Muszę przyznać, że mam mieszane uczucia. Dużym plusem jest forma, dzięki której fabuła nie nuży. Z jednej strony rozumiem główną bohaterkę, mam świadomość, że najczęściej powielamy schematy wynoszone z domu. Jednak jako dorośli powinniśmy umieć weryfikować nasze decyzje. Naprawdę nie rozumiem, jak można wciąż pakować się w związek z alkoholikiem i nieodpowiedzialnym człowiekiem. Zwłaszcza gdy już stworzyło się nowy związek.
I takich błędów jest cała masa. Owszem jako człowiek współczuję pani Grażynie, z całą pewnością nie miała łatwego życia, a przede wszystkim wsparcia bliskich. Podziwiam główną bohaterkę za to, że potrafiła wykorzystać szansę, jaką dał jej syn i wyjść z nałogu, jednak uważam, że część problemów miała niejako na własne życzenie.

Muszę przyznać, że mam mieszane uczucia. Dużym plusem jest forma, dzięki której fabuła nie nuży. Z jednej strony rozumiem główną bohaterkę, mam świadomość, że najczęściej powielamy schematy wynoszone z domu. Jednak jako dorośli powinniśmy umieć weryfikować nasze decyzje. Naprawdę nie rozumiem, jak można wciąż pakować się w związek z alkoholikiem i nieodpowiedzialnym...

"Być alkoholikiem to właśnie tkwić w czymś, utknąć na dobre, nie móc się wydobyć, wydostać na powierzchnię. "

Książka ta to opis wspomnień pani Grażyny Wiśniewskiej, osoby uzależnionej od alkoholu. Nie zawsze była uzależniona. Poznajemy jej historię od wczesnych lat dziecięcych, mieszkająca w domu w którym na co dzień i od święta alkohol lał się strumieniami. Dodatkowo trudne relacje z matką. Naprawdę dzieciństwa nie miała łatwego, najgorsze jest to, że mimo iż czasy się zmieniły to problemy opisane w książce spotykane są i teraz. Pijący rodzice, dzieci pozostawione same sobie, niemogące liczyć na pomoc najbliższych. Serce się kraje jak o tym pomyśle.
Ciężkie dzieciństwo, późniejsze lata też nie łatwe, każdy chyba by się załamał na miejscu bohaterki, szczególnie gdy odebrano jej syna. Do tego kolejni partnerzy nie wylewający za kołnierz.
Czytając sama zastanawiałam się czy żyjąc w takim otoczeniu, wytrzymałabym tak długo bez zaglądania do kieliszka.
Z książki dowiadujemy się co czuje i myśli alkoholik, w jakim świecie żyje. Jak trudno porzucić nałóg. Takiej osobie potrzebne jest wsparcie bliskich osób w walce z chorobą, ale przede wszystkim sami muszą chcieć poddać się leczeniu.
Czasami przewija się postać syna pani Grażyny, czyli Michała Wiśniewskiego, którego pewnie większość z Was kojarzy.
Opisane wydarzenia pomagają nam spojrzeć z innej strony na historię porzucenia małego Michała przez matkę, jak to opisały gazety.
Książka warta przeczytania, między innymi dlatego, żeby dowiedzieć się jak pomóc osobie z chorobą alkoholową, która niestety coraz częściej pojawia się gdzieś w naszym otoczeniu. I nie dotyka ona tylko osób bezdomnych, czy z nizin społecznych, zmagają się z nią j lekarze, nauczyciele, prawnicy i wiele innych.

"Być alkoholikiem to właśnie tkwić w czymś, utknąć na dobre, nie móc się wydobyć, wydostać na powierzchnię. "

Książka ta to opis wspomnień pani Grażyny Wiśniewskiej, osoby uzależnionej od alkoholu. Nie zawsze była uzależniona. Poznajemy jej historię od wczesnych lat dziecięcych, mieszkająca w domu w którym na co dzień i od święta alkohol lał się strumieniami. Dodatkowo...

Ciekawość spowodowała, że sięgnęłam po tę książkę, nie zawiodłam się.
Pani Grażyna, matka Michała, sięgnęła dna.
Żyjąc od dzieciństwa w otoczeniu ludzi lubiących alkohol, z matką pijaczką, która traktowała ją jak zło konieczne, sama również wpadła w nałóg.
To okropne uzależnienie nie pozwoliło jej normalnie funkcjonować. Dobrze, że syn podał jej przyjazną dłoń, dał oparcie.
Mimo wielu jeszcze pokus, udało się jej wyjść z nałogu!
Książka wielu osobom może pomóc w decyzji, co liczy się w życiu, co jest najważniejsze!

Ciekawość spowodowała, że sięgnęłam po tę książkę, nie zawiodłam się.
Pani Grażyna, matka Michała, sięgnęła dna.
Żyjąc od dzieciństwa w otoczeniu ludzi lubiących alkohol, z matką pijaczką, która traktowała ją jak zło konieczne, sama również wpadła w nałóg.
To okropne uzależnienie nie pozwoliło jej normalnie funkcjonować. Dobrze, że syn podał jej przyjazną dłoń, dał...

Książka jest przeciętna. Zaczynając od stylu pisania, który nie jest porywający - autor książki zwykle rozpisuje się na temat rzeczy mniej istotnych, a te poruszające wspomina w jednym zdaniu - kończąc próbach tłumaczenia złych wyborów pani Grażyny.

Oczywiście bardzo współczuję Pani Grażynie początkowej sytuacji życiowej w jakiej się znalazła, ale o ile jako dziecko nie miała na to wpływu - w dorosłym życiu już tak. Irytowało mnie tłumaczenie swoich złych wyborów (niby wiedziałam, że wybieram źle, ale próbowałam). Ktoś wmówił Pani Grażynie, że nie zasługuje na więcej niż dostaje od losu i ona w to uwierzyła - niszcząc sobie przez to życie.

Szczęśliwie Pani Grażyna znalazła w sobie siłę, żeby walczyć, dostała wsparcie od Michała i naprawdę zrobiła olbrzymi krok, żeby uratować siebie.

Mam nadzieję, że Pani Grażyna nie tylko odniosła sukces w walce z uzależnieniem, ale też będzie umiała być prawdziwą mamą dla swoich synów, że będą czuli w niej oparcie, a nie tykającą bombę.

Książka jest przeciętna. Zaczynając od stylu pisania, który nie jest porywający - autor książki zwykle rozpisuje się na temat rzeczy mniej istotnych, a te poruszające wspomina w jednym zdaniu - kończąc próbach tłumaczenia złych wyborów pani Grażyny.

Oczywiście bardzo współczuję Pani Grażynie początkowej sytuacji życiowej w jakiej się znalazła, ale o ile jako dziecko nie...

„Dziewczynka z kieliszkami”, czyli fabularyzowana opowieść mamy Michała Wiśniewskiego, przytłacza już samą okładką. Pani Grażyna siedząca przy szachownicy, na której stoją różnych rozmiarów i kształtów kieliszki. Rozgrywka między nią a ilością trunku, jaki w tych naczynkach może się znaleźć. By wygrać tę partię, potrzeba siły charakteru i motywacji, czasem myślenia, czasem bezmyślenia, gdy ciało woła: „podążaj dalej w stronę uzależnienia”.

Grażyna Wiśniewska opowiada historię swojego niełatwego życia. Alkohol otaczał ją już od najmłodszych lat. Choć wydawało się, że sama po niego nie powinna sięgnąć, skoro inni pod jego wpływem ją krzywdzili, mimo to złamała się, nie wytrzymała i wpadła w szpony nałogu. To historia ogromnej samotności, poczucia odrzucenia, niekochania, gorszości i bólu. Rodzącej się z bezmiłości tragedii kolejnych pokoleń.

Wyznania matki, kierowane do syna – Michała. O upadkach, zatracaniu ludzkiej przyzwoitości, pustce, bezmyśleniu i śmierci. Padają tu słowa mocne, trudne, bolesne. Łzy cisną się do oczu podczas lektury, kiedy patrzymy na dziecko, a potem kobietę błądzącą w labiryncie. Na synka, który jest oddzielony od mamy i nie do końca wie, dlaczego tak się dzieje.

Przeraża i budzi bezradność stwierdzenie bohaterki: „Alkoholik postrzega świat jako niesprawiedliwy i okrutny. Nie ma pretensji do siebie, zawsze do czegoś, kogoś, do losu, nawet do samej wódki – o to, że jest. Kocha ją i nienawidzi jej. To jego wybawienie i upadek”.

„Dziewczynka z kieliszkami” to historia mocna, odważnie opowiedziana. Bardzo potrzebna. Pani Grażynie i Michałowi pozostaje życzyć, żeby ten koszmar odpłynął z ich życia już na zawsze. Ważne jest tu i teraz: mama i syn – miłość i więź. Bez alkoholu, na trzeźwo.

„Dziewczynka z kieliszkami”, czyli fabularyzowana opowieść mamy Michała Wiśniewskiego, przytłacza już samą okładką. Pani Grażyna siedząca przy szachownicy, na której stoją różnych rozmiarów i kształtów kieliszki. Rozgrywka między nią a ilością trunku, jaki w tych naczynkach może się znaleźć. By wygrać tę partię, potrzeba siły charakteru i motywacji, czasem myślenia, czasem...

Książka pisana przez samo życie. Życie mamy Michała Wiśniewskiego. Od trudnego dzieciństwa, do wchodzenia w dorosłość, po życie u boku męża alkoholika, aż do teraz. Opowieść o utracie syna i odzyskaniu go po wielu latach. A także o uzależnieniu od alkoholu i walce z tym nałogiem.

Lubię historie z życia wzięte, ale przede wszystkim sięgnęłam z sentymentu. W dzieciństwie uwielbiałam zespół ich troje i w tamtych latach dla mnie marzeniem było, by znaleźć się na koncercie. Dopiero jako dorosłej kobiecie udało mi się to spełnić. Nawet kilka razy🤭 Ale do rzeczy... Czytając pozycję mogłam poznać losy pani Grażyny te najprawdziwsze. Bo choć kiedyś gazety rozpisywały się w tym temacie to zupełnie inaczej przedstawiały fakty. A tutaj poznajemy prawdę z pierwszej ręki, gdyż pani Grażyna dzieli się z nami swoimi trudnymi losami. Przyznam, że wyznania są przykre i nieraz łezka kręci się w oku😥 Ta kobieta przeżyła wiele okrucieństwa. Już jako mała dziewczynka bita i poniewierana przez matkę alkoholiczkę, wybrała na męża również osobę pijącą i nie radzącą sobie życiowo. Niestety ze strony rodziny męża też doświadczyła zła. Doprowadzili do krzywdzącej rozłąki z synem Michałem na wiele lat. W międzyczasie mąż popełnia samobójstwo i zostawia ją zupełnie samą z dwójką dzieci. Wszystko to doprowadziło do uzależnienia alkoholowego. Jednak po latach odzyskała utraconego syna, który pomógł jej wyjść na prostą. Ale czy od tamtej pory było już dobrze? Czy pani Grażyna jest dzisiaj szczęśliwa? Polecam przeczytać nie tylko fanom, bo pozycja naprawdę daje do myślenia. Może nas nauczyć jak nie popełniać podobnych błędów. Jak ustrzec się przed ludźmi toksycznymi, którzy ciągną nas na samo dno. Podziwiam tą kobietę, że dała radę, że wytrwała. To również choroba, która niszczy życie i zdrowie. I jak wiemy z niej nigdy się nie można wyleczyć do końca. Jedynie kontrolować i trwać w postanowieniu, aby nie sięgnąć po kieliszek. I właśnie pani Grażyna udowadnia, że można....

Książka pisana przez samo życie. Życie mamy Michała Wiśniewskiego. Od trudnego dzieciństwa, do wchodzenia w dorosłość, po życie u boku męża alkoholika, aż do teraz. Opowieść o utracie syna i odzyskaniu go po wielu latach. A także o uzależnieniu od alkoholu i walce z tym nałogiem.

Lubię historie z życia wzięte, ale przede wszystkim sięgnęłam z sentymentu. W dzieciństwie...

Nie słyszałam nigdy o mamie Michała, nie czytałam plotek o rodzinie z jakiej się wywodzi. Ta książka otwiera oczy i zamyka usta nam wszystkim, którym tak łatwo kategoryzować ludzi i problemy. Trzeba chcieć usłyszeć człowieka by zrozumieć jego działania. Alkohol ciągnie na dno całe pokolenia i tylko ogromna motywacja może się okazać jedynym sposobem na odbicie od dna. Potrzeba też tego kogoś, kto wyciągnie rękę by dać radę zawalczyć o siebie. Polecam.

Nie słyszałam nigdy o mamie Michała, nie czytałam plotek o rodzinie z jakiej się wywodzi. Ta książka otwiera oczy i zamyka usta nam wszystkim, którym tak łatwo kategoryzować ludzi i problemy. Trzeba chcieć usłyszeć człowieka by zrozumieć jego działania. Alkohol ciągnie na dno całe pokolenia i tylko ogromna motywacja może się okazać jedynym sposobem na odbicie od dna....

"Dziewczynka z kieliszkami" to opowieść matki jednago z najbardziej barwnych wokalistów Polskiej sceny - Michała Wiśniewskiego. Treść książki jest bardzo przejmująca, gdyż odsłonięte zostają bardzo ciężkie, poniekąd traumatyczne wydarzenia z życia kobiety oraz jej własnych dzieci.

Grażyna Wiśniewska miala trudne dzieciństwo u boku wymagającej matki alkoholiczki, skłonnej do przemocy. Wzorzec matki zakorzenia się gdzieś głęboko w sercu nastoletniej wówczas Grażynki, która choć stara się stworzyć szczęśliwą rodzinę, z czasem i ona ulega paskudnemu nałogowi. Odebranie podstępem władzy rodzicielskiej do syna, apodyktyczna teściowa oraz samobójstwo męża, to coś niewyobrażalnie trudnego do przeżycia.
Poradzić z tym mogą sobie jedynie silne kobiety, jedną z nich jest Grażyna Wiśniewska.

Bez wstydu, bez tajemnic dzieli się z czytelnikami swoim trudnym dzieciństwem, wejściem w dorosłość, złymi wyborami, uzależnieniem od alkoholu. Książka ta jest swego rodzaju terapią, drogą do szczęścia.

Przyjemnie czytało się książkę, lecz przez większość czasu podczas czytania towarzyszyło mi uczucie smutku, łza w oku się zakręciła. Była to dla mnie bardzo refleksyjna lektura, po której długo zbierałam się do napisania moich przemyśleń, a tym samym bardzo się cieszę, że miałam możliwość zapoznać się z tą historią.

Wszystkim zainteresowanym również serdecznie polecam.

"Dziewczynka z kieliszkami" to opowieść matki jednago z najbardziej barwnych wokalistów Polskiej sceny - Michała Wiśniewskiego. Treść książki jest bardzo przejmująca, gdyż odsłonięte zostają bardzo ciężkie, poniekąd traumatyczne wydarzenia z życia kobiety oraz jej własnych dzieci.

Grażyna Wiśniewska miala trudne dzieciństwo u boku wymagającej matki alkoholiczki, skłonnej...

Dziewczynka z kieliszkami jest opowieścią Grażyny - matki Michała Wiśniewskiego, w której podejmuje się próby wytłumaczenia siebie przed synem za zło, które mu wyrządziła, za trudne dzieciństwo, które mu zafundowała. Odsłania swoją słabość, pokazuje uwarunkowania zewnętrzne, biedę, złe towarzystwo, ale też wyznaje, że wstydzi się wielu decyzji, które podjęła. W tle Polska peerelowska, przesycona szarością, bylejakością, brakiem perspektyw, jakiegokolwiek lśnienia radości życia.

Dziewczynka z kieliszkami jest opowieścią Grażyny - matki Michała Wiśniewskiego, w której podejmuje się próby wytłumaczenia siebie przed synem za zło, które mu wyrządziła, za trudne dzieciństwo, które mu zafundowała. Odsłania swoją słabość, pokazuje uwarunkowania zewnętrzne, biedę, złe towarzystwo, ale też wyznaje, że wstydzi się wielu decyzji, które podjęła. W tle Polska...

opisane straszne życie od dziecka

opisane straszne życie od dziecka