Pomysł na konstrukcję książki jest, trzeba przyznać, oryginalny. Każdy z rozdziałów zakończony jest podsumowaniem czy też mini-lekcją, jaką główna bohaterka wyciągnęła dla siebie z opisywanego fragmentu swojego życia. Jednocześnie można się zastanawiać, czy tego oczekuje czytelnik od powieści - czy czasem tu właśnie nie powinno być miejsce na jego własne refleksje? Rozwiązaniem dla niektórych mogłoby być pomijanie podsumowań, ale one aż kłują w oczy - całe akapity zapisane są wielkimi literami, jak gdyby piszący zapomniał wyłączyć przycisk caps lock.

Powieść to swego rodzaju gawęda, pobieżnie podana saga rodzinna. Jak można wywnioskować z tytułu, wątki łączy postać Izy Pankiewicz. Czytelnik poznaje wielopokoleniowe dzieje jej rodziny, a także losy przyjaciółek i mężów Izy, z masą szczegółów, nazwisk, zdarzeń i rozterek matrymonialnych. Czyta się przyjemnie, sporo można znaleźć „smaczków” kulturowych i społecznych charakterystycznych dla kolejnych pokoleń Polaków.

Kłopot w tym, że z tego nagromadzenia faktów nic nie wynika - nie wpływają one na siebie, nie tworzą spójnej akcji. Wygląda na to, że na fabułę składają się wybrane punkty z życiorysu Izy i bliskich jej osób, z których wynika, co Iza zapamięta do końca życia. Lekcje Izy ostatecznie też do niczego nie prowadzą, nie mają wpływu na zakończenie, odpowiadają jedynie na pytanie zawarte w tytule.

Widać, że na książkę był pomysł, ale wyszedł raczej konstrukcyjny miszmasz. Aż chce się, wzorem autorki, zakończyć pytaniem: O co ci chodzi, książko?
---

Ania
https://www.instagram.com/double.bookspresso/

Pomysł na konstrukcję książki jest, trzeba przyznać, oryginalny. Każdy z rozdziałów zakończony jest podsumowaniem czy też mini-lekcją, jaką główna bohaterka wyciągnęła dla siebie z opisywanego fragmentu swojego życia. Jednocześnie można się zastanawiać, czy tego oczekuje czytelnik od powieści - czy czasem tu właśnie nie powinno być miejsce na jego własne refleksje?...

Nostalgiczna powieść o sile kobiecej przyjaźni. Iza, Zośka, Anita i Jadzia to cztery kobiety po przejściach, które przyjaźnią się od kiedy sięgają pamięcią.
Każda inna, każda ma swoje problemy ale gdy któraś potrzebuje pomocy są na zawołanie😀

Nostalgiczna powieść o sile kobiecej przyjaźni. Iza, Zośka, Anita i Jadzia to cztery kobiety po przejściach, które przyjaźnią się od kiedy sięgają pamięcią.
Każda inna, każda ma swoje problemy ale gdy któraś potrzebuje pomocy są na zawołanie😀

Iza wciąż słyszy: “Musisz zacząć żyć!” A przecież ona żyła, przeżyła więcej niż niejedna osoba starsza od niej. Iza nie bardzo wie, jak określić swój stan cywilny. Iza była już zamężna, w wieku dziewiętnastu lat wyszła za swojego najlepszego przyjaciela, Mateusza. Kiedy miała nieco ponad dwadzieścia lat została wdową. Mateusz zginął tragicznie zostawiając Izę spodziewającą się dziecka. Po kilku latach Iza ponownie wychodzi za mąż. Makary niestety nie był w stanie uszczęśliwić Izy, co przyczyniło się do ponownej zmiany stanu cywilnego, tym razem Iza staje się rozwódką. „Bo w związku z Makarym Iza każdego dnia czuła się ZAmężna. Zawsze była za nim, za mężem, który poza sobą świata nie widział”

Tak więc Iza była już wdową, była niezamężna, była rozwiedziona. Więc co? Rozwiedziona wdowa? Owdowiała rozwódka? Dobrze, że pojawiło się słowo „singielka” 😊 To najlepiej określało stan cywilny Izy. Czy pojawienie się w jej życiu Marcina zdoła zmienić ten stan rzeczy? Czy Iza, która obiecała sobie, że nigdy więcej, że świat mężczyzn to nie jest świat dla niej, da sobie szansę? Czy mężczyzna z przeszłością i kobieta po przejściach mogą jeszcze znaleźć szczęście?

Wiem, brzmi jak tani romans. Zapewniam Was moi drodzy, że tak nie jest. Iwona Żytkowiak umie zaintrygować czytelnika, pisząc o zwyczajnym życiu i zwyczajnych ludziach. Pisze ładnie, chociaż podejrzewam, że nie każdy da się wciągnąć w ten typ narracji. W książce nie ma porażającej ilości dialogów, Pani Iwona po prostu opowiada życie, i według mnie, czyni to znakomicie.

„O czym Iza całe życie pamięta” to książka, jak już powiedziałam, o życiu, o przyjaźnie, która przetrwała niejedną zawieruchę, o miłości rodzinnej, która też łatwa nie była. Iza, Zośka, Anita, Jadźka przyjaźnią się od kiedy sięgają pamięcią. Każda inna, każda ma swoje problemy, a jednak, kiedy jedna z nich potrzebuje pomocy, wszystkie stają ramię w ramię.

Rozkoszowałam się lekturą, czytałam pomału, smakując słowa, trawiąc treść i przyswajając miłość i przyjaźń. To był bardzo dobrze spędzony czas.

Iza wciąż słyszy: “Musisz zacząć żyć!” A przecież ona żyła, przeżyła więcej niż niejedna osoba starsza od niej. Iza nie bardzo wie, jak określić swój stan cywilny. Iza była już zamężna, w wieku dziewiętnastu lat wyszła za swojego najlepszego przyjaciela, Mateusza. Kiedy miała nieco ponad dwadzieścia lat została wdową. Mateusz zginął tragicznie zostawiając Izę spodziewającą...

Książki tej autorki same się bronią. Nie trzeba się nad nimi rozwodzić tylko przeczytać. Każdy wyciągnie swoje wnioski.

Książki tej autorki same się bronią. Nie trzeba się nad nimi rozwodzić tylko przeczytać. Każdy wyciągnie swoje wnioski.

„O czym Iza całe życia pamięta?” to nostalgiczna, wielowątkowa opowieść o różnych życiowych zakrętach, przyjaźni, przemijaniu, rodzinnych więzach i miłości. Mimo, że w tytule wymienione jest imię głównej bohaterki, to dotyczy ona losów kilku kobiet i mężczyzn, zarówno młodych jak i starszych, których los doświadczył w różnym stopniu. To nie tylko historia o Izie Pankiewicz ale też o jej przyjaciółkach, rodzinie i osobach pojawiających się w jej życiu.

To także nostalgiczna podróż w przeszłość. Śledzimy losy poszczególnych postaci od lat 70. do współczesności, będąc przy okazji świadkami przemian gospodarczych, kulturowych, społecznych i politycznych. To uzmysławia jak ogromną drogę przeszliśmy przez kilkadziesiąt lat, od czasów PRL-u do początków XXI wieku.

Cała recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2020/06/594-o-czym-iza-cae-zycie-pamieta.html

„O czym Iza całe życia pamięta?” to nostalgiczna, wielowątkowa opowieść o różnych życiowych zakrętach, przyjaźni, przemijaniu, rodzinnych więzach i miłości. Mimo, że w tytule wymienione jest imię głównej bohaterki, to dotyczy ona losów kilku kobiet i mężczyzn, zarówno młodych jak i starszych, których los doświadczył w różnym stopniu. To nie tylko historia o Izie Pankiewicz...

„O czym Iza całe życie pamięta ?” Iwony Żytkowiak to powieść obyczajowa i psychologiczna. Książka o kobiecej przyjaźni. Mimo upływających lat wciąż trwałej i solidarnej. Przede wszystkim jednak historia tytułowej bohaterki.
Iza to najmłodsza z pięciorga rodzeństwa. Córka Gertrudy i Joachima Pankiewiczów. Dorastała w siedlisku na obrzeżach miasta w Koszykowym Dworze. Pomimo choroby matki rodzina była najważniejsza. Każde z rodzeństwa miało w niej silne oparcie. Iza bardzo wcześnie wyszła za mąż. Młoda, zdolna dziewczyna dla miłości zrezygnowała ze studiów.
Nie za długo cieszyła się małżeńskim szczęściem. Straciła miłość swojego życia w tragicznym wypadku. Jej świat legł w gruzach. Od tej pory tylko córka, która nigdy nie poznała ojca nadawała sens jej życiu. Przyjaciółki z lat szkolnych wciąż powtarzały Izie, że musi zacząć żyć, naprawdę żyć. Ona żyła dla córki. Jednak nie był jej obojętny los koleżanek, Zośki, Anity i Jadźki. Te kobiety miały swoje dramaty i również potrzebowały wsparcia. I to wsparcie mimo upływu lat wzajemnie sobie dawały.
„O czym Iza całe życie marzyła ?” Iwony Żytkowiak to książka o sile kobiecej przyjaźni. Takiej do pozazdroszczenia. Iza, Zośka, Anita i Jadźka. Każda z nich znalazła się na zakręcie. Jak potoczyły się ich losy? Czy Iza, kobieta po przejściach spotkawszy mężczyznę z przeszłością potrafi mu zaufać? Czy da sobie szansę na miłość?
„O czym Iza całe życie pamięta ?” Iwony Żytkowiak pochłania czytelnika. Urzeka narracją. Ciekawa historia, która budzi zazdrość o taką niezwykłą, oddaną przyjaźń trwającą latami. Zwłaszcza u tego czytelnika, który takiej nie doświadczył. GORĄCO POLECAM!

„O czym Iza całe życie pamięta ?” Iwony Żytkowiak to powieść obyczajowa i psychologiczna. Książka o kobiecej przyjaźni. Mimo upływających lat wciąż trwałej i solidarnej. Przede wszystkim jednak historia tytułowej bohaterki.
Iza to najmłodsza z pięciorga rodzeństwa. Córka Gertrudy i Joachima Pankiewiczów. Dorastała w siedlisku na obrzeżach miasta w Koszykowym Dworze....