Turcja nie fascynuje mnie do tego stopnia, by spędzić tam choć jeden dzień wakacji. Z drugiej strony jest to rejon, którego znaczenia i wpływu politycznego nie da się ukryć. Reportaż "Wróżąc z fusów" jest dobrym kierunkiem, by mniej więcej zaspokoić podstawową wiedzę i objaśnić niektóre fakty. Szumer-Brysz zajrzała więc pod tę turecką kołderkę, by z bliska przybliżyć czytelnikom, co się takiego tam dzieje, skąd te rozdarcia i sprzeczności. Postarała się przedstawić spektrum tureckiego społeczeństwa poczynając od gorących kwestii tj. ciemne strony dyktatury Erdogana, stale tlące się konflikty etniczne i religijne, rosnącą w siłę islamizację kraju, problem uchodźców, poprzez sytuację kobiet i osób innych orientacji kończąc na zwykłym życiu przeciętnych obywateli. Rodzi się z tego obraz kraju nie potrafiącego w pełni określić kierunku, w jakim ma podążać, a tym samym stojącego na krawędzi bezpieczeństwa.
Bardzo to ciekawy przegląd, tym bardziej że samej autorce dzięki rodzinnym związkom, łatwiej było wniknąć w pewne warstwy i podjąć czasem niewygodne tematy - nacjonalistyczne albo nt. elementów Koranu, które bardziej łączą wszystkie religie Księgi niż dzielą, czy zakłamań historii, którą niestety na całym świecie zawsze pisać będą zwycięzcy. Trzeba przyznać, że ma ona dobry słuch językowy i umiejętność delikatnego lawirowania pośród emocjonalnych opinii wyrażanych przez swoich bohaterów. Dzięki temu my sami dostajemy przekaz prawdziwego tureckiego życia.

Turcja nie fascynuje mnie do tego stopnia, by spędzić tam choć jeden dzień wakacji. Z drugiej strony jest to rejon, którego znaczenia i wpływu politycznego nie da się ukryć. Reportaż "Wróżąc z fusów" jest dobrym kierunkiem, by mniej więcej zaspokoić podstawową wiedzę i objaśnić niektóre fakty. Szumer-Brysz zajrzała więc pod tę turecką kołderkę, by z bliska przybliżyć...