Rysunki poniżej poziomu amatorskiego, treść to skrzyżowanie najgorszego horroru z najgorszym porno, ale tak miało być, więc można powiedzieć, że jest tak źle aż dobrze.

Rysunki poniżej poziomu amatorskiego, treść to skrzyżowanie najgorszego horroru z najgorszym porno, ale tak miało być, więc można powiedzieć, że jest tak źle aż dobrze.

Autor zupełnie nic nie ma czytelnikom do zaoferowania, poza epatowaniem obrzydliwością, do tego nieporadnie narysowaną. Żadnego w tym komiksie nie ma sensu, humoru ani uroku, a scenariusze rozdziałów, zwanych szumnie i nieadekwatnie "opowiadaniami", z takim impetem wyleciały poza krawędź grafomańskiej żenady, że przebiły dno i nadal lecą.
Po nic i dla nikogo, szkoda tylko papieru na którym to paskudztwo zostało wydane.
0/10

Autor zupełnie nic nie ma czytelnikom do zaoferowania, poza epatowaniem obrzydliwością, do tego nieporadnie narysowaną. Żadnego w tym komiksie nie ma sensu, humoru ani uroku, a scenariusze rozdziałów, zwanych szumnie i nieadekwatnie "opowiadaniami", z takim impetem wyleciały poza krawędź grafomańskiej żenady, że przebiły dno i nadal lecą.
Po nic i dla nikogo, szkoda tylko...

Powiedzmy sobie wprost - z opowiadaniami nigdy nie było mi za bardzo po drodze. Szczególnie problematyczne są dla mnie antologie, w których zamieszczone są opowiadania kilku/kilkunastu autorów. Ciężko mi się wtedy przestawić na różne style, w dosyć krótkim czasie czytania. Trochę lepiej ma się sytuacja, gdy zapoznaje się ze zbiorem jednego autora. Wtedy jestem w stanie wczuć się w jego stylistykę, przez co odbiór całości jest dla mnie łatwiejszy. Nie miałem natomiast do tej pory przyjemności czytać żadnego zbioru w formie graficznej. W końcu jednak nastał ten moment i sięgnąłem po "Kosmatą Pułapkę", autorstwa Josha Simmonsa. Jeżeli jesteście ciekawi jak się w nim odnalazłem i jakie były moje wrażenia po zakończeniu lektury, to zapraszam do opinii.

"Kosmata Pułapka" to zbiór jedenastu krótkich form, oscylujących wokół szeroko pojętej grozy wymieszanej ze sporą dawką czarnej komedii, groteski, postapo czy produkcji spod znaku XXX. Wszystko to natomiast skąpane w takiej ilości psychodeli, że przez większość czasu łapałem się za głowę, zastanawiając się, co autor zażywał podczas tworzenia tego komiksu...

Doskonałym przykładem tego o czym pisałem powyżej, jest otwierające album opowiadanie "W Krainie Magii". Niby zwyczajnie rozpoczynająca się historia spod znaku fantasy, która jednak szybko zmienia się w twór, ociekającą scenami gore i perwersją, w którym nie ma żadnej taryfy ulgowej dla nikogo. Jest brutalnie i dosadnie. Nie jest to rzecz dla ludzi o słabych żołądkach. Jednocześnie stanowi ona świetne wprowadzenie do symfonii zgorszenia, jaką ma w planach zaserwować nam autor w dalszej części komiksu. Żeby nie być gołosłownym, to przytoczę w tym miejscu "Znamię Nietoperza", czyli wariację Josha Simmonsa, w temacie jednej z najbardziej rozpoznawalnych ikon superbohaterskiego świata, Batmana. Opowieść, w której jesteśmy świadkami jego psychicznego upadku, tego jak krok po kroku staje się tym, z czym walczył całe swoje życie. Oczywiście wszystko ubrane jest w odpowiednią, groteskową szatę. Natomiast jeszcze ciekawiej robi się, gdy na scenę wkracza postapo, wymieszane z klimatem, rodem z mitologii Lovecrafta, w opowiadaniu "Noc Jibblerów". Czego my tu nie mamy. Chata na odludziu, tajemnicze istoty, walka o przetrwanie plus olbrzymia dawka czarnego humoru. Tak, mogę z czystym sumieniem stwierdzić, że to jest moja ulubiona historia z tego albumu. Mrocznie i weirdowo robi się natomiast w "Głowie Psa", "Zmutowanej" i "Lesie Demonów". W tych trzech krótkich opowieściach, najważniejszą rolę odgrywają niedopowiedzenia, które pozostawiają wyobraźni czytelnika pełne pole do popisu. Jednak kwintesencją groteski, czarnej komedii, grozy i tego wszystkiego co możemy znaleźć w omawianym albumie, jest opowiadanie "Zbrojny F..t". Co tam się w nim wyprawia, to klękajcie narody. Aż brak mi słów, żeby to opisać. Trzeba je po prostu przeczytać, inaczej się nie da.

Jeżeli zaś chodzi o grafiki, to tutaj mam wrażenie, że zdania mogą być mocno podzielone. Mnie osobiście prace Josha Simmonsa nie do końca przekonały, chyba jednak wolę bardziej rozbudowane kadry. Aczkolwiek kilka historii, jak chociażby "Głowa Psa", "Jezus Chrystus" czy "Zmutowana" prezentowały się całkiem zacnie i ucieszyły moje oko.

Podobnie może mieć się sprawa z odbiorem komiksu. Chodzi mi głównie o formę przekazu, która jest bardzo dosadna i nie każdemu może przypasować. Ja akurat nie miałem z nią problemu, raczej wywoływała u mnie sporego banana na twarzy, ale myślę, że część osób może poczuć się lekko zniesmaczona.

Podsumowując, fabularnie odnalazłem wspólny język z "Kosmatą Pułapką", wizualnie - tutaj sprawa dyskusyjna, ale ogólnie jako całość jest, że tak powiem kolokwialnie, git. Przynajmniej dla mnie. Bo zdaję sobie sprawę, że narracja stosowana przez autora, może okazać się dla niektórych czytelników ścianą nie do przebicia...

Tyle ode mnie!!! Do usłyszenia!!!

Za egzemplarz do opinii dziękuję Timof Comics.

Powiedzmy sobie wprost - z opowiadaniami nigdy nie było mi za bardzo po drodze. Szczególnie problematyczne są dla mnie antologie, w których zamieszczone są opowiadania kilku/kilkunastu autorów. Ciężko mi się wtedy przestawić na różne style, w dosyć krótkim czasie czytania. Trochę lepiej ma się sytuacja, gdy zapoznaje się ze zbiorem jednego autora. Wtedy jestem w stanie...

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/2956-kosmata-pulapka

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/2956-kosmata-pulapka

Dawno nie czytałem tak złego komiksu. Autor ma chyba kompleks własnego przyrodzenia, bo "fabułę" większości historyjek oparł właśnie na tym. Nie ma w tym treści, forma też pozostawia wiele do życzenia, a kadry wielkości znaczków pocztowych nie ułatwiają lektury. Horroru i czarnego humoru tu nie znajdziecie. Jak dla mnie, ogromna porażka, to zwykły, amatorski komiks internetowy, który nigdy nie powinien pojawić się na papierze.

Dawno nie czytałem tak złego komiksu. Autor ma chyba kompleks własnego przyrodzenia, bo "fabułę" większości historyjek oparł właśnie na tym. Nie ma w tym treści, forma też pozostawia wiele do życzenia, a kadry wielkości znaczków pocztowych nie ułatwiają lektury. Horroru i czarnego humoru tu nie znajdziecie. Jak dla mnie, ogromna porażka, to zwykły, amatorski komiks...

Komiks, ktory jest zdecydownie dla osob doroslych.
Dla osob, ktore lubia czytac zberezienstwa, ktorych nie brzydza ohydztwa, na ktorych mocna wulgarnosc nie robi wiekszego wrazenia.
Ten komiks to zbior krotkich historyjek, ktore, mowiac dosadnie, ryja banie, sa nienormalne, pelne wulgarnego seksu, przemocy, sa tak glupie, ze az superanckie.
Zdecydownie nie jest to pozycja dla kazdego i zdecydownie wiele osob bedzie zniesmaczonych i zgorszonych.
Mi sie bardzo podobalo.
Ale ja lubie takie rzeczy.
Bardzo serdecznie polecam.

Komiks, ktory jest zdecydownie dla osob doroslych.
Dla osob, ktore lubia czytac zberezienstwa, ktorych nie brzydza ohydztwa, na ktorych mocna wulgarnosc nie robi wiekszego wrazenia.
Ten komiks to zbior krotkich historyjek, ktore, mowiac dosadnie, ryja banie, sa nienormalne, pelne wulgarnego seksu, przemocy, sa tak glupie, ze az superanckie.
Zdecydownie nie jest to pozycja...

Timof wydał swego czasu świetny komiks "Czary zjary" - jadąca po bandzie opowieść, w której na potęgę łamane są tematy tabu. Niemniej jest śmiesznie, strasznie a czasem wręcz refleksyjnie.
"Kosmata pułapka" próbuje robić to samo, ale zupełnie nieporadnie. Aspekt znacznie mocniej położony jest tu na elementy grozy i horroru, a dopełniać go mają makabryczne żarty.
Nie jest jednak ani śmiesznie, ani strasznie. Żenujący humor i kiepściutkie rysunki dają wrażenie, że komiks to "dzieło" nastolatka z zaburzeniami psychicznymi. Zdecydowanie odradzam.

Timof wydał swego czasu świetny komiks "Czary zjary" - jadąca po bandzie opowieść, w której na potęgę łamane są tematy tabu. Niemniej jest śmiesznie, strasznie a czasem wręcz refleksyjnie.
"Kosmata pułapka" próbuje robić to samo, ale zupełnie nieporadnie. Aspekt znacznie mocniej położony jest tu na elementy grozy i horroru, a dopełniać go mają makabryczne żarty.
Nie jest...

UWAGA materiał wideo 18+, fragment:

"Czym jest kosmata pułapka?? To zbiór różnych prac autora, Josha Simmonsa, które powstawały w latach 2004-2011, będących czymś na kształt obrazów powstałych w głowie naćpanego weterana, który uciekł z kilkuletniej niewoli. Jest wyposzczony do tego stopnia, że zgwałciłby chomika owiniętego taśmą klejącą (wiecie, aby nie pękł),boi się własnego cienia, jak diabła wcielonego, wszędzie widzi krwiożerczych kosmitów, a w nocy śnią mu się brutalne orgie z żeńskim odpowiednikiem Jabba Hutt, obślizgłym ślimakiem z Gwiezdnych Wojen.
Krótko mówiąc, jest to cholernie powalone gówno, które ryje czachę." - gorąco polecam!

Jeśli nie boisz się o swoje zdrowie psychiczne, to usiądź wygodnie, zrób sobie popcorn i zapraszam do oglądania mojej recenzji komiksu "Kosmata pułapka"

UWAGA materiał wideo 18+, fragment:

"Czym jest kosmata pułapka?? To zbiór różnych prac autora, Josha Simmonsa, które powstawały w latach 2004-2011, będących czymś na kształt obrazów powstałych w głowie naćpanego weterana, który uciekł z kilkuletniej niewoli. Jest wyposzczony do tego stopnia, że zgwałciłby chomika owiniętego taśmą klejącą (wiecie, aby nie pękł),boi się...