Jako, że jestem nie-teologiem to mogę opisać tylko swoje wrażenia, a te niestety nie są pozytywne. Po pierwsze książka ma charakter ekumeniczny, więc trudno mi brać tytuł na serio. Chyba, że jako potwierdzenie katolickiej koncepcji Konsekracji - poprzez Słowa Ustanowienia ! Po drugie, dotyczy bardziej prawosławia, więc znów - co tu robi w tytule Kościół ? (tak wiem - konferencja). A po trzecie tak się składa, że kojarzę osobę Gabriela Kostelnyka i gdy zauważyłem, że autor się na niego powołuje, to normalnie mnie zatkało. Równie dobrze można by cytować Judasza. Epikleza - czyli modlitwa z prośbą o przemianę Darów Eucharystycznych lub szerzej - wezwanie do Boga. Ciekawe są porównania między anty-epiklezą proroków Baala, a epiklezą proroka Eliasza. Albo, że Maranatha - najstarszą epiklezą Eucharystyczną ? Dużo miejsca autor poświęca sporom między Zachodem, a Wschodem. I to dobrze. Dobrze, że mamy tu Tomasza z Akwinu, Hildegardę z Bingen, Józefa Bilczewskiego czy Juana de Torquemadę. Podobało mi się zdanie, że Kanon Rzymski - jest bardziej epikletyczny niż jakakolwiek inna anafora wschodnia. Z drugiej strony, nic tak bardzo mnie nie przekonuje do łacińskiej koncepcji przemiany Darów Eucharystycznych, niż krytyka teologów prawosławnych np. Kabasilasa. Bardzo mnie też zaciekawił słowacki Liturgikon greckokatolicki z 1986 roku. Epikleza, werbinstytucjonizm czy benedykcjonizm ? Przecież było Zesłanie Ducha Świętego, jest sakrament kapłaństwa, epikleza ofertoryjna ? Dla mnie ta książka jest dziwna. Pamiętajmy by rozróżniać proroków Boga od proroków Baala. Bo mam wrażenie, że autor bardziej miesza niż prostuje.

Jako, że jestem nie-teologiem to mogę opisać tylko swoje wrażenia, a te niestety nie są pozytywne. Po pierwsze książka ma charakter ekumeniczny, więc trudno mi brać tytuł na serio. Chyba, że jako potwierdzenie katolickiej koncepcji Konsekracji - poprzez Słowa Ustanowienia ! Po drugie, dotyczy bardziej prawosławia, więc znów - co tu robi w tytule Kościół ? (tak wiem -...