W starożytnej Grecji teatr był pierwszym przejawem kultury masowej. Z opiniotwórczej siły tego medium zdawali sobie sprawę zarówno archonci zezwalający na wystawienia, finansujący je choregowie, jak i sami twórcy. Komediopisarze i tragediopisarze sprawnie manipulowali historiami zaczerpniętymi z mitów, by mówić o aktualnych wydarzeniach rozgrywających się poza sceną Teatru Dionizosa. Ambitny cel, postawiony przez Autorkę, polega na odczytaniu zachowanych dramatów poprzez historyczny i polityczny kontekst ich powstania, co może radykalnie zmienić możliwości interpretacyjne, które dotychczas ograniczano do aspektów estetyczno-literackich.


Wstęp
Podziękowania
Źródła
CZĘŚĆ I NA GRANICY MITU – OKRES ARCHAICZNY
1. Tyrani i polityka kulturalna
2. Reformy Klejsthenesa i wojny perskie
CZĘŚĆ II OKRES KLASYCZNY
1. De gloria Atheniensium
Czasy Temistoklesa
Czasy Kimona
Czasy Peryklesa
Czasy Peryklesa ‒ Ateny po śmierci Ajschylosa
2. „Wojna o trzy kurwy”
Perykles i Aspazja, czyli o tym, jak rozpętaliśmy wojnę peloponeską
Ateny po śmierci Peryklesa – sofiści, „złota młodzież” i polityka Nikiasza
„Komedia demagogów”: Kleon, Hyperbolos, Pejsander i Kleofont
Katalog zbrodni wojennych
O ujeżdżaniu sprzymierzeńców i pozytywnych aspektach zgubienia tłuczka
3. Wojna peloponeska – Sezon II
Alkibiades i wyprawa sycylijska
O wielkiej idei panhellenizmu
„Dotarliśmy już do mety nieszczęść”
Ateny po klęsce
4. Pośród centaurów – eskapizm w utopię
Chronologia
Summary
Bibliografia
Appendix
Indeks osobowy
Indeks nazw geograficznych
Dzieła antyczne przywoływane w pracy