Po przedmowie samej autorki, byłam szczerze zaciekawiona, co też tak wstrząsało opinią publiczną, że krytykowano samą autorkę. Początkowo książka szła mi mozolnie ze względu na trudny język, o wiele bardziej barwny od tego, do którego przyzwyczaiła nas współczesna literatura. Ale był on potrzebny, dzięki niemu doskonale można było wczuć się w klimat czasów, w których żyła Kaśka.
Co do samej postaci - irytująca, naiwna, głupia. Ale może dzięki temu autorka osiągnęła zamierzony cel. Pokazała niesamowitą brutalność świata względem kobiet, może nawet trochę przerysowaną, aczkolwiek mam wrażenie, że jednak tak było naprawdę. I to jest chyba najbardziej przerażające i dołujące - ta historia jest bardzo prawdziwa. Chciało mi się wyć czytając o tej niesprawiedliwości. Miałam ochotę zdzielić Kaśkę przez twarz za jej paskudne poglądy na temat kobiet, kobiecości, miejsca kobiety w społeczeństwie. Jana do tej pory mam ochotę udusić gołymi rękami. Ksiądz potwierdził mi, dlaczego tak bardzo nie lubię kościołów.
A co jest najlepsze, mimo iż otoczka się zmieniła, to jednak jest to historia jak najbardziej aktualna. Bo kobiety w dalszym ciągu dają się mamić, pomiatać sobą i nie skupiają się na swoim szczęściu.
Książka godna polecenia!

Po przedmowie samej autorki, byłam szczerze zaciekawiona, co też tak wstrząsało opinią publiczną, że krytykowano samą autorkę. Początkowo książka szła mi mozolnie ze względu na trudny język, o wiele bardziej barwny od tego, do którego przyzwyczaiła nas współczesna literatura. Ale był on potrzebny, dzięki niemu doskonale można było wczuć się w klimat czasów, w których żyła...