Cytat dnia
(...) jest każdy człowiek swym własnym sędzią...
Najnowsze artykuły
Artykuły„Niektórzy chcą postępować właściwie, a inni nie” – rozmowa z autorką powieści „Prawda czy wyzwanie”
1
ArtykułyUwaga, konkurs! Do wygrania książki „Śnieżka musi umrzeć“ Nele Neuhaus
12
ArtykułyKonkurs: Wygraj bilety na film „Rzeczy niezbędne” z Katarzyną Warnke i Dagmarą Domińczyk5
ArtykułyZgarnij egzemplarz „Masek” Melki Kowal (S0ymel) – akcja recenzencka2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2013
2013
2010
2003
2002
1995
1990
1978
1976
1974
1969
1966
1958
1958
1956
1921
1921
1915
1912
1905
W małym domku Tadeusz Rittner 
Krótki, ale pełen treści dramat rodzinny, nieco podobny do ,,Moralności pani Dulskiej" - mamy tutaj przykładne mieszczańskie małżeństwo, doktora Karola i Marię, którego początek był znacznie mniej przykładny: jako student doktor wynajmował pokój u matki Marii, wtedy nawiązał romans z jej córką i gdy dziewczyna zaszła w ciążę, poczuł się przymuszony do ożenku. Teraz on robi karierę i startuje na burmistrza, a ona żyje z nieustannym przypominaniem, że mąż ocalił jej reputację i powinna być mu wdzięczna. Kryzys następuje, gdy w mieszkaniu doktorostwa pojawia się nowy lokator, który pragnie uwieść widocznie nieszczęśliwą Marię.
Historia jest mocna i przejmująca, a przy tym napisana w sposób, który naprawdę wciąga i sprawia, że chcemy wiedzieć, co będzie dalej z bohaterami. Widzę tu osobiście trzy główne motywy: pierwszy to zbliżony do Zapolskiej wątek mieszczańskiej moralności i konwenansów. To one tak naprawdę zmusiły do małżeństwa parę, którą łączyło przelotne zauroczenie i to ono zmusza ich do trwania przy sobie. Powiązany jest z tym wątek życia kobiety, która zawsze będzie na przegranej pozycji. Nikt nie zastanawia się nad jej uczuciami i samopoczuciem, ma być szczęśliwa, że zdobyła mężczyznę, bo w innym przypadku to ona byłaby skazana na społeczne wykluczenie, nie on. Jest też traktowana jak rzecz, Karol wprost mówi, że ją ,,kupił", kobieta porównuje się do służącej. Ostatecznie winy Karola są zdecydowanie większe niż w przypadku Marii, ale jemu opinia publiczna wszystko wybacza, podczas gdy kobieta zostaje potępiona. Ale tu pojawia się trzeci wątek: wyrzuty sumienia, które nie pozwalają zanać spokoju.
Bardzo polecam ten dramat: jest krótki, lekko napisany, ale daje do myślenia i pokazuje dawne czasy w sposób pozbawiony gloryfikacji i romantyzmu.
,,(…) jak człowiek nie ma odwagi mówić z sobą i wtedy mówi z ludźmi… boi się ciemnego pokoju – swej duszy. Jak dziecko ucieka tam, gdzie światło, żeby zapomnieć, że jest."
Róże, Cecylie, Florentyny Henryk Sienkiewicz 
Trosze przykurzony, ale nadal uroczy zbiór opowiadań pisarzy polskich poświęconych kobietom w wyborze Marii Błaszczyk i Hanny Lebeckiej. Opowiadania podzielono tematycznie. Zbiór otwiera kategoria "Dziewczęta nadobne, rumiane" z lekkimi nowelkami Sienkiewicza ("Autorki"),Zapolskiej ("Gołąbki"),Reymonta ("Z pamiętnika") i Rittnera ("Królowa balu"). Nastrój ulega istotnej zmianie w drugiej - chyba najlepszej - części ("Kobiece, nieuchwytne, dalekie"),w której Konopnicka (wspaniała "Krysta"),Zapolska ("Żabusia"),Bartkiewicz ("Trzy listy prababki"),Rittner ("Lulu"),Perzyński ("Nad ranem" i "To, co nie przemija"),Nałkowska ("Róża Palatynu"),Dąbrowska ("Dzikie ziele"),Iwaszkiewicz (genialna "Róża"),Piołun-Noyszewski (interesujące "społecznie" i "ekonomicznie" "Złe oczy") pokazują już nie podlotki, ale młode kobiety, którym przyszło zetknąć się z pierwszymi trudami dorosłości, wyrzeczeń, zakazanych namiętności, ale też kobiety zdolne do wyrachowania, okrucieństwa, fałszu, pełne mściwości i uprzedzeń....
Nieco przyciężka wydaje się natomiast trzecia część ("Siłaczki") zmarnowana przez szkolne lektury, które mogłyby przecież dawać tyle frajdy z odkrywania okresu międzywojnia: "Panna Antonina" Orzeszkowej, "Panna Florentyna" Konopnickiej, "Niech wejdzie" Gomulickiego, "Borowska" Choynowskiego, "Sama" Dąbrowskiego (bardzo wzruszająca),"Przekupka" Boguszewskiej i najbardziej znana "Siłaczka" Żeromskiego.
W czwartej części głos przejmują babki: nieco sentymentalna "Szkatułka babki" (Prus) i na swój sposób humorystyczne "Serce babuni" (Perzyński) oraz genialne "Przymierze z dzieckiem" (Kuncewiczowa). Wreszcie w ostatniej części - lekko złośliwie traktującej płeć piękną - autorki wyboru umieściły opowiadania z gatunku "Co się zdarzyło różnym paniom": "Grzech śmiertelny" Gomulickiego, "Miss Uniwersum" Perzyńskiego, "Z Szydłowa do Końskich" Piołun-Noyszewskiego.
Trzeba lubić ten typ pisarstwa, żeby znaleźć zabawę w czytaniu owych opowiadań - mi sprawiły one wielką przyjemność, choć niewątpliwie trącą myszką ;-)
