznych odczuciach i rozterkach. Książka zawiera opowiadania, które poruszają temat trudnej sztuki asertywności, czyli umiejętności posiadania i wyrażania własnego zdania. Nie od dziś wiadomo, że nie rodzimy się z tą zdolnością, jest ona cechą nabytą. Dlatego warto ją zaszczepić w...

Trudne, ale ważne słowo!
Asertywność to posiadanie własnego zdania i umiejętność wyrażenia go. Jest to także sztuka odmawiania, gdy czujemy, że coś narusza nasze granice. Jednak w tym kontekście nie możemy zapominać o drugiej stronie i o szacunku. Niektórzy mówią: "Odpowiedź dyplomatyczna" :)

Przygody Frani uświadamiają dziecku, że nie ma nic złego w sygnalizowaniu swoich potrzeb i myśli. Ważny jest sposób i osiąganie swojego celu, poprzez taktowne odmówienie.
W opowiadaniach jak zawsze główna bohaterka, zaprasza do zastanowienia się nad kilkoma możliwymi rozwiązaniami. Podoba mi się także, że zawsze jest osoba, która modeluje właściwe zachowanie (np. rodzic). Problemy i rozważania Frani powodują, że dziecko pomyśli:
- Ona jest taka jak ja. Jej problemy są podobne do moich. Ktoś ma tak samo!

I bardzo dobrze! Dziecko jest przecież jak biała kartka, która "nasiąka" różnymi zachowaniami i przekonaniami. Dopiero uczy się życia, poznaje zasady i wprowadza je w czyn. Dlatego modelowanie pożądanych zachowań jest tak ważne.
W jednym z opowiadań poruszono także kwestię robienia czegoś na prośbę innych lub co gorsza zrobienia czegoś, by nie być gorszym i komuś dorównać. Zabawa, nawet jeśli ktoś ją tak nazywa, nie musi być dla nas fajna i możemy nie mieć na nią ochoty. I to jest ok!
Dziękuję za to!

Na końcu, tak jak w poprzednich częściach znajdziemy "Porady Frani". Tu po raz kolejny pada dobitnie stwierdzenie:
"Własne zdanie można mieć na każdy temat. W pewnych sytuacjach nawet trzeba je mieć. Są takie sprawy, o których nikt nie powinien decydować za nas".

W żółtych ramkach w "Poradach Frani" znajdują się zadania dla dziecka związane z rozmową z rodzicami oraz z pytaniami dotyczącymi ich przeżyć z dzieciństwa.

Trudne, ale ważne słowo!
Asertywność to posiadanie własnego zdania i umiejętność wyrażenia go. Jest to także sztuka odmawiania, gdy czujemy, że coś narusza nasze granice. Jednak w tym kontekście nie możemy zapominać o drugiej stronie i o szacunku. Niektórzy mówią: "Odpowiedź dyplomatyczna" :)

Przygody Frani uświadamiają dziecku, że nie ma nic złego w sygnalizowaniu swoich...