Właśnie takie opowieści kocham - dramatyczne, pełne bólu. Właśnie takie książki czytam zapamiętale, zalewając się łzami... Do tej przyciągnęła mnie oryginalna fabuła: Dominika zostaje ciężko poparzona w wypadku, który spowodował jej ukochany ojciec. Oszpecona dziewczyna nie dość, że zmaga się z traumą pourazową, to również nie wierzy, by ktokolwiek mógł ją jeszcze kiedyś pokochać... Możemy się więc spodziewać, że na scenie pojawi się mężczyzna, który nie obawia się tego, co spotkało Dominikę.

Fabuła tej książki jest wspaniała. Porusza temat bardzo istotny - znaczenie wyglądu w relacjach damsko - męskich. Czy zasługujemy na miłość, jeśli nie jesteśmy piękni? Czy nasze wnętrze może przesłonić brzydotę naszego ciała i ktoś nas pokocha, zamiast czuć obrzydzenie do oszpeconego, nieładnego ciała? To temat bardzo ważny, a autorka tworząc tę opowieść, zainspirowała się prawdziwą (niestety) historią...

Skoro więc temat ważny, a fabuła oryginalna i znakomicie skonstruowana, to powinnam być zachwycona - a jednak nie jestem. Powieść Docher podobała mi się, jednak dużo mniej, niż tego oczekiwałam. Czegoś zabrakło, a ja właściwie nie wiem, czego... Polubiłam postaci, jednak ich nie pokochałam. Były momenty wzruszające, które prawie doprowadziły mnie do płaczu. Właśnie, prawie... Styl pisania był chwilami bardzo banalny, chwilami irytujący. Momentami drażnili mnie bohaterowie, ich rozmowy, które brzmiały nie zawsze naturalnie.

Całość jest dobra, jednak nie trafiła do mojego serca i nie zostanie ze mną na dłużej. Szkoda, bo potencjał był ogromny...

Właśnie takie opowieści kocham - dramatyczne, pełne bólu. Właśnie takie książki czytam zapamiętale, zalewając się łzami... Do tej przyciągnęła mnie oryginalna fabuła: Dominika zostaje ciężko poparzona w wypadku, który spowodował jej ukochany ojciec. Oszpecona dziewczyna nie dość, że zmaga się z traumą pourazową, to również nie wierzy, by ktokolwiek mógł ją jeszcze kiedyś...