Kotori robi wszystko, żeby prześcignąć Yumegari i Waneko w walce o najgorsze wydawnictwo mangowe w Polsce. Tym razem "punktuje" w kategorii upiększania tłumaczenia poprzez dodanie dialektu. Żeby nie było, uzasadnione użycie dialektu w tłumaczeniu ma sens i daje świetny efekt (jak np. JPF i ich "Wzgórze Apolla", gdzie użyto języka śląskiego jako odpowiednik lokalnego dialektu języka japońskiego). Jest tylko jeden warunek - ten dialekt musi być użyty poprawnie.

"Poznańszczyzna" w wykonaniu Kotori wygląda następująco: najpierw przełożono tekst na czysty, literacki polski, a następnie losowo pozmieniano słowa polskie na gwarowe poznańskie. Nie ruszono fleksji, składni, słynne "tej" i "nie?" prawie się nie pojawia, jest za to mnóstwo archaicznych słów, których nawet starzy Poznaniacy już nie używają. Efekt taki, jakby próbowano odtworzyć włoski z użyciem łacińskiej gramatyki i słownictwa z XVII wieku.

I wiecie co jest zabawne? Wydawnictwo Kotori ma swoją siedzibę w Gołuskach, wsi POD POZNANIEM, obecnie będącej jedną z modnych poznańskich "sypialni". Nawet jeśli redakcja ma pecha mieszkać w otoczeniu samych napływowców spoza poznańskiego albo i nawet spoza Wielkopolski, wystarczy postać chwilę w kolejce w sklepie, żeby nasłuchać się "poznańszczyzny". Skąd to wiem? Moja matka pochodzi z Gołusek właśnie, mieszka tam spora część mojej rodziny, którą regularnie odwiedzam. Znam tę wieś, jej mieszkańców i jej język. Żeby w takich warunkach bytowych nie otrzeć się o naturalny dialekt, trzeba być albo głupim, albo głuchym, albo nie pofatygować się o sprawdzenie, co też tłumacz wymyślił. Znając poziom redakcji w Kotori, śmiem podejrzewać wszystkie trzy czynniki na raz.

Sama historia nie jest zła - słodka, naiwna, trochę schematyczna, ale ogólnie nieszkodliwa. Niestety, raczej z tych, które nie pozostają długo w pamięci, więc co zostaje po lekturze, to smród z redakcyjnej amatorszczyzny, którą popełniono nad historią dodatkową. Zaczynam dochodzić do wniosku, że Kotori jest w stanie koncertowo schrzanić nawet najlepszą i najambitniejszą mangę, jaką by dostało w swoje ręce. Szkoda, bo czasem dobierają się do tytułów fajnych i nawet perełek (jak BLki Junko czy Yonedy). Niestety, zamiast przyłożyć się do tego, co robią, redakcja Kotori woli iść ścieżką Waneko i ich stylem minimalnych kosztów i oporu, połączonego z amatorszczyzną w wydaniu Yumegari (swoją drogą, kolejnego poznańskiego wydawnictwa - Poznań przeprasza za oba). Okej, ich wybór, niech jednak potem nie płaczą na swoim Asku, że im mangi nie schodzą. Nie schodzą na na Wasze własne życzenie, drogie Kotori. Tylko i wyłącznie.

Kotori robi wszystko, żeby prześcignąć Yumegari i Waneko w walce o najgorsze wydawnictwo mangowe w Polsce. Tym razem "punktuje" w kategorii upiększania tłumaczenia poprzez dodanie dialektu. Żeby nie było, uzasadnione użycie dialektu w tłumaczeniu ma sens i daje świetny efekt (jak np. JPF i ich "Wzgórze Apolla", gdzie użyto języka śląskiego jako odpowiednik lokalnego...