Aktualnie obok "Przygód etiopskich" mój ulubiony album z przygodami Corto Maltese. Tym razem Hugo Pratt zaserował czytelnikom nieco psychodeliczną przygodę dziejącą się na ulicach Wenecji. Corto podejmuje się rozwiązania zagadki pozostawionej przez starego znajomego. Nasz dzielny awanturnik szybko wpada w wir niezwykłych wydarzeń, w trakcie których napotka na swojej drodze przedziwne postaci. Może to kwestia barwnej Wenecji, ale w tym albumie oprawa graficzna aż olśniewa mieniącymi się kolorami. Zdecydowanie polecam, tym bardziej, że tym razem - w przeciwieństwie do przygód na Syberii - Corto jest na pierwszym planie.

Aktualnie obok "Przygód etiopskich" mój ulubiony album z przygodami Corto Maltese. Tym razem Hugo Pratt zaserował czytelnikom nieco psychodeliczną przygodę dziejącą się na ulicach Wenecji. Corto podejmuje się rozwiązania zagadki pozostawionej przez starego znajomego. Nasz dzielny awanturnik szybko wpada w wir niezwykłych wydarzeń, w trakcie których napotka na swojej drodze...

Wolny marynarz powraca do Wenecji w poszukiwaniu magicznego szmaragdu, który ma związek ze świętym Piotrem apostołem. Wieczny awanturnik swoją przygodę zaczyna od wpadki, ponieważ upada z wysokości do loży masońskiej. Krótka pogawędka i wracamy na światło dzienne otaczając się marmurowymi lwami, kanałami oraz budowlami w stylu bizantyjskim. Corto Maltese przyzwyczaił czytelnika do bajań i sennych wyobrażeń o zdobyciu legendarnych przedmiotów. Uwielbia wpadać w kłopoty, organizować groźne wypady czy szukać informacji u uczonych. To trzecia ,,długometrażowa'' historia z siedmiu tomów, które ukazały się w Polsce. Nie jest podzielona na segmenty i krótsze odcinki, jak tom 2, 3 czy 4. ,,Baśń wenecka'' różni się od pozostałych tym, że częściej wpada w wizje, omamy czy rozmowy z rzeczami, z którymi normalnie nie rozmawiamy. Snucie bajeczki o utraconym raju kotom raczej nie jest rzeczywiste, tylko jakąś próbą porozumienia się z duchem Wenecji, gdzie koty błąkają się po weneckich pałacach.

Sporo motywów arabskich potrafią wybić z rytmu - dużo nazwisk i ulic o obcym pochodzeniu zgubią niejednego czytelnika, jeśli przestaniemy angażować się w przekombinowaną intrygę, która z natury, jak sam tom - jest baśniowa i odrealniona (lampa Aladyna też się pojawiła, heh). Jeśli szukacie realnych przygód, to zrezygnujcie z lektury. Jeśli wolicie mniej prawdopodobne sceny, jak spotkanie z rabinem, który zna alfabet z przed wieków albo wolnomularzy skrywającymi sekret tysiącleci - no to zaglądajcie w ciemno. Przewrotne zakończenie tylko potwierdzi wasze przekonanie, że to baśń wenecka.

Wolny marynarz powraca do Wenecji w poszukiwaniu magicznego szmaragdu, który ma związek ze świętym Piotrem apostołem. Wieczny awanturnik swoją przygodę zaczyna od wpadki, ponieważ upada z wysokości do loży masońskiej. Krótka pogawędka i wracamy na światło dzienne otaczając się marmurowymi lwami, kanałami oraz budowlami w stylu bizantyjskim. Corto Maltese przyzwyczaił...

Dzięki Egmontowi dostajemy do rąk siódmą, wenecką część serii "Corto Maltese" w kolorze. Wenecja to idealne tło dla fabuły, w której bohater próbuje zgłębić tajemnice przeszłości i odnaleźć drogocenny skarb, spotykając na swojej drodze nie tylko dziwne, niebezpieczne indywidua, ale i natrafiając na tajemnicze organizacje i niejednoznaczne zależności. Kreska Pratta bywa dość oszczędna, ale czasem udaje mu się uchwycić weneckiego ducha czy błysnąć ciekawym detalem w tle. Mamy tutaj nie tylko mistykę, ale i sekwencje oniryczne. Tocząca się szybko akcja i ironiczne zabarwienie niektórych fragmentów sprawiają, że nie mamy do Pratta pretensji o to, że wyjściowa tajemnica jawić się może momentami jako przekombinowana. A nietypowe zakończenie spina klamrą tę porywającą awanturniczą baśń, jeden z najbardziej zjawiskowych tomów serii.

Dzięki Egmontowi dostajemy do rąk siódmą, wenecką część serii "Corto Maltese" w kolorze. Wenecja to idealne tło dla fabuły, w której bohater próbuje zgłębić tajemnice przeszłości i odnaleźć drogocenny skarb, spotykając na swojej drodze nie tylko dziwne, niebezpieczne indywidua, ale i natrafiając na tajemnicze organizacje i niejednoznaczne zależności. Kreska Pratta bywa dość...