Józef Fouché: powieść biograficzna
- Kategoria:
- biografia, autobiografia, pamiętnik
- Tytuł oryginału:
- Joseph Fouché: Bildnis eines politischen Menschen
- Wydawnictwo:
- Renaissance
- Data wydania:
- 1937-01-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 1937-01-01
- Liczba stron:
- 304
- Czas czytania
- 5 godz. 4 min.
- Język:
- polski
- Tłumacz:
- Róża Centnerszwerowa
- Tagi:
- biografia
Józef Fouche, jeden z napotężniejszych mężów swojego wieku, jeden z najbardziej godnych uwagi ludzi wszech czasów, nie cieszył się wielką -miłością swoich współczesnych i jeszcze mniej znalazł sprawiedliwej oceny ze strony potomnych. Napoleonowi na Świętej Helenie, Robespierre’owi u Jakobinów. Talleyrand’owi w jego Pamiętnikach, wszystkim francuskim historykom nasiąka pióro żółcią, ilekroć wypada im napisać jego imię. Zdrajca z przyrodzenia, nędzny intrygant, śliska natura gadzinowa, zawodowy renegat, nikczemna dusza policyjna, godny pogardy amoralista — nie zostaje mu zaoszczędzona żadna pogardliwa obelga. Nikt też, ani Lamartine, ani Michelet, ani Louis Blanc, nie próbuje badać poważnie jego charakteiu, a raczej jego zdumiewająco stałego braku charakteru.
Po raz pierwszy występuje jego postać, w prawdziwym, pełnym zarysie, w monumentalnej biografji pióra Louis Madelins’a, której praca niniejsza, równie jak wszelka inna jemu poświęcona, zawdzięcza przeważną część swojego materjału faktycznego. Poza tern bez skrupułu spychała historja do tylnego szeregu mało- znacznych figurantów człowieka, który w ciągu przełomowego okresu dziejów świata przewodził wszystkim stronnictwom i sam jeden je przetrwał; człowieka, który w psychologicznej szermierce potrafił wziąć górę nad osobnikami tej miary, co Napoleon i Robespierre. Od czasu do czasu jawi się jeszcze jego postać w przebiegu jakiejś sztuki scenicznej czy jakiejś operetki, czerpiącej temat z życia Napoleona, przeważnie jednak w uprzykrzenie szematycznej roli szczwanego ministra policji, niejako zapowiedzi Sherloka Holmesa. Płaskie, powierzchowne takie ujęcie nie potrafi nigdy odróżnić roli tylnoplanowej od roli podrzędnej.
Jeden tylko człowiek widział z wyżyn własnej wielkości tę jedyną w swoim rodzaju postać w jej właściwych rozmiarach i tym człowiekiem nie był byle kto: Balzac. Ten wzniosły, a razem przenikliwy umysł, obejmujący wzrokiem nietylko stronę pokazową widowni dziejów, ale umiejący wglądać zawsze i poza jej kulisy, otwarcie i wyraźnie uznawał w osobie Fouche’go jeden z psychologicznie najbardziej interesujących charakterów jego stulecia. - (urywek z przedmowy)
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 55
- 39
- 11
- 5
- 4
- 2
- 2
- 1
- 1
- 1
OPINIE i DYSKUSJE
Fouche - człowiek arcyciekawy. Książka Stefana Zweiga chyba trochę bardziej beletrystyczna niż trzymająca się ściśle faktów. Ale atrakcyjna.
Fouche - człowiek arcyciekawy. Książka Stefana Zweiga chyba trochę bardziej beletrystyczna niż trzymająca się ściśle faktów. Ale atrakcyjna.
Pokaż mimo toŚwietnie napisana biografia Josepha Fouché, człowieka, który najbardziej znany jest z pełnienia funkcji ministra policji. Poznając tę nieciekawą postać, nie sposób zauważyć,że cechy jakie posiadał, aktualne są wśród niektórych dzisiejszych osób.
Joseph Fouché to chorągiewka na wietrze- ustawia się w zależności, które ugrupowanie jest przy władzy. Lubi pociągać za sznurki władzy, przy czym woli stać z tyłu, by w razie czego nie ponosić odpowiedzialność i mieć możliwość szybkiego wycofania się.
Uchodząc wcześniej za królobójcę /złożył podpis na dokumencie za śmiercią króla Ludwika XVI/, potem ponieważ jest to korzystne, staje się z kolei wielkim obrońcą monarchii. Zatrudnia agentów, którzy zbierają dla niego informacje na każdego, kto coś znaczy w życiu publicznym.
Przyjaźń nic dla niego nie znaczy. Nie potrafi docenić osób, które pomogły mu gdy był na samym dnie. Bez mrugnięcia okiem przyczynia się do zesłania takich osób na banicję. Jedynie w życiu prywatnym uchodzi za bardzo dobrego męża i ojca.
Postać bardzo nieciekawa, a jednocześnie niebezpieczna, która przez długi okres pociągała za sznurki władzy i na sumienia ma śmierć setek ludzi.
Lektura obowiązkowa dla osób zainteresowanych historią czasów rewolucji francuskiej i czasów napoleońskich.
Polecam !
Świetnie napisana biografia Josepha Fouché, człowieka, który najbardziej znany jest z pełnienia funkcji ministra policji. Poznając tę nieciekawą postać, nie sposób zauważyć,że cechy jakie posiadał, aktualne są wśród niektórych dzisiejszych osób.
więcej Pokaż mimo toJoseph Fouché to chorągiewka na wietrze- ustawia się w zależności, które ugrupowanie jest przy władzy. Lubi pociągać za sznurki...
Lubię czytać biografie. Szczególnie te fabularyzowane lekko lub te, w których obok suchych faktów autor przedstawia też obraz emocjonalny swojego bohatera. Stefan Zweig pisał bardzo dobre biografie. Pełne kolorów, smaków, zapachów. Kreślił pełen wrażeń i światła obraz epoki, dążył do samodzielnych przemyśleń i wniosków.
Ta biografia nie odstaje od innych jego książek, ani językiem, ani barwami. To co nie do końca mi w niej odpowiada to chyba po prostu postać. Nie lubię polityków i polityki, a Joseph Fouche to modelowy wręcz przykład konformistycznego lisa, który dla realizacji własnych ambicji zaprzecza wszelkim wartościom i prawdom.
Jakkolwiek jest to ciekawa podróż przez Rewolucję Francuską, Dyrektoriat, Konsulat, Napoleona i jego cesarstwo. Obraz ludzkich słabości i pazerności na zaszczyty, władzę, wpływy. Dużo, jak zwykle, Stefan Zweig dokłada do książki swoich przemyśleń o motywacjach i uczuciach. Czy słusznie? Kto to wie, co tak naprawdę myśleli ci pozbawieni moralnych hamulców ludzie?
Lubię czytać biografie. Szczególnie te fabularyzowane lekko lub te, w których obok suchych faktów autor przedstawia też obraz emocjonalny swojego bohatera. Stefan Zweig pisał bardzo dobre biografie. Pełne kolorów, smaków, zapachów. Kreślił pełen wrażeń i światła obraz epoki, dążył do samodzielnych przemyśleń i wniosków.
więcej Pokaż mimo toTa biografia nie odstaje od innych jego książek, ani...