Są powieści, które przyciągają nas do siebie samym opisem. Za tym opisem czai się jakaś magia. A wraz z magią pojawia się tajemnica, którą aż pragniemy poznać. Właśnie takie są „Cuda za rogiem”.

Jest to specyficzna literatura obyczajowa, z którą jeszcze nigdy nie miałam do czynienia. Napisana jest bardzo lekkim językiem, bo autor bardzo płynnie przechodzi z jednej historii do drugiej. Ale jej inność przejawia się przede wszystkim w opisach dotyczących kraju w którym się toczy - Japonii. Czyli zwyczaju, kulturze i wychowaniu, co było dla mnie nowością, niczym egzotyczny powiew świeżego powietrza. I ogromy plus tej książki. Byłam tak zafascynowana poznawaniem, każdej postaci, że nim się zorientowałam byłam już w połowie książki.

„Cuda za rogiem” to niezwykła powieść o bezinteresownej pomocy, poświęceniu, mądrości życiowej i dojrzewaniu do pewnych decyzji. Jest bardzo przyjemnie napisana. I chociaż łamiemy sobie trochę język na japońskich imionach i nazwiskach, a momentami powieść wyda się nam naciągana i mało wiarygodna… to nic, bo jej zakończenie jest tak zdumiewające, że aż wzruszające. Ta powieść otuliła mnie melancholijnym nastrojem, który po zakończeniu pozostawał na długo w głowie, a na jej wspomnienie budził dodatkowo uśmiech. To pozycja, którą wszystkim polecę, za jej klimat, spokój i dobro. Po jej skończeniu będziecie odczuwali potrzebę niesienia bezinteresownej pomocy. Idealna lektura na długie jesienne wieczory, z kubkiem herbaty i kocykiem. Dajcie się porwać magii tej powieści.

Są powieści, które przyciągają nas do siebie samym opisem. Za tym opisem czai się jakaś magia. A wraz z magią pojawia się tajemnica, którą aż pragniemy poznać. Właśnie takie są „Cuda za rogiem”.

Jest to specyficzna literatura obyczajowa, z którą jeszcze nigdy nie miałam do czynienia. Napisana jest bardzo lekkim językiem, bo autor bardzo płynnie przechodzi z jednej historii...