Pierwszy tom „Staruszka Logana” nie zachwycił mnie. Spodziewałem się dalszej eksploracji postapokaliptycznego świata z komiksu Millara. Zamiast tego jednak dostałem skakanie pomiędzy różnymi częściami Battleworldu. Czy drugi tom, który przenosi Logana do głównego uniwersum jest ciekawszy?

W wyniku wydarzeń z poprzedniego tomu Staruszek Logan trafia do współczesnego Nowego Jorku. Początkowo jest zdezorientowany, ale szybko bierze się w garść. Tworzy listę osób odpowiedzialnych za koszmar postapokaliptycznego świata i zaczyna ich po kolei eliminować.

Osadzenie tej historii w głównym uniwersum nakłada na nią pewne ograniczenia. Na liście Logana jest parę naprawdę istotnych graczy, ale raczej wiadomo, że nie uda mu się ich pozbyć. Tak naprawdę jedynie do jednego celu można na nie być pewnym.

Interakcje z paroma superbohaterami wypadają bardzo typowo. Bohaterowie nie ufają Loganowi, ale niektórzy z nich po pewnym czasie się do niego przekonują. Chyba najlepiej wypada finałowe spotkanie z Kapitanem Ameryką, który poddaje w wątpliwość dotychczasowe działania Logana.

W komiksie pojawiają się retrospekcje z postapokaliptycznego świata. Nie wnoszą one wiele do historii, ale za to rozbudowują charaktery Logana i jego najbliższych.

Komiks broni się przede wszystkim rysunkami Andrea Sorrentino. Na pierwszy rzut oka wydają się niedbałe i nieczytelne. Jednakże wraz z lekturą można się przekonać, że idealnie pasują do ponurego Logana, który jest przerażony swoją sytuacją. Parę kadrów wygląda naprawdę zjawiskowo.

Niestety fabularnie nie jest to nic specjalnego. Łatwo można się domyślić przebiegu fabuły, przez co komiks szybko wypada z głowy po lekturze. Za to rysunki robią duże wrażenie.

Pierwszy tom „Staruszka Logana” nie zachwycił mnie. Spodziewałem się dalszej eksploracji postapokaliptycznego świata z komiksu Millara. Zamiast tego jednak dostałem skakanie pomiędzy różnymi częściami Battleworldu. Czy drugi tom, który przenosi Logana do głównego uniwersum jest ciekawszy?

W wyniku wydarzeń z poprzedniego tomu Staruszek Logan trafia do współczesnego Nowego...

Pierwsza, nowa odsłona Old Man Logana wzięła mnie z zaskoczenia, automatycznie trafiając w ścisłej czołówki najlepszych tie-inów do wydarzenia wieńczącego Marvel NOW!, czyli Secret Wars. Było to świeże. Było zaskakujące i chyba najbardziej istotnie oddziałujące na nadchodzącą nową fazę komiksów Marvela, no może poza tym co zrobiono z Milesem Moralesem. Słowem, dzieje się.

Ta wersja Logana ląduje bowiem w świecie 616 Marvela, który jest tym głównym znanej marki. Wszystko jednak wydaje się być tu inne. Logan widzi w tym szansę, bowiem czasy w jakie trafił wskazują na okres przed wydarzeniami, jakie doprowadziły do powstania jego wersji świata, w którym to łotrzy skrzyknęli się przeciwko bohaterom i wygrali, doprowadzając do końca znanego nam świata.

Logan widząc taką szansę tworzy sobie listę osób do "odstrzelenia" i zaczyna się. Na cel brane jest kilka znaczących person, ale i tak całość rozpoczyna się od całkowitego no-name'a, a starcie z którym poprzedza mała retrospekcja. To ten łatwiejszy element łowów. Potem na liście mamy jeszcze Hulka, Mysterio i Red Skulla. Jeśli jednak czekacie na jakieś przełomy w kanonie, to nie tutaj. Starcie z Hulkiem, który okazuje się nie być TYM Hulkiem. Plus małe połączenie siła z Kate Bishop, którą uwielbiam.

Niemniej cała historia jest tylko poprawna. W dodatku fabuła biegnie od punktu do punktu, jakbym odhaczał coś z listy. Nawet końcówka była przeze mnie całkowicie spodziewana. I choć to nadal fajny kawałek historii to uleciał mi stąd ten efekt "wow", który miałem przy poprzednim tomie. Zwyczajny filler. Sprawnie nakreślony, ale tylko zapchaj dziura.

Andrea Sorrentino. Zapamiętajcie to nazwisko, bo gość ma talent. Jego krecha jest brudna, nieco grubsza, często wygląda jakby rysunki były pokryte sadzą. Coś wspaniałego, co tylko podkreśla charakter wydarzeń.

Pierwszy tom nowych przygód Starego Logana to niestety tylko przyzwoita rozrywka. Słyszałem, że zachwalana seria jest troszeczkę oceniana pozytywnie nad wyraz. Zdanie wyrobię sobie jeszcze po kilku zeszytach, ale jest rozczarowująco.

Pierwsza, nowa odsłona Old Man Logana wzięła mnie z zaskoczenia, automatycznie trafiając w ścisłej czołówki najlepszych tie-inów do wydarzenia wieńczącego Marvel NOW!, czyli Secret Wars. Było to świeże. Było zaskakujące i chyba najbardziej istotnie oddziałujące na nadchodzącą nową fazę komiksów Marvela, no może poza tym co zrobiono z Milesem Moralesem. Słowem, dzieje...

Na sieci znalazłem sporo opinii, twierdzących że "Staruszek Logan" pióra Lemire jest przeciętny lub nawet słaby. Widocznie mój gust bardzo odbiega od gustów tych ludzi, albo po prostu za mało komiksów Marvela przeczytałem, bo w moim przypadku ta seria szybko mną zawładnęła. Pierwszy tom czytało mi się naprawdę przyjemnie, a drugi po prostu wchłonąłem i naprawdę bardzo, ale to bardzo mocno wyczekuję tomu trzeciego. I tak, wiem że to wszystko już było, ale jakoś i Lemire dobrze mi się to czyta. Nie tylko dobrze, ale niezwykle przyjemnie i mimo zabawy z podróżami w czasie, tutaj nie gubię wątku. Wręcz doskonale rozumiem głównego bohatera, który czuje się zagubiony przemieszczając się pomiędzy kolejnymi światami. Logan przetrwał zagładę superbohaterów, sam zresztą wykończył większość z nich, gdy był otumaniony iluzją Mysterio, potem utracił rodzinę, którą wymordował mu gang Hulka, zestarzał się i gdy już nie miał nadziei przekroczył mur. Od tego momentu stał się swoistym paradoksem, a jakaś nieznana mu siła rzuciła go w przeszłość, dając przy tym nowe możliwości. Czy Logan ma szansę powstrzymać coś, co jeszcze nie nastąpiło? Jeśli tak, to jakim kosztem?

Jak wspomniałem, to co znajdziemy w tym komiksie, wałkowano już kilkukrotnie. Niemniej w tym wypadku czytało mi się to niezwykle dobrze. W zasadzie nie umiem powiedzieć czemu, aż tak dobrze, bo prawie nic w scenariuszu jakoś szczególnie nie zaskakuje. Strasznie podoba mi się ten obraz starego Logana, który stracił tak wiele, ale aby uratować przyszłość musi posunąć się do okrutnych czynów. Zabić sprawców nim się nimi staną. Nie żeby miał z tym jakieś problemy, bowiem po wymordowaniu tylu ludzi i metaludzi niespecjalnie robi na Loganie widok krwi i leżących luzem ludzkich kończyn jego ofiar. NA tym polu komiks jest niezwykle brutalny i nie patyczkuje się z czytelnikiem. Osobiście poczytuję to jako plus, gdyż nie mamy tutaj nadmiernej brutalności. Choć kilka fruwających dłoni czy rąk się znajdzie.

Całość genialnie potęguje rysunek Sorrentino. Mroczny, brutalny, krwawy i naprawdę przygnębiający. Tworzy niesamowity klimat, którego zazwyczaj brak w komiksach Marvel. Chętnie obejrzałbym film animowany utrzymany właśnie w takiej konwencji, jak prezentowany tutaj "Staruszek Logan". Byłoby na co popatrzeć. Kolejnym plusem są monologi prowadzone przez tytułową postać. Zwięzłe, rzeczowe, lekko zalatujące nostalgią za utraconym szczęściem oraz nafaszerowane smutkiem w różnych formach. Nie ma tutaj nudnego patosu, rozbudowanych przemówień czy kaskady myśli. Są prosto sformułowane słowa, które opisują brutalną rzeczywistość.

Zestawiając te wszystkie elementy dostałem komiks superbohaterski, który idealnie wpisał się w mój gust. Być może są lepsze pozycje, być może kiedyś zapomnę o Staruszku Loganie pióra Lemire, ale na pewno nie nastąpi to szybko. Tutaj zwyczajnie czuję się dobrze, pragnę towarzyszyć głównemu bohaterowi w jego wędrówce i wyjątkowo krwawej wendecie. Chce poznać jego historię. Historię, którą on sam pisze, a ta co tkwi w jego pamięci, jeszcze nie zaistniała. Oby kolejny tom utrzymał obecny poziom scenariusza, przybliżając nas do miodnego finału. Po lekturze drugiego tomu, jest pełen optymizmu, więc mam nadzieję, że się nie przeliczę.

Na sieci znalazłem sporo opinii, twierdzących że "Staruszek Logan" pióra Lemire jest przeciętny lub nawet słaby. Widocznie mój gust bardzo odbiega od gustów tych ludzi, albo po prostu za mało komiksów Marvela przeczytałem, bo w moim przypadku ta seria szybko mną zawładnęła. Pierwszy tom czytało mi się naprawdę przyjemnie, a drugi po prostu wchłonąłem i naprawdę bardzo, ale...

"Staruszek Logan. Strefy wojny. Tom 1" i "Staruszek Logan. Berserk. Tom 2". Czy pomysł z alternatywną wersją Logana wypadł dobrze i czy rzucił nowe spojrzenie na postać Logana?

Tom pierwszy jest dziełem bardzo tajemniczym i chaotycznym. Czytając utwór, miałem wrażenie, że czytam jeden z końcowych tomów serii. Miałem spore trudności, ze zrozumieniem świata przedstawionego i wszystkich sytuacji mających tam miejsce. Nie znając wcześniejszych losów Logana, ciężko przeczytać tom ze zrozumieniem. Na szczęście tom drugi, tłumaczy pewne wydarzenia i rozjaśnia historię. Chociaż nie robi tego w całości, więc pewna cząstka dezorientacji po tomie poprzednim została. Jednakże tom drugi czytało się dzięki wyjaśnieniom fabularnym o wiele lepiej, więc jest tomem bardziej udanym.

Przerywnikami w historii są bardzo częste, krwawe potyczki z wrogami. Cieszyłyby one oko, gdyby nie bardzo niestaranna i mało wyraźna kreska. Rozumiem intencje. Miało być mrocznie i brudno. Jednak cześć kadrów w mojej opinii jest nieczytelna i psuję całą radość z oglądania brutalnych potyczek logana.

Największą zaletą komiksu jest sam Logan. Straszy człowiek, który stracił wszystko, co dawało mu sens życia. Teraz napędza go tylko gniew i pragnienie zemsty. Ja takiego Logana kupuję. Świetnie twórcy ukazali, jak Logan nie radzi sobie w nowej rzeczywistości, jak bardzo zniszczony i zmęczony jest otaczającym go światem

Podsumowując, czekam na przeczytanie następnych tomów ''Staruszka Logana". Może kwestie niedopowiedzeń fabularnych zostaną wyjaśnione. Przynajmniej mam taką nadzieję. Dlatego odnośnie fabuły, końcową opinię wydam po przeczytaniu całej serii. Największym minusem, okazały się natomiast rysunki.

"Staruszek Logan. Strefy wojny. Tom 1" i "Staruszek Logan. Berserk. Tom 2". Czy pomysł z alternatywną wersją Logana wypadł dobrze i czy rzucił nowe spojrzenie na postać Logana?

Tom pierwszy jest dziełem bardzo tajemniczym i chaotycznym. Czytając utwór, miałem wrażenie, że czytam jeden z końcowych tomów serii. Miałem spore trudności, ze zrozumieniem świata przedstawionego i...

(Zbiorczo 1-3)
Jak widać nie zawsze ciąg dalszy opowieści jest potrzebny. Podobała mi się wizja świata po upadku i zmęczonego Logana. Miałem nadzieję na ciekawą kontynuację eksplorujaca wizję "co by by było".

Niestety kontynuacja to bełkot. Jakies postacie nieznane (przynajmniej dla kogoś kto świat zna pobieżnie),bijatyki, inne wersję świata, skoki w czasie, alternatywne wersję superbohaterów. No bez sensu to jest. Czytam i ciężko zrozumieć o co chodzi i jaki w tym zamysł.
A gdy w 3 tomie jest już spokojniej to mamy jakąś walkę, przeciwników i banalne klepanie.
Do tego rysunki słabe, nieczytelne, namaziane. Nie wiadomo o co chodzi.

Koncept fajny, ale prowadzony źle i bez spójnego pomysłu. Nie będę kontynuował.

(Zbiorczo 1-3)
Jak widać nie zawsze ciąg dalszy opowieści jest potrzebny. Podobała mi się wizja świata po upadku i zmęczonego Logana. Miałem nadzieję na ciekawą kontynuację eksplorujaca wizję "co by by było".

Niestety kontynuacja to bełkot. Jakies postacie nieznane (przynajmniej dla kogoś kto świat zna pobieżnie),bijatyki, inne wersję świata, skoki w czasie, alternatywne...

Jeff Lemire to genialny scenarzysta, który obecnie odchodzi od swoich autorskich projektów i siada ze serami przygód Staruszka Logana. Trzeba przyznać, że bardzo dobrze mu to wychodzi. Legendarna postać w nowej odsłonie, a do tego brutalne rysunki. Zdecydowanie komiks godny polecenia.

Recenzja na: https://czytajkomiksy.pl/staruszek-logan-tom-2-berserker-recenzja/

Jeff Lemire to genialny scenarzysta, który obecnie odchodzi od swoich autorskich projektów i siada ze serami przygód Staruszka Logana. Trzeba przyznać, że bardzo dobrze mu to wychodzi. Legendarna postać w nowej odsłonie, a do tego brutalne rysunki. Zdecydowanie komiks godny polecenia.

Recenzja na: https://czytajkomiksy.pl/staruszek-logan-tom-2-berserker-recenzja/

Ta i więcej recenzji na GeekLife.pl
Zapraszam :)

Tajne Wojny otworzyły furtkę dla umieszczenia w świecie Marvela postaci będących bohaterami limitowanych serii, nie należącymi do kanonu. Taką właśnie postacią jest Staruszek Logan, którego do życia powołał Mark Millar. Powrót zawdzięczamy Brianowi Michaelowi Bendisowi, a od drugiego tomu starusieńki Logan wpadł pod skrzydła Jeffa Lemire. Recenzja komiksu Staruszek Logan Tom 2: Berserk.

Logan zdał sobie sprawę, że jakimś cudem cofnął się w czasie (zajrzyj do ramki niżej),ale nie mógł wytrzymać widząc twarze przyjaciół, których w swojej przyszłości pozbawił życia. Zdecydował się na samotną wędrówkę próbując ogarnąć, co tak naprawdę mu się przydarzyło. Niezmiennie nawiedzają go koszmary z życia po wielkim triumfie złoczyńców. Rodzina, wyrzeczenia i ciągłe życie w strachu przed potworami, którzy uznali siebie za władców świata. Logan postanawia skorzystać z okazji i zabić wszystkich, którzy przyczynili się do tragedii jaka spotkała jego rodzinę. Na krótkiej liscie znajdują się: Rzeźnik, Bruce Banner (sprawdźcie w Staruszek Logan),Mysterio oraz Red Skull.

Akcja tomu drugiego zatytułowanego Berserk składa się z czterech zeszytów i rozgrywa się przed wydarzeniami z Extraordinary X-Men, o których pisałem w styczniu. Końcówka tego tomu łączy się z pierwszym zeszytem albumu Przystań X, więc w polskim wydawnictwie mamy troszkę zaburzoną chronologię, ale nie na tyle, by się tutaj pogubić. Jeśli, więc planujecie zapoznanie się z dwoma seriami to przed pierwszym albumem X-Menów sprawdźcie dwa tomy Staruszka Logana.

Jak wypada Berserk? Kapitalnie! Logan wkracza na bezwzględna drogę zemsty i praktycznie bez zadawania pytań chce pozbyć się wszystkich, którzy podniosą rękę na jego rodzinę. Oczywiście szybko czekają go niespodzianki, ponieważ Hulkiem jest teraz Amadeus Cho, a jego jedynego przyjaciela w przyszłości, Bartona w roli Hawkeye’a zastąpiła Kate Bishop. I to właśnie Kate próbuje powstrzymać morderczy szał Logana. Z jakim skutkiem, zobaczycie.

Staruszek Logan zachwyca pod względem wizualnym. Andrea Sorrentino, który pracował z Bendisem przy pierwszym albumie oraz nakładający kolory Marcelo Maiolo dostarczyli coś absolutnie wyjątkowego. Każdy kadr jest bardzo przemyślany i pełen kontrastowych kolorów. Sceny brutalne zostały sprytnie zamaskowane kadrami czerwonych od posoki pazurów okraszonymi charakterystycznym „snikt”. Jest to genialna artystyczna robota, która zostanie w pamięci na bardzo długo.

Staruszek Logan Tom 2: Berserk dostarcza. Dostarcza fajnie skrojonej fabuły odwołującej się bezpośrednio do historii Marka Millara. Dostarcza również cudownych doznań wizualnych i stawia serię na samym przedzie Marvel Now 2.0. Czekam z niecierpliwością na tom trzeci.

Ta i więcej recenzji na GeekLife.pl
Zapraszam :)

Tajne Wojny otworzyły furtkę dla umieszczenia w świecie Marvela postaci będących bohaterami limitowanych serii, nie należącymi do kanonu. Taką właśnie postacią jest Staruszek Logan, którego do życia powołał Mark Millar. Powrót zawdzięczamy Brianowi Michaelowi Bendisowi, a od drugiego tomu starusieńki Logan wpadł pod skrzydła...

Jedną z najbardziej znanych postaci z universum Marvela jest dla mnie Wolverine. Może nie jest najulubieńszą, ale na tyle często stykam się z tą wymyśloną postacią, że nie sposób o niej nic nie wiedzieć. Zwłaszcza że to nie tylko bohater licznych komiksów, ale i filmów, które przybliżają nam tą postać, ze wszelkimi jej wadami, ale i zaletami. A Wolverine ma szczególną moc – jeśli można to nazwać mocą. To wysuwane pazury z pewnego niezniszczalnego materiału, oraz błyskawiczną regenerację tkanek. W swoimi debiucie w 1974 roku był zaledwie wrogiem Hulka, ale postać na tyle wryła się w pamięć czytelników, że już po jakimś czasem Logan doczekał się swojego własnego komiksu. Pewnie piszę tutaj oczywiste rzeczy, ale lubię wiedzieć coś o postaci którą dopiero co poznaję, a zapewne nie wszyscy mieli okazję zapoznać się z tym bohaterem.

Ostatnio do moich rąk trafił zeszyt „Staruszek Logan. Berserk”.
Można się o nim dowiedzieć że:
Przeżył zagładę superbohaterów, brutalne morderstwo swojej rodziny i śmierć najlepszego przyjaciela. Teraz jakaś siła rzuciła go w przeszłość i dała mu szansę na powstrzymanie wydarzeń, które za kilka lat zmienią świat w jałowe pustkowie. Żeby wykonać tę misję, Staruszek Logan zrobi wszystko i zabije każdego, kto stanie mu na drodze. Zachęcam do lektury.

Podsumowując moje wywody, chciałem zaznaczyć, że dawno żaden komiks nie wywoływał u mnie takiej ciekawości, co będzie na kolejnej stronie. Być może to zasługa scenarzysty którym jest twórca „Łasucha” Jeff Lemire. Ale zapewne nie wszyscy się ze mną zgodzą, co do wyjątkowości tego komiksu. Komiksy czytam sporadycznie i pewnie nie rozróżniam jeszcze dobrego komiksu od przeciętnego. A zdarzało się że przez tak zwane bestsellery nie mogłem przebrnąć. Tak że to tylko moja opinia, ale ten album zdecydowanie mi się podobał. Co do rysunków jak zwykle świetnie wyszły tutaj sceny, w których widzimy jakąś akcję, pościgi itp. Ja polecam, a swoją opinię można wyrazić samemu. Wystarczy zapoznać się z tą historią.

Jedną z najbardziej znanych postaci z universum Marvela jest dla mnie Wolverine. Może nie jest najulubieńszą, ale na tyle często stykam się z tą wymyśloną postacią, że nie sposób o niej nic nie wiedzieć. Zwłaszcza że to nie tylko bohater licznych komiksów, ale i filmów, które przybliżają nam tą postać, ze wszelkimi jej wadami, ale i zaletami. A Wolverine ma szczególną moc –...

Doskonały team-up z Kate.

Doskonały team-up z Kate.

Zmiana scenarzysty przyniosła serii samo dobro, czyli ten i resztę tomów. Historia nareszcie wchodzi na właściwe tory, nareszcie lepiej wiadomo, o co tu wszystkim chodzi. Rysunki Sorrentino niesamowite jak zawsze.

Zmiana scenarzysty przyniosła serii samo dobro, czyli ten i resztę tomów. Historia nareszcie wchodzi na właściwe tory, nareszcie lepiej wiadomo, o co tu wszystkim chodzi. Rysunki Sorrentino niesamowite jak zawsze.