Książka opisuje o zmianach, jakie zachodzą w człowieku w kontakcie z górami. Autor podejmuje próbę wyjaśnienia, dlaczego najwyższe góry są tak kuszące i co sprawia, że mimo śmiertelnego niebezpieczeństwa, co roku setki śmiałków próbują wdrapać się na ich szczyt. To opowieść o dążeniu do celu, odkrywaniu własnych marzeń, tęsknot i pragnień.

Książka opisuje o zmianach, jakie zachodzą w człowieku w kontakcie z górami. Autor podejmuje próbę wyjaśnienia, dlaczego najwyższe góry są tak kuszące i co sprawia, że mimo śmiertelnego niebezpieczeństwa, co roku setki śmiałków próbują wdrapać się na ich szczyt. To opowieść o dążeniu do celu, odkrywaniu własnych marzeń, tęsknot i pragnień.

Chyba nigdy nie znudzą mi się takie książki. Bardzo przyjemna lektura i super zdjęcia

Chyba nigdy nie znudzą mi się takie książki. Bardzo przyjemna lektura i super zdjęcia

Książka o wielkiej pasji i miłości do gór. Bardzo dobrze i po prostu pięknie napisana. Czytało się świetnie, jestem zachwycona całością, przemyśleniami, opisami i wielką pasją Rafała Froni. Myślę, że przeczytam też kolejne jego książki.

Książka o wielkiej pasji i miłości do gór. Bardzo dobrze i po prostu pięknie napisana. Czytało się świetnie, jestem zachwycona całością, przemyśleniami, opisami i wielką pasją Rafała Froni. Myślę, że przeczytam też kolejne jego książki.

Książka okej! Ale jak dla mnie za dużo przemyśleń a za mało gór - tytuł sugeruje wręcz techniczne podejście co i jak.

Książka okej! Ale jak dla mnie za dużo przemyśleń a za mało gór - tytuł sugeruje wręcz techniczne podejście co i jak.

"... W górach dużo się myśli. I choć są to myśli chaotyczne, rozbiegane i nieczęsto prowadzące do jakiś wniosków, to jednak czas im poświęcony i tematyka istotna dla sfery duchowej powodują, że dokonuje się jakaś przemiana. Na dobre. Nie wyobrażam sobie, że można tu planować lub obmyślać zło. Dominuje chęć naprawy, poprawy. Zmiany na lepsze."

Jest w tym cytacie jakieś ziarno prawdy. Siedząc ostatnio na jednym z wysokich szczytów sama doświadczyłam stanu uwolnienia swoich splątanych myśli, którym przyglądałam się z każdej niemal strony, pozwalając snuć im różne, dziwne scenariusze. Jednak zawsze były to myśli dobre. I prawe. Tak....w górach się zdecydowanie dobrze się myśli...

Po tytule spodziewałam się, że będę czytać o działalności i obozowaniu w górach najwyższych, atakach szczytowych a dostaję książkę o człowieku, jego marzeniach, przemyśleniach i ambicjach. Początkowo nie byłam zadowolona z takiej formy przekazu ale po jakimś czasie zaczęłam dostrzegać w czym tkwi niepowtarzalny urok tej książki. "Anatomia góry" to swoisty pamiętnik spostrzeżeń w którym autor próbuje w bardzo charakterystyczny, niedosłowny i nieco poetycki sposób wyrazić swoją miłość do gór oraz konieczność zdobywania kolejnych szczytów i stawiania sobie nowych wyzwań. Paradoksalnie góry nie są tutaj najważniejsze, stanowią tylko tło do rozważań i refleksji autora, który przedstawia nam się tutaj jako człowiek o ogromnej wrażliwości na piękno gór, głębokiego szacunku do nich i wnikliwym zmyśle obserwacji.

Polecam wielbicielom tematu, jako dobrą lekturę na podróż do wnętrza himalaisty i okazję do poznania jego myśli, inspiracji i lęków.

"... W górach dużo się myśli. I choć są to myśli chaotyczne, rozbiegane i nieczęsto prowadzące do jakiś wniosków, to jednak czas im poświęcony i tematyka istotna dla sfery duchowej powodują, że dokonuje się jakaś przemiana. Na dobre. Nie wyobrażam sobie, że można tu planować lub obmyślać zło. Dominuje chęć naprawy, poprawy. Zmiany na lepsze."

Jest w tym cytacie jakieś...

Kolejna książka na mojej półce o wielkiej pasji i zamiłowaniu do gór ,widać doskonale że to nawet więcej niż pasja a styl życia. Wspaniałe historie z gór z pewnością książka warta przeczytania.

Kolejna książka na mojej półce o wielkiej pasji i zamiłowaniu do gór ,widać doskonale że to nawet więcej niż pasja a styl życia. Wspaniałe historie z gór z pewnością książka warta przeczytania.

Dla mnie książka rewelacyjna. Fronia opowiada nie tylko o Himalajach, ale też o Pamirze, czy Andach. W dodatku jest to opowieść niemal poetycka, znakomicie oddaje miłość autor do wysokich gór. Czytając opisy wypraw, niebezpieczeństw z nimi związanych, ale także piękna gór, wyrzeczeń i poświęcenia ludzi idących na takie wyprawy można samemu zakochać się w górach i zrozumieć wspinaczy wysokogórskich i ich pasję. Ja mam za sobą już kilka książek głównie o himalaizmie i dziś już nie odbieram poświęcenia wspinaczy górom jako tylko ryzykanctwa, czy chęci rozgłosu. Myślę, że jest to sposób na życie.

Dla mnie książka rewelacyjna. Fronia opowiada nie tylko o Himalajach, ale też o Pamirze, czy Andach. W dodatku jest to opowieść niemal poetycka, znakomicie oddaje miłość autor do wysokich gór. Czytając opisy wypraw, niebezpieczeństw z nimi związanych, ale także piękna gór, wyrzeczeń i poświęcenia ludzi idących na takie wyprawy można samemu zakochać się w górach i zrozumieć...

Bardzo przyjemnie się słucha, polecam!

Bardzo przyjemnie się słucha, polecam!

Nie przepadam za Fronią, książka dobra, ale bez rewelacji. Fajny humor, niezła narracja, ale nieco brakuje odkrywczości.. Jednak plusy za włożoną pracę i dla wydawnictwa za dobrą jakość ksiązki.

Nie przepadam za Fronią, książka dobra, ale bez rewelacji. Fajny humor, niezła narracja, ale nieco brakuje odkrywczości.. Jednak plusy za włożoną pracę i dla wydawnictwa za dobrą jakość ksiązki.

Nie polecam tej książki bo jest niewiarygodna. Przeczytałam kilka książek o tej tematyce i ich dużym plusem było to, że przeniosły mnie w świat wspinaczy wysokogórskich, pozwoliły odczuć walkę z przyrodą, zagrożenia, ogromny wysiłek organizmu ale także radość z pokonywania słabości. Tu natomiast jest dużo kwiecistego stylu i niewiele poza tym.

Nie polecam tej książki bo jest niewiarygodna. Przeczytałam kilka książek o tej tematyce i ich dużym plusem było to, że przeniosły mnie w świat wspinaczy wysokogórskich, pozwoliły odczuć walkę z przyrodą, zagrożenia, ogromny wysiłek organizmu ale także radość z pokonywania słabości. Tu natomiast jest dużo kwiecistego stylu i niewiele poza tym.