Książka, która początkowo interesowała mnie średnio. Pewnie dlatego, że już kilkakrotnie zawiodłem się nad tzw. arcydziełach literatury amerykańskiej, albo jednej ze „stu najlepszych anglojęzycznych powieści Magazynu Time” czy tym podobnych. Im jednak dalej czytałem, tym historia wciągała mnie mocniej a chłodne przyjęcie z początku ustępowało. Potem, nie umiałem się już oderwać.

Autor świetnie zbudował swoich bohaterów i w sposób mistrzowski prowadził narrację z perspektywy jednego z nich. Najważniejsze pozytywne postaci w książce przechodzą przemianę – co jest jednym z żelaznych zasad dobrej powieści. A akcja cały czas posuwa się naprzód, antagoniści są naprawdę źli a protagonistów da się lubić.

Tyle, że przy tym wszystkim ta książka jest mądra, głęboka no i świetnie napisana. W tle, przynajmniej takie odniosłem wrażenie, smutek miesza się z zaskakująca refleksją na temat otaczającego nas świata. I tak na dobrą sprawę, myślę sobie, że to każdy z nas znajdzie wokół siebie cząstkę tego, o czym Kesey pisał w swojej powieści. I to jest przerażające. Otacza nas dom wariatów. Polecam gorąco. Naprawdę warto.

Książka, która początkowo interesowała mnie średnio. Pewnie dlatego, że już kilkakrotnie zawiodłem się nad tzw. arcydziełach literatury amerykańskiej, albo jednej ze „stu najlepszych anglojęzycznych powieści Magazynu Time” czy tym podobnych. Im jednak dalej czytałem, tym historia wciągała mnie mocniej a chłodne przyjęcie z początku ustępowało. Potem, nie umiałem się już...