Nauka liter to na moim blogu temat bardzo często powracający. W nauce czytania niby nie ma nic skomplikowanego. Każdy z nas przecież się nauczył. No tak, ale troszkę to trwało. Trzeba było poznać literki, nauczyć się łączyć litery w sylaby, a później sylaby w wyrazy i w rezultacie czytamy kiepsko. Metodę nauki doskonalono, przez co powstała metoda symultaniczna (nauka sylab) i czytania globalnego (rozpoznawanie całych wyrazów i ich czytanie). Ja połączyłam te trzy metody (litery, sylaby i wyrazy),co pozwala mi urozmaicać naukę i zmieniać ją w zabawę. Nie poświęcamy takiej nauce wiele czasu. Szybko przelatujemy fiszki z podstawowymi wyrazami, sylabami oraz kartki z alfabetem, przeglądamy kolejne książki. Nie należy dziecka zmuszać. Nauka ma być zabawą i miło kojarzyć się dzieciom, aby nie musiały mieć takich wspomnień jak my oraz aby chętniej sięgały w przyszłości po książki.
Pamiętacie swoją żmudną i nudną naukę pisania? Ja doskonale. Schematyczne odtwarzanie liter, szlaczków w zeszytach sprawiało, że się zniechęcałam. Nauka pisania i czytania była dla mnie drogą przez mękę i tylko cud sprawił, że dziś kocham czytać. Odwzorowywanie tych samych literek w zeszycie, przepisywanie czytanek stawiało mnie na dobrej drodze do nienawiści do książek. My nie musimy fundować takich doświadczeń dzieciom, ponieważ dysponujemy dużo ciekawszymi materiałami dostosowanymi do potrzeb i możliwości przedszkolaków. Właśnie dzięki takim materiałom kilka lat termu odkryłam, że pisanie i rysowanie może być interesującą zabawą dla dzieci. Kiedy córka miała ponad rok odkryłyśmy książki z pisakami suchościeralnymi. Od tamtej pory chętnie sięgamy po takie materiały edukacyjne, ponieważ pozwalają dziecku ćwiczyć ważne umiejętności i zapewniają dobrą zabawę. Kolejnym plusem jest przygotowanie do formalnej edukacji. Później sięgnęłyśmy po książeczki z naklejkami, czytanki z literami, barwne plansze z literami. A wszystko po to, aby naukę w szkole rozpocząć jak najmilej.
Pójście do szkoły jest momentem, kiedy dziecko będzie uczyło się ręcznego pisania. Czasami zastanawiamy się czy w czasach nowych technologii taka nauka nadal jest ważna. Przecież większość dorosłych więcej tekstów pisze na różnorodnych urządzeniach, a nie na papierze. Dlaczego taki trening jest ważny? Badanie pokazują, że ręczne pisanie jest ważne w rozwijaniu umiejętności formułowania myśli i budowaniu logicznych wypowiedzi, a do tego poprawia koncentrację, rozwija twórcze podejście do problemów i pozwala trenować pamięć, a z czasem umiejętność aktywnego słuchania, weryfikowania informacji ważnych.
Dziecko nie tylko musi odpowiednio chwycić długopis i odpowiednio napiąć mięśnie, ale i wykonać określone ruchy wymagające użycia określonych partii mózgu odpowiedzialnych za percepcję wzrokową, zdolności motoryczne, koordynację, orientację przestrzenną, abstrakcyjne myślenie. Dr Karin James pokazał, że pisanie ręczne ma sporą przewagę nad pisaniem na komputerze, ponieważ jest bardziej wymagające dla mózgu, czyli lepiej go ćwiczy. Ważnym obszarem ćwiczonym w czasie pisania jest ośrodek Broki odpowiadający również za umiejętności mówienie, łączenia samogłosek i głosek, łączenia je w wyrazy, a wyrazy w zdania, za formułowanie płynnych wypowiedzi, przez co nauka pisania staje się bardzo ważnym elementem edukacji oraz terapii nie tylko u dzieci.
Większość dzieci jednak trudno zachęcić do pisania. Kolejne ćwiczenia wydają im się mozolne, a kaligrafowanie nudnym zajęciem, nieprzyjemną koniecznością związaną z chodzeniem do szkoły. Co zrobić, aby to zmienić? Przede wszystkim w wieku przedszkolnym musimy razem z dzieckiem ćwiczyć ręce, dłonie, palce i zachęcać do wodzenia palcami po szablonach, odwzorowaniu liter w kaszkach, mąkach. Łaczenie nauki z ruchem pomaga w ćwiczeniu koncentracji. Dobrze rozbudowane mięśnie sprawią, że dziecko w czasie pisania nie będzie się tak szybko męczyło. I tu z pomocą nie przyjdzie nam technologia tylko proste materiały jak różnorodne masy (o wielu pisałam na blogu),plastelina, kartki, pisaki, kredki i wszystko, z czym dziecko w czasie ćwiczeń będzie musiało ćwiczyć napięcie mięśni w dłoniach oraz nacisk, a także dostarczy mu różnych bodźców. Z tego powodu warto też sięgać po narzędzia do pisania i rysowania jak najwcześniej. Wychodząc naprzeciw potrzebom rodziców niektórzy producenci stworzyli nietoksyczne kredki i plastelinę, którą mogą bawić się już roczne dzieci (oczywiście pod nadzorem rodziców). Można też bawić się tym, co jest w kuchni, łazience: robić litery z pianki do golenia, pisać w mące czy kaszce, wyklejać literki z ryżu i korzystać z wielu innych materiałów.
Zaangażowanie dziecka w naukę ściśle związane jest z atrakcyjnością dostarczanych mu materiałów. O ile roczne dziecko będzie świetnie bawić się rysując kreski, robiąc kropki, bazgrając po kartkach, kartonach, zeszytach i innych podsuwanych (a nawet chronionych) powierzchniach to dwulatek i starsze dzieci mają już większe wymagania. Można wtedy sięgnąć po materiały, które wzbudzą zainteresowanie. Do takich należą książeczki, po których można rysować pisakami suchościeralnymi. Na początku zabawa będzie polegała na spontanicznym rysowaniu przez dziecko i zmazywaniu przez niego rysunków. Takie specjalne książeczki mogą być kolorowe, oferować różnorodne kształty lub zwierzaki do zarysowywania lub zawierać szlaczki. Do kolejnej grupy należą książki stworzone do wodzenia po nich palcami. Cechują je duże, wyraźne litery oraz rozmieszczenie jednej litery na stronie. Świetnie sprawdza się tu książka Alicji Krzanik i Anny Salamon „Literowa książka”. Jest to dość nietypowa publikacja, ponieważ ma duży format, solidne kartonowe strony i inne niż znane mi książki ilustracje. Każda litera została wydziergana przez Annę Salamon. Do tego, co kilka liter znajdziemy krótką czytankę pozwalającą na urozmaicenie lektury, przerwę w nauce i materiał do zabawy w opowiadanie historyjek na podstawie tego, co się widzi. Na każdej stronie znajdziemy zadania dostosowane do wieku i umiejętności czytelnika. Literom towarzyszą proste ćwiczenia logopedyczne. Dzięki temu będziemy mieli możliwość szybkiego zorientowania się, z czym nasze dziecko ma problemy . Ponad to ilustracje wręcz zachęcają do tego, aby wodzić po nich palcami, dotykać ich. Pozostaje tylko żałować, że nie są to ilustracje sensoryczne. To dopiero byłaby atrakcja!

Nauka liter to na moim blogu temat bardzo często powracający. W nauce czytania niby nie ma nic skomplikowanego. Każdy z nas przecież się nauczył. No tak, ale troszkę to trwało. Trzeba było poznać literki, nauczyć się łączyć litery w sylaby, a później sylaby w wyrazy i w rezultacie czytamy kiepsko. Metodę nauki doskonalono, przez co powstała metoda symultaniczna (nauka...

Kupiona gdy Julka skończyła rok. Za wcześnie na pewno jeszcze do szukania wyrazów zaczynających się na litery alfabetu trzeba znać literki :) Dlatego na pewno przyda się jeszcze w późniejszej edukacji. Na razie oglądamy wyszydełkowane obrazki :)

Kupiona gdy Julka skończyła rok. Za wcześnie na pewno jeszcze do szukania wyrazów zaczynających się na litery alfabetu trzeba znać literki :) Dlatego na pewno przyda się jeszcze w późniejszej edukacji. Na razie oglądamy wyszydełkowane obrazki :)

Mój dwuipółletni syn poznał już cyfry, więc ostatnio zaczęły go interesować litery. "Literkowa książka" od razu przypadła mu do gustu i przeczytaliśmy ją już bardzo dużo razy. Mnie książka zachwyciła wydzierganymi na szydełku ilustracjami, są piękne, jednocześnie pomysłowe i przejrzyste wizualnie, więc i moje dziecko je polubiło. Książka oprócz literek zawiera też zadania, zachęcające malucha do aktywności (np. odpowiedzi na pytanie czy wykonania gestu) oraz krótkie wierszyki, opisujące ilustracje, całkiem dobrze napisane.

Lubimy i polecamy.

Mój dwuipółletni syn poznał już cyfry, więc ostatnio zaczęły go interesować litery. "Literkowa książka" od razu przypadła mu do gustu i przeczytaliśmy ją już bardzo dużo razy. Mnie książka zachwyciła wydzierganymi na szydełku ilustracjami, są piękne, jednocześnie pomysłowe i przejrzyste wizualnie, więc i moje dziecko je polubiło. Książka oprócz literek zawiera też zadania,...

“Literkowa książka” to pozycja, która wyróżnia się na tle konkurencji tym, że literki do niej zostały wydziergane z włóczki. Ich autorką jest Anna Salomon i to właśnie one mnie zachwyciły. Każda literka jest wydziergana z kolorowych włóczek, ubrana dodatkowo w elementy na daną literkę. Zdjęcia ich tworzą w książce efekt 3D, aż chce się sięgnąć po ową literkę i ją wziąć. Poza literkami znajdziemy napisaną informację co to za literka oraz przykład danego przedmiotu. Dodatkowo pod każdą z nich znajdziemy drobne zadania dla małego ucznia.
Po każdych czterech literkach mamy dwustronicową ilustrację, składającą się z wydzierganych przedmiotów. Jest tu także zadanie aby odszukać jak najwięcej przedmiotów na poznane wcześniej literki. Tu także możemy poznać twórczość Alicji Krzanik, bo umieszczone są tutaj jej czterowersowe, wesołe wierszyki, nawiązujące do poznanych wcześniej literek. Wszystko to stanowi uroczą całość, która nie tylko cieszy oczy ale też zachęca malucha do nauki
“Literkowa książka” to pozycja, która zachwyca ilustracjami, to one tworzą jej urok i zachęcają do przeglądania. Dodatkowo ciekawe zadania i wierszyki sprawiają, że nauka literek nie jest nudna ale zamienia się w wesołą zabawę.

więcej: https://sweeciak.pl/ksiazki-dla-dzieci/literkowa-ksiazka-anna-salamon-i-alicja-krzanik-recenzja/

“Literkowa książka” to pozycja, która wyróżnia się na tle konkurencji tym, że literki do niej zostały wydziergane z włóczki. Ich autorką jest Anna Salomon i to właśnie one mnie zachwyciły. Każda literka jest wydziergana z kolorowych włóczek, ubrana dodatkowo w elementy na daną literkę. Zdjęcia ich tworzą w książce efekt 3D, aż chce się sięgnąć po ową literkę i ją wziąć. ...

Na tę chwilę nie ma dla mnie lepszej książki literkowej niż ta, którą Wam przedstawiam. Książka z tych gdzie ilustracje za sprawą prostego przekazu skradają serce. W tym przypadku zastosowanie metody szydełkowej jest czymś niespotykanym stąd poniekąd ten zachwyt ;)
Szydełkowa forma daje odczucie jakby książka była nie tylko do czytania lecz również dotykania. Tak jakby chciało się ją odbierać wszystkimi znysłami.

Literkowa książka daje możliwość poznania alfabetu, ćwicząc spostrzegawczość poprzez wyszukiwanie słów zaczynających się na poszczególne litery. Znajdziemy w niej również szereg pytań, krótkich opowiadań..i mnóstwo świetnej zabawy.
Książka cudowna to nie podlega żadnej dyskusji, lecz również sentymentalna z punktu widzenia mojej mamy, dla której szydełkowanie to lata młodości. Także podczas czytania książki, mogła z dziewczynami podzielić się swoją pasją z lat młodzieńczych.
Brawo dla pomysłodawczyni @annasalamon ! Pomimo tego iż książka jest już z nami jakiś czas ja wciąż przepełniona zachwytem dla niej ;)

Na tę chwilę nie ma dla mnie lepszej książki literkowej niż ta, którą Wam przedstawiam. Książka z tych gdzie ilustracje za sprawą prostego przekazu skradają serce. W tym przypadku zastosowanie metody szydełkowej jest czymś niespotykanym stąd poniekąd ten zachwyt ;)
Szydełkowa forma daje odczucie jakby książka była nie tylko do czytania lecz również dotykania. Tak jakby...

Alfabet zna każdy z nas i bajkę o abecadle chyba też 😆kochamy czytać, ale najpierw przychodzi czas na literki. I tu jakże pomocna może być literkowa ksiazeczka od wydawnictwa @wydawnictwo_nasza_ksiegarnia . Ale zanim ja wam cokolwiek o niej napisze to najpierw podziękuję 😆i tu piękne ukłony w stronę @o_mamo_i_corko_ bo to właśnie od niej dowiedziałam się o tym książkowym cudzie . Agata tak bardzo zachwalała tę książkę, że nie sposób było przejść obok obojętnie 😁także mam i ja a w zasadzie Oliwka 😅
Przy tej książce przypomniało mi się dzieciństwo dosłownie 😂pierwsze literki,  późnie dukanie sylabami, aż w końcu całymi słowami i zdaniami. Chodziłam za mama i popisywałam się jak już dobrze mi idzie czytanie 😂a pierwszą książką jaką udało mi się przeczytać samodzielnie od deski do deski  była ,,Chatka Kubusia Puchatka"😆
Ale dobra do brzegu, do brzegu...
Wiadomo nie od dziś, ze nie ocenia się książki po okładce. Ta i tutaj okładka nie oddaje tego co mamy w środku. A dzieje się dużo. Ilustracje  przedstawione są w taki sposób, aby literki wyglądały na szydełkowane. I dla mnie to jest mistrzostwo, bo to wygląda jak w 3D 😀 Literki ułożone są alfabetycznie i każdą a nich coś przedstawia i coś w sobie kryje. Tu możemy już pobawić się w zgadywanki z dzieckiem i poprosić o rozpoznanie obrazka. Po każdych czterech literkach przychodzi kolej na zabawny wierszyk, który pomaga utrwalić dziecku poznane przed chwilą literki. Książka jest dość duża w sztywnym, kartonowym wydaniu, więc będzie długo gościła na waszych półkach. Dzięki tej książce poznawanie literek i alfabetu nie będzie już nudne i żmudne. Jest to propozycja nawet dla najmłodszych, bo oswajanie z literkami , tak jak z cyferkami można zacząć wcześnie 😊jeśli szukacie wyjątkowego elemenatarza dla waszego dziecka to to jest książka stworzona dla was. Dla mnie ta książka jest mistrzostwem samym w sobie i powiem szczerze, że jestem bardzo pozytywnie zaskoczona 😀

Alfabet zna każdy z nas i bajkę o abecadle chyba też 😆kochamy czytać, ale najpierw przychodzi czas na literki. I tu jakże pomocna może być literkowa ksiazeczka od wydawnictwa @wydawnictwo_nasza_ksiegarnia . Ale zanim ja wam cokolwiek o niej napisze to najpierw podziękuję 😆i tu piękne ukłony w stronę @o_mamo_i_corko_ bo to właśnie od niej dowiedziałam się o tym książkowym...

Polska może poszczycić się dużą grupą fantastycznych ilustratorów bajek dla dzieci. Jej przedstawiciele stosują różne plastyczne metody i trudno faktycznie znaleźć coś nowego i interesującego. A tutaj taka niespodzianka. Jak wiemy nauka alfabetu nie ominie nikogo z nas i dobrze by było żeby we wspomnieniach była tą chwilą przyjemną, która była nie tylko nauka ale również zabawą. Na co najmłodsze dzieci zwracają uwagę przede wszystkim? Na jasność przekazu i intensywność kolorów. „Literkowa książka” może pochwalić się jednym i drugim. Precyzyjnie wyszydełkowane litery z dodatkowymi ilustrującymi ją przedmiotami przyciągają oko swoimi barwami, detalami i dopowiedzeniami. Czytelnik przeglądając tę bajkę mimowolnie się uśmiecha. Jest przeznaczona dla najmłodszych, którzy swoją zabawę i podróż w krainę liter dopiero zaczynają. To, że autorka spędziła wiele godzin tworząc ją, nie ma najmniejszej wątpliwości. Powstało małe dzieło sztuki, które pozwala na wspaniałą zabawę i naukę w jednym. Ta książka uczy nazywać świat i pokazuje jego fantastyczne barwy i wielką różnorodność. Twarde, grube, kartonowe strony pozwolą na długie z niej korzystanie. Ta rękodzielnicza praca wysuwa się w moim rankingu książek dla maluchów na czołowe miejsce. Ponieważ jestem zwolenniczką przestawiania realności otaczających dziecko od najmłodszych lat, uwielbiam takie połączenie jakie wykorzystano w tej bajeczce. Tu motyl będzie motylem a drzewo drzewem. Wbrew pozorom, to, co rzeczywistości nazywamy i widzimy, na rozwijanie wyobraźni też ma duży wpływ. Dlatego jeżeli macie w rodzinie kogoś, kto dopiero poznaje fascynujący świat liter i słów to będzie idealny prezent.

Polska może poszczycić się dużą grupą fantastycznych ilustratorów bajek dla dzieci. Jej przedstawiciele stosują różne plastyczne metody i trudno faktycznie znaleźć coś nowego i interesującego. A tutaj taka niespodzianka. Jak wiemy nauka alfabetu nie ominie nikogo z nas i dobrze by było żeby we wspomnieniach była tą chwilą przyjemną, która była nie tylko nauka ale również...

Najlepsza książka do nauki alfabetu.
Dzieci będą zachwycone.

Najlepsza książka do nauki alfabetu.
Dzieci będą zachwycone.

Przepięknie wydana książeczka, na grubych kartkach. Literki zainteresowały mojego rocznego synka, czytana wielokrotnie, nawet kilka razy pod rząd.

Przepięknie wydana książeczka, na grubych kartkach. Literki zainteresowały mojego rocznego synka, czytana wielokrotnie, nawet kilka razy pod rząd.