Barwne postaci uliczny muzyk którego przygarnia artystka malarka historia ich miłości, oraz wiele innych wątków.Polecam

Barwne postaci uliczny muzyk którego przygarnia artystka malarka historia ich miłości, oraz wiele innych wątków.Polecam

Jagoda jest młodą artystką z Krakowa, córką rodziców o równie artystycznych duszach. Nagle rodzic oświadczają, że wylatują na dwa lata do Gujany Frnacuskiej. Wcześniej sprzedają dom, w którym mieszkali i remontują mieszkanie po babci, w którym w tym czasie będzie mieszkać Jagoda. Jagoda zostaje sama. Niemal od razu zaczyna borykać się z różnymi problemami. Poznaje Mongoła - Dymitra. Zakochuje się w nim. To trudny związek, zwłaszcza że mężczyzna zaczyna robić karierę piosenkarza i jednocześnie nie potrafi się oprzeć braniu udziału w imprezach. Wiecznie jest pijany. Jagoda lubi pomagać. Zaprzyjaźnia się z obecnym właścicielem domu sprzedanego przez rodziców. Pomaga mu robiąc mu zakupy, wożąc do lekarza, a przy okazji poznaje historię jego życia. Po wystawie, w kórej brała udział zaprzyjaźnia się też z jej organizatorem - Juliuszem, który czasem podrzuca jej córkę Amelię.
Jest też przyjaciółka Agata również plastyczka, która ma raka mózgu. Jagoda robi wszystko, żeby podtrzymać chorą na duchu.
Podsumowując Jagoda jest człowiekiem bardzo empatycznym, angażuje się w życie otaczających ją ludzi. Pomaga im zupełnie bezinteresownie, niestety w drugą stronę nie bardzo ma na kogo liczyć. Boryka się z problemami finansowymi, rozterkami miłosnymi, lękiem o zdrowie przyjaciółki.
Sprawy przyjaciół powoli rozwiązują się z różnym skutkiem, a ona nagle podejmuje najgłupszą moim zdaniem decyzję w życiu. Nie napiszę jaką, ponieważ każdy czytelnik powinien się sam przekonać.
To moje pierwsze spotkanie z twórczością Ewy Cielesz, lecz myślę że nie ostatnie. Polecam!

Jagoda jest młodą artystką z Krakowa, córką rodziców o równie artystycznych duszach. Nagle rodzic oświadczają, że wylatują na dwa lata do Gujany Frnacuskiej. Wcześniej sprzedają dom, w którym mieszkali i remontują mieszkanie po babci, w którym w tym czasie będzie mieszkać Jagoda. Jagoda zostaje sama. Niemal od razu zaczyna borykać się z różnymi problemami. Poznaje Mongoła -...

Momentami ciekawa, a momentami nużąca opowieść o związku Polki z obcokrajowcem, a także innych, pobocznych wątkach, między innymi choroba przyjaciółki, kłopoty małżeńskie i walka o dziecko, losy starszego pana, któremu pomaga bohaterka. Życiowe problemy, jednak czasem męczyły mnie dialogi i dość powolna akcja. Chociaż muszę przyznać, że zaciekawiło mnie zakończenie i dalsze losy Jagody.

Momentami ciekawa, a momentami nużąca opowieść o związku Polki z obcokrajowcem, a także innych, pobocznych wątkach, między innymi choroba przyjaciółki, kłopoty małżeńskie i walka o dziecko, losy starszego pana, któremu pomaga bohaterka. Życiowe problemy, jednak czasem męczyły mnie dialogi i dość powolna akcja. Chociaż muszę przyznać, że zaciekawiło mnie zakończenie i dalsze...

Moja recenzja będzie krótka, w porównaniu do cyklu Córka cieni którą czytałam i czytałam wręcz nie mogłam się oderwać od ebooka, pochłaniałam kolejne tomy aby poznać dalsze losy bohaterów, tak ta pozycja nie okazała się interesująca.

Moja recenzja będzie krótka, w porównaniu do cyklu Córka cieni którą czytałam i czytałam wręcz nie mogłam się oderwać od ebooka, pochłaniałam kolejne tomy aby poznać dalsze losy bohaterów, tak ta pozycja nie okazała się interesująca.

Słaba książka autorki, która dobrze potrafi pisać, co udowodniła cyklem "Pochyłe niebo" ,i "Córka cieni". Postaci jakieś takie mdłe, cała historia jakoś nie może się rozkręcić, tak jakby autorka liczyła, że może wraz z następna strona o niczym nagle przyjdzie olśnienie i dobry pomysł na dalszą fabułę. Można sobie darować.

Słaba książka autorki, która dobrze potrafi pisać, co udowodniła cyklem "Pochyłe niebo" ,i "Córka cieni". Postaci jakieś takie mdłe, cała historia jakoś nie może się rozkręcić, tak jakby autorka liczyła, że może wraz z następna strona o niczym nagle przyjdzie olśnienie i dobry pomysł na dalszą fabułę. Można sobie darować.

"Słońce umiera i tańczy" to ciekawa opowieść o "międzynarodowej" miłości. Młoda malarka z Krakowa poznaje na rynku ulicznego grajka z Mongolii - Oczira. Chłopak od 10 lat mieszka w Polsce i wydaje się dziewczynie ideałem. Ale czy na pewno?

"Słońce umiera i tańczy" to ciekawa opowieść o "międzynarodowej" miłości. Młoda malarka z Krakowa poznaje na rynku ulicznego grajka z Mongolii - Oczira. Chłopak od 10 lat mieszka w Polsce i wydaje się dziewczynie ideałem. Ale czy na pewno?

"Słońce umiera i tańczy" Ewy Cielesz to pozycja na którą zdecydowałam się z dwóch powodów. Po pierwsze w ramach marcowego wyzwania LC, a po drugie z chęci wypróbowania nowej dla mnie formy książki, czyli audiobooka. Chociaż w słuchaniu książki odnalazłam dużą przyjemność to niestety sama pozycja nie okazała się tak interesująca.
Nie przypadła mi do gusty interpretacja lektorki. Kwestie męskie mówione były w taki sposób jakby bohater był naburmuszony, za to głównej bohaterce brakowało emocji. Ponadto wielu kwestiom nadawany był wydźwięk zupełnie różniący się od moich wyobrażeń, a często również od tego co napisała sama autorka.
W samej powieści również nie byłam w stanie się zatracić. Nie polubiłam głównej bohaterki. Jagoda to typ osoby, która we własnym odczuciu, jest wiecznie pokrzywdzona przez los, ale jakże mężnie znosi wszystkie próby spadające jej na głowę. Dla mnie Jagoda to bohaterka, która chce być na świeczniku, wiecznie jęczącej na swój los, ale ciągle czekającej na cud jego odmiany. Jagoda to osoba zapatrzona w czubek własnego nosa, nie wykazująca zrozumienia dla innych. Mam wrażenie, że pozostali bohaterowie mieli za zadanie tylko kręcić się wokół głównej bohaterki i plątać jej życiem - są tylko słowami na papierze.
Autorka tak bardzo gmatwa życiem bohaterki, że aż wydaje się to niemożliwe. Za dużo tu wszystkiego - za dużo nieszczęść, cudownych zbiegów okoliczności, ważnych decyzji podejmowanych pod wpływem chwili.

"Słońce umiera i tańczy" to książka, która zupełnie nie przypadła mi do gustu. Myślę, że gdybym sięgnęła po wersję papierową byłaby to istna droga przez mękę.

"Słońce umiera i tańczy" Ewy Cielesz to pozycja na którą zdecydowałam się z dwóch powodów. Po pierwsze w ramach marcowego wyzwania LC, a po drugie z chęci wypróbowania nowej dla mnie formy książki, czyli audiobooka. Chociaż w słuchaniu książki odnalazłam dużą przyjemność to niestety sama pozycja nie okazała się tak interesująca.
Nie przypadła mi do gusty interpretacja...

242/2018

242/2018

+

+

Wspaniała saga,jak wszystkie książki tej autorki,które czytałam.Wzrusza tak,że" oczy się pocą"

Wspaniała saga,jak wszystkie książki tej autorki,które czytałam.Wzrusza tak,że" oczy się pocą"