Persuasion

Czy życie nie było piękniejsze, gdyby inni ludzie nie wtrącali się w nasze wybory? Pewnie to samo pytanie wielokrotnie zadawała sobie Anna Elliot, główna bohaterka "Perswazji". Osiem lat wcześniej Anna pozwoliła sobie wmówić, że wcale nie będzie szczęśliwa u boku Fryderyka Wentwortha, kapitana marynarki. Dziewczyna zerwała zaręczyny, łamiąc tym samym dwa bliskie sobie serca. Teraz musi żyć z tą porażką, której przecież wcale nie chciała. Przy kolejnych próbach zarządzania życiem Anny, główna bohaterka w końcu się zbuntowała. Została przy rodzinie, jednak i w tym położeniu nie jest szczęśliwa... Jak potoczą się jej losy?

"Perswazje" to ostatnia powieść w dorobku Jane Austen, opublikowana po raz pierwszy w 1817 roku. Klimatem nie odbiega od pozostałych utworów tej autorki, dlatego jeśli liczycie na subtelny humor, niepowtarzalny klimat Anglii początku XIX wieku, dystyngowane damy, niespotykane już dziś maniery, obyczajowe gierki i uczuciowe problemy to świetnie trafiliście! Choć podkreślę tutaj, że "Perswazje" wcale nie są tylko kolejnym czytadłem na długie wieczory. Wręcz przeciwnie - docenić należy bardziej rozbudowany niż w przypadku innych utworów portret psychologiczny bohaterów. To właśnie dzięki niemu angażujemy się w przedstawianą opowieść nieco bardziej.

Nie ukrywam, że jeśli jesteście przyzwyczajeni do lektur, których czas akcji pędzi na łeb, na szyję, "Perswazje" mogą Was rozczarować - tak się często dzieje w przypadku twórczości Jane Austen. Pozostaje nam zadać jedno najważniejsze pytanie: czy warto sięgać po "Perswazje", mając świadomość, że nie jest to utwór, trzymający w napięciu? Jak najbardziej! Pomijam tutaj aspekt poszerzania swojej wiedzy na temat ówczesnej obyczajowości, choć to również jest ważne i ciekawe, ale przy "Perswazjach" możemy zwolnić, delektować się lekturą, zatopić się w problemy ludzi żyjących w tak odległej od nas epoce... Taka podróż w czasie nierzadko skutkuje nowymi przemyśleniami, a może nawet zmianą w nas samych. Jestem pewna, że bez względu na to, jak ocenicie tę powieść, jej lektura odpowiednio zaprocentuje w Waszych sercach i umysłach. A przynajmniej na to liczę. Serdecznie polecam.

Czy życie nie było piękniejsze, gdyby inni ludzie nie wtrącali się w nasze wybory? Pewnie to samo pytanie wielokrotnie zadawała sobie Anna Elliot, główna bohaterka "Perswazji". Osiem lat wcześniej Anna pozwoliła sobie wmówić, że wcale nie będzie szczęśliwa u boku Fryderyka Wentwortha, kapitana marynarki. Dziewczyna zerwała zaręczyny, łamiąc tym samym dwa bliskie sobie...

Ostatnio ktoś zapytał mnie, o czym są książki Jane Austen, że je tak ochoczo czytam. A ja bez namysłu, lecz z dużą dozą przekonania odpowiedziałam - "o niczym!" :)
Potem zaczęłam się tłumaczyć, omawiać problematykę, zachwalać możliwość poznania realiów tamtych lat, ale... gdyby się głębiej zastanowić, książki Jane Austen są naprawdę dość nudne. Lecz dla miłośnika starych czasów - uroczo nudne.
Perswazje to kolejna taka uroczo nudna książka, która jednak pokazuje, że pewne prawdy nie zmieniają się od lat.
"Starym duszom" zdecydowanie polecam przeczytać!

Ostatnio ktoś zapytał mnie, o czym są książki Jane Austen, że je tak ochoczo czytam. A ja bez namysłu, lecz z dużą dozą przekonania odpowiedziałam - "o niczym!" :)
Potem zaczęłam się tłumaczyć, omawiać problematykę, zachwalać możliwość poznania realiów tamtych lat, ale... gdyby się głębiej zastanowić, książki Jane Austen są naprawdę dość nudne. Lecz dla miłośnika starych...

"Perswazje" były naprawdę przyjemną lekturą. Bardzo doceniam humor i lekkość, z jaką Jane Austen portretowała wyższe sfery i ich drobne manieryzmy oraz hipokryzje.
Intryga romantyczna była całkiem angażująca, choć prawdę mówiąc brakło mi więcej scen budujących napięcie między Anną a kapitanem Wentworthem. Mimo to, na przestrzeni zaledwie kilkuset stron, stworzona została wciągająca i zabawna opowieść o perypetiach matrymonialnych.

"Perswazje" były naprawdę przyjemną lekturą. Bardzo doceniam humor i lekkość, z jaką Jane Austen portretowała wyższe sfery i ich drobne manieryzmy oraz hipokryzje.
Intryga romantyczna była całkiem angażująca, choć prawdę mówiąc brakło mi więcej scen budujących napięcie między Anną a kapitanem Wentworthem. Mimo to, na przestrzeni zaledwie kilkuset stron, stworzona została...

Sprawy męskie chcą zanudzić czytelniczkę, sprawy damskie zabawne i nawet wciągające.

Sprawy męskie chcą zanudzić czytelniczkę, sprawy damskie zabawne i nawet wciągające.

Choć żyję w zupełnie innych realiach niż Anna Elliot czy sama Jane Austen, zdumiewa mnie jak bardzo znajoma jest mi cała gama uczuć, mikroekspresji i charakterów które można spotkać w Perswazjach. Zawsze sprawia mi to satysfakcję gdy w powieściach z dawnych czasów albo odległych zakątków odnajduje człowieka takiego jak ja - człowieka, który potrzebuje zdrowych, pełnowymiarowych relacji z innymi ludźmi, ale który najpierw musi nawiązać dojrzałą , szczera relację sam ze sobą.

Choć żyję w zupełnie innych realiach niż Anna Elliot czy sama Jane Austen, zdumiewa mnie jak bardzo znajoma jest mi cała gama uczuć, mikroekspresji i charakterów które można spotkać w Perswazjach. Zawsze sprawia mi to satysfakcję gdy w powieściach z dawnych czasów albo odległych zakątków odnajduje człowieka takiego jak ja - człowieka, który potrzebuje zdrowych,...

Do "Perswazji" podeszłam jako niemal rówieśniczka głównej bohaterki. Powiedzieć, że niektóre twierdzenia Austen były brutalne..

"To nie byle co, jeśli kobieta w dwudziestym ósmym roku życia słyszy zapewnienie, że nie utraciła nic z wdzięków wczesnej młodości.."

To jak nic nie powiedzieć.

Do "Perswazji" podeszłam jako niemal rówieśniczka głównej bohaterki. Powiedzieć, że niektóre twierdzenia Austen były brutalne..

"To nie byle co, jeśli kobieta w dwudziestym ósmym roku życia słyszy zapewnienie, że nie utraciła nic z wdzięków wczesnej młodości.."

To jak nic nie powiedzieć.

Główna bohaterka książki, Anna Elliot, córka zubożałego baroneta, przed laty była zakochana z wzajemnością w niejakim panu Wentworth. Rodzina Anny nie akceptuje tego związku i pod wpływem ich nacisków Anna i Wentworth rozstają się. Po latach spotykają się znowu, Wentworth jest teraz kapitanem statku. Anna konfrontuje się ze swoimi uczuciami z przeszłości i przekonuje się, co czuje do Wentwortha obecnie.
Ta książka to zapowiedź rodzącej się powieści psychologicznej. To właśnie powoduje, że stawiam ją wyżej od wszystkich innych książek Jane Austen. Poza tym mamy tu typową Austen: akcja wolno posuwa się do przodu, przepełniona jest przewlekłymi opisami obyczajów i konwenansów, może trochę męczyć.
Do prozy Jane Austen trzeba mieć specjalne podejście, tego nie da się czytać szybko, trzeba mieć cierpliwość, żeby dobrnąć do końca. Niemniej jest to dobra proza, a "Perswazje" są - moim zdaniem - najlepsze ze względu właśnie na na to, że zawierają elementy powieści psychologicznej.

Główna bohaterka książki, Anna Elliot, córka zubożałego baroneta, przed laty była zakochana z wzajemnością w niejakim panu Wentworth. Rodzina Anny nie akceptuje tego związku i pod wpływem ich nacisków Anna i Wentworth rozstają się. Po latach spotykają się znowu, Wentworth jest teraz kapitanem statku. Anna konfrontuje się ze swoimi uczuciami z przeszłości i przekonuje się,...

Jedna z moich ulubionych książek, nie umiem powiedzieć co, ale coś w niej jest :)

Jedna z moich ulubionych książek, nie umiem powiedzieć co, ale coś w niej jest :)

Ład, ułożenie i przenikliwość Austen potrafią rozkosznie odbić się w świadomości, choć jednocześnie łatwo przynoszą ze sobą znudzenie.

Ład, ułożenie i przenikliwość Austen potrafią rozkosznie odbić się w świadomości, choć jednocześnie łatwo przynoszą ze sobą znudzenie.

Ostatnia ukończona książka Jane Austen. Jest to jej najbardziej dojrzałe dzieło.

Rozmowa o książce i ekaranizacjach w audycji/podkaście
https://www.spreaker.com/episode/154-perswazje--60250756

Ostatnia ukończona książka Jane Austen. Jest to jej najbardziej dojrzałe dzieło.

Rozmowa o książce i ekaranizacjach w audycji/podkaście
https://www.spreaker.com/episode/154-perswazje--60250756