Polecam wersję rozszerzoną

Polecam wersję rozszerzoną

Króciutka książeczka przypominająca czytelnikom o tym, co jest naprawdę ważne w życiu. Przypowieści są piękne, z niektórych aż wylewa się mądrość, zdarzają się też takie, które nie wnoszą wiele. Mimo to, warto poświęcić chwilę czasu i zastanowi się nad każdą historią. Skłania do refleksji, mówi o tym co istotne, przyciąga stylem. Poprawiłbym dwie rzeczy: okładkę i objętość - po przeczytaniu czuje się niedosyt.

Króciutka książeczka przypominająca czytelnikom o tym, co jest naprawdę ważne w życiu. Przypowieści są piękne, z niektórych aż wylewa się mądrość, zdarzają się też takie, które nie wnoszą wiele. Mimo to, warto poświęcić chwilę czasu i zastanowi się nad każdą historią. Skłania do refleksji, mówi o tym co istotne, przyciąga stylem. Poprawiłbym dwie rzeczy: okładkę i objętość...

Przypowieść o wiernym słudze


Pewien właściciel winnicy dostał polecenie od sługi króla, ażeby jak najszybciej dostarczył do pałacu sto dzbanów wina. Gospodarz wierny królowi kazał swoim sługom przynieść sto dzbanów i napełnić je winem. Gdy rozlali całe wino, jakie mieli, spostrzegli, że napełnili tylko dziewięćdziesiąt dziewięć dzbanów. Gospodarz, nie wiedząc, co ma uczynić, zwrócił się o radę do swoich sług. Odezwał się jeden z nich:
– Panie, rozlejemy jeszcze raz to wino na sto dzbanów, a brakujące wino zastąpimy wodą.
Odezwał się drugi sługa:
– Panie, każ mi, a pójdę do miasta i kupię dzban wina. Jeżeli dowieziemy królowi dzbany później, przeto nic się nie stanie.
I odezwał się trzeci sługa:
– Panie, mam w domu jeden dzban wina, który mi podarowałeś, odstąpię ci ten dzban, jeżeli ty w następnym roku odstąpisz mi dziewięćdziesiąt dziewięć.
Gospodarz, namyślając się, zwrócił o radę do żony. Ta, usłyszawszy ich rozmowę, rzekła do męża:
– Jeżeli nie wywiążesz się z umowy, wiedz, że u króla będziesz skazany na niebyt i pogardę. Jeżeli spróbujesz go oszukać, zemsta jego będzie gorsza niż susza i szarańcza. Weź od sługi swego ten brakujący dzban wina i zawieź wszystkie sto królowi. Lepiej dla ciebie, żebyś wrócił od króla z podniesioną głową niż bez głowy.
Gospodarz zrobił, jak doradziła mu żona. Król był zachwycony i rzekł do klękającego właściciela winnicy:
– Sługo wierny, w tobie mam upodobanie. Idź i służ mi dalej.
Minął rok i znów po winobraniu król wysłał sługi swe do gospodarza winnicy. Stanęli i rzekli do niego:
– Gospodarzu, król nasz prosi cię o sto dzbanów wina.
Gospodarz im odrzekł:
– Nie śmiem mu odmówić.
Gdy odeszli słudzy króla, gospodarz pobiegł szybko do żony i zrozpaczony rzekł:
– Żono, nie ma dla nas nadziei. Król chce sto dzbanów wina. Pozostał nam tylko jeden, bo dziewięćdziesiąt dziewięć odstąpiłem swojemu słudze. Co mam teraz uczynić?
Żona ze spokojem mu odpowiedziała:
– Idź do swojego sługi. Poproś go o te dziewięćdziesiąt dziewięć dzbanów wina i daj mu wszystko, co będzie chciał. Lepiej być nagim i bezdomnym, niż w pięknych chustach pod ziemią leżeć.
Gospodarz poszedł do swojego sługi. Poprosił go o dzbany z winem. Sługa mu odrzekł:
– Panie, odstąpię ci te dzbany za cały twój majątek.
Gospodarz się wahał, lecz przypomniał sobie słowa żony i się zgodził. Słudzy króla odebrali sto dzbanów wina, a gospodarz wraz z żoną i z tym, co miał tylko na sobie, opuścił swój majątek. Następnego dnia, gdy szli kamienistą drogą do miasta spragnieni i wygłodzeni, naprzeciw nich ukazał się widok orszaku królewskiego. Król na białym koniu podjechał do gospodarza i jego żony. Rzekł do nich:
– Pokój wam. Dokąd zmierzacie?
Gospodarz, wstydzący się króla, nie podnosząc głowy, odrzekł:
– Do miasta. Nie mamy nic oprócz ubrań na sobie. Jesteśmy zmuszeni żebrać.
Król im odrzekł:
– W mieście jest dużo bogactwa. Moje królestwo jest bogate, bo mam dużo wiernych sług. Jadę odwiedzić jednego z nich. Jest właścicielem winnicy. Jeszcze nigdy mnie nie zawiódł.
Odrzekł mu gospodarz:
– Panie, próżna twa wyprawa. Nie jedź tam, bo już go tam nie zastaniesz. Oddał swój majątek swojemu słudze, ażeby przypodobać się tobie i dać ci to, o co go prosiłeś. Bał się kary, jaką mógłbyś na niego zesłać.
Król rozpoznał w bezdomnym właściciela winnicy. Zszedł z konia i mu odpowiedział:
– Kto mi służy wiernie, nie będzie żebrał. Jedź ze mną do mojego pałacu. Tobie, przyjacielu, powierzę pieczę nad moimi sługami. Niech ten, co zniżył się tak nisko, będzie wysoko. A pomstę zawsze zostawiam naszemu Panu. Do niego należy kara, pomsta i zadośćuczynienie.

Przypowieść o wiernym słudze


Pewien właściciel winnicy dostał polecenie od sługi króla, ażeby jak najszybciej dostarczył do pałacu sto dzbanów wina. Gospodarz wierny królowi kazał swoim sługom przynieść sto dzbanów i napełnić je winem. Gdy rozlali całe wino, jakie mieli, spostrzegli, że napełnili tylko dziewięćdziesiąt dziewięć dzbanów. Gospodarz, nie wiedząc, co ma...

Fajna książka

Fajna książka

Polecam wszystkim

Polecam wszystkim

Do tej książeczki mogłoby być dopisanych jeszcze wiele, wiele innych przypowieści, aż ta mała i niepokaźna książeczka urosłaby do rozmiarów Biblii. Bo wydarzenia w niej opisane, wykraczają poza katolicyzm w ogólno przyjętym sensie. Słowa i historie – bo czymże są owe przypowieści, jak nie historiami? - to wydarzenia o ludziach. Tytułowy brat Jakub nie pojawia się w każdej, pojawia się za to dobro i zło, niewinność w kontrze z grzechem, Pan z szatanem, czy czystość z brudem duszy, pazernością i samolubstwem. Zabić, by zdobyć. Wyszarpać, by zwyciężyć. Grzeszyć, by żyć w dostatku i sytości. Ludzie - bez względu na wyznanie - łakną swojej wygody, dobrobytu i wszystkiego, co „błyszczy”, częstokroć zapominając o innych. Samolubstwo i zaślepienie prowadzą na diabelskie manowce. „Przypowieści” łatwym i prostym językiem tłumaczą różnicę pomiędzy tym, co ma w życiu wartość, a co nie. I choć opis treści na obwolucie książki wskazuje na strickte „chrześcijańską” lekturę, to muszę się z nim nie zgodzić. Zbigniew Jarek, autor, napisał książkę o uniwersalnym przesłaniu. To jest poradnik-latarnia stojąca u rozwidlenia drogi, którą dotąd szedłeś. Tu musisz przystanąć i zamyślić się, zagłębić w sobie, odczytać sygnały własnej duszy i sumienia. Musisz osiągnąć wewnętrzną harmonię i zrobić krok do przodu. Krok właściwy, odważny i jednocześnie dobry. Bo, co uświadamiają przypowieści, dobro samo w sobie winno być celem. Bo tylko cel każdej wędrówki ma sens i znaczenie. Dlatego te historie należy czytać powoli, ze zrozumieniem i z czystym umysłem. To są drogowskazy, a ich odczyt zarówno duchowy, jak i dosłowny zależy od czytelnika. Dlatego nie należy dociekać kim był brat Jakub, jak wygląda Chrystus, czy szukać wpływów świętości w każdym aspekcie historii. Bogiem może być obcy spotkany na drodze, dziecko, czy łachmaniarz. Bogiem możemy być my sami. Ocenę autor pozostawia nam, bawiąc się jakoby krótkimi historiami, które zmuszają do wyciągania własnych wniosków. Proste opowieści o głębokiej treści. Niepokaźna książeczka, której format przypomina broszurę reklamową, to studnia mądrości, wskazówek i wielorakich interpretacji. Dla każdego. Zawsze.
Strona za stroną.

Dziekuję za książkę, którą otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl 

Do tej książeczki mogłoby być dopisanych jeszcze wiele, wiele innych przypowieści, aż ta mała i niepokaźna książeczka urosłaby do rozmiarów Biblii. Bo wydarzenia w niej opisane, wykraczają poza katolicyzm w ogólno przyjętym sensie. Słowa i historie – bo czymże są owe przypowieści, jak nie historiami? - to wydarzenia o ludziach. Tytułowy brat Jakub nie pojawia się w każdej,...

Lubię takie książki, które przypominają mi o wartościach jakimi warto kierować się w swym życiu, by było ono dobre, pozbawione tego co najbardziej przeszkadza szczególnie w nastawieniu do innych ludzi i w kontaktach z nimi, czyli egoizmu. Gdyż niby już wszystko wiem, bo przecież znam jako tako Biblię a szczególnie Nowy Testament , w którym zawarte jest to czego nauczał Jezus Chrystus, a co jako chrześcijanka, przyjmuję jako wzór do naśladowania i przynajmniej staram się tymi wartościami kierować, i w zasadzie wystarczyłoby bym poprzestała na Ewangeliach tam zawartych, i tylko do nich częściej powracała czerpiąc garściami te wszystkie tak istotne i nieprzemijające mądrości, które mają za zadanie ułatwienie mi ziemskiego pielgrzymowania, by we właściwym czasie, chociaż czasem najmniej spodziewanym, zostało ono zmienione na pielgrzymowanie pozaziemskie, wieczne. Niemniej czasem warto sięgnąć do innych, takich nieteologicznych, źródeł, które w bardziej przystępny sposób potrafią pozytywnie zainspirować , jak właśnie ta mała książeczka nosząca dość intrygujący tytuł, który mnie zainteresował i sprawił, że to właśnie ją zdecydowałam wziąć do przeczytania i zrecenzowania z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.
Jak dowiedziałam się z Prologu bohater książki Jakub, syn arcykapłana Hejfasa, żyjący w czasach przed narodzinami Zbawcy, czyli Chrystusa - obdarzony bystrością umysłu, a pochodzący z rodu sprawiedliwych - widząc obłudę faryzeuszy obrał inną drogę i zabrawszy ze sobą prawdę, którą Bóg ludziom podarował, a którą Ci odrzucili, mówiąc językiem przypowieści, zaczął ją głosić
ludziom w Jerozolimie. Działalność ta oczywiście przysporzyła mu wrogów wśród faryzeuszy, którzy w końcu, zarzucając mu, że jest złym nauczycielem, bo dzieli lud a jego nauki są niezgodne z ich wiarą - o czym napisane jest w rozdziale p.t. Koniec - ukamienowali go.
Przypowieści jest bardzo dużo, są krótkie, faktycznie ciekawe i może nawet piękne niosące wartościowe a także uniwersalne treści, ale co jednak mnie uderzyło, że są już w na wskroś chrześcijańskim duchu. Czytając je odnosiłam wrażenie, że brat Jakub jakby w swych przypowieściach uprzedził samego Jezusa Chrystusa. Więc w sumie mam mieszane uczucia, nie tak co do treści, ale co do formy jej podania a raczej umiejscowienia jej w czasie .
Zazwyczaj, gdy nie znam autora czytanej książki szukam informacji, które by mi go przybliżyły. Pozwala mi to na lepszy odbiór tego co czytam. Wielka szkoda więc, że nie znalazłam w internecie nic na temat Zbigniewa Jarka, który spłodził tę niewielką objętościowo książeczkę, a które pozwoliłyby mi poznać motywy, jakimi się kierował, jak i źródła, z których korzystał. I dlatego miałam problem z jej oceną.

Lubię takie książki, które przypominają mi o wartościach jakimi warto kierować się w swym życiu, by było ono dobre, pozbawione tego co najbardziej przeszkadza szczególnie w nastawieniu do innych ludzi i w kontaktach z nimi, czyli egoizmu. Gdyż niby już wszystko wiem, bo przecież znam jako tako Biblię a szczególnie Nowy Testament , w którym zawarte jest to czego nauczał...

Czy zdarza się wam czasem przeczytać mądrą, inną ksiąskę w której jest więcej Boga i odpiwiedzi na wydawać by się mogło proste, a jednak trudne pytania ?

"Przypowiesci Piękne Brata Jakuba" to zbiór 44 opowiadań między innymi o miłości, wolności i braku wiary.

Książeczka dla każdego z nas, aby pomyśleć, zastanowić się nad sobą, nad naszymi relacjami z ludźmi i Bogiem. I odpowiedzieć sobie na pytanie:
Jakim jestem człowiekiem ?
Na wiele pytań znajdziemy w niej odpowied,.
I myślę, że warto po nią sięgnąć. Przeczytanie jej zajęło mi dosłownie pół godziny. Ma zaledwie 68 stron.

Polecam z całego serca.

Czy zdarza się wam czasem przeczytać mądrą, inną ksiąskę w której jest więcej Boga i odpiwiedzi na wydawać by się mogło proste, a jednak trudne pytania ?

"Przypowiesci Piękne Brata Jakuba" to zbiór 44 opowiadań między innymi o miłości, wolności i braku wiary.

Książeczka dla każdego z nas, aby pomyśleć, zastanowić się nad sobą, nad naszymi relacjami z ludźmi i Bogiem. I...

Ta książka daje do myślenia – „Przypowieści piękne brata Jakuba” autorstwa Zbigniewa Jarka

„Jerozolima przed narodzeniem Chrystusa. Jakub, syn Arcykapłana, opuszcza synagogę, żeby głosić prawdę ludziom na ulicy.”

„Przypowieści piękne brata Jakuba” to specyficzna ale bardzo wartościowa książka, i moim zdaniem każdy powinien po nią sięgnąć, bez względu na wiek, płeć, wyznanie etc.

W książce znajdują się 44 przypowieści m.in. o miłości, o matce mordercy, o rolniku, o pustce, o roztropności, o wolności czy o szacunku. Książka jest bardzo króciutka, ma zaledwie 70 stron. Autor poradził sobie doskonale aby w takiej objętości zawrzeć tyle pouczających opowiadań. Opowiadania, gdzie nad każdym się zatrzymujemy i analizujemy w odniesieniu do własnej osoby, relacji z bliskimi, Bogiem.

… – Młodzieńcze. Mieszkasz w domu tej wdowy. Kiedyś mieszkał jeszcze jej syn, ale został zabity. Kim ta kobieta jest dla ciebie?
Odpowiedział im morderca:
– To jest matka człowieka, którego zabiłem… Moja matka.

… – Cztery razy siałem i nic nie wzrosło. Ta ziemia musi być przeklęta.
Żona mu odpowiedziała:
-… Ale jeśli masz złe ziarno, to nic nie wzejdzie, choćby rola była najbardziej urodzajna…

… – Żono, tak źle cię traktowałem, a ty trwałaś przy mnie całe życie. Dlaczego?
… – Ja swój obowiązek spełniłam przed Bogiem i przed tobą.
Gdybym odeszła, zaprawdę umierałabym teraz w samotności, a tego najbardziej się bałam w życiu…

Polecam każdemu, nawet, jeśli ktoś nie jest do końca przekonany to warto wydać te kilka, czy kilkanaście złotych na książeczkę a zapewniam, że ta inwestycja przyniesie same korzyści a czas spędzony na lekturze będzie niezapomniany.

www.zaczytanyksiazkoholik.pl

Ta książka daje do myślenia – „Przypowieści piękne brata Jakuba” autorstwa Zbigniewa Jarka

„Jerozolima przed narodzeniem Chrystusa. Jakub, syn Arcykapłana, opuszcza synagogę, żeby głosić prawdę ludziom na ulicy.”

„Przypowieści piękne brata Jakuba” to specyficzna ale bardzo wartościowa książka, i moim zdaniem każdy powinien po nią sięgnąć, bez względu na wiek, płeć,...

Godna polecenia

Godna polecenia