W dniu wczorajszym skończyłem czytać książkę Dariusza Kalińskiego „Czerwona zaraza”. Jest ona przedstawieniem tego jak wyglądało „wyzwolenie” Polski przez Armię Czerwoną.
Ponieważ interesuję się historią i trochę na ten temat wiedziałem, z ciekawością zasiadłem do tej książki. Lektura „Czerwonej zarazy” była bardzo wciągająca, a wynika to z tego, że autor zebrał w jednym miejscu wiele informacji a szczególnie cenne są relacje uczestników zdarzeń w tamtym okresie. Przekazy świadków to ogromny atut tej książki.
Skomasowanie w jednym miejscu tak wielu danych o tamtym czasie, wpływa na to, że czuje się atmosferę tamtych dni oraz ogrom nieszczęść jakie niosło ze sobą wkroczenie Armii Czerwonej na polskie ziemie. Głosy świadków pomagają spojrzeć na wszystko oczami uczestników tamtych zdarzeń.
Autor opisuje jak żołnierze sowieccy rabowali i okradali na własną rękę, ale również w jaki sposób nastąpiła grabież maszyn, urządzeń, torów kolejowych itp. na zorganizowaną skalę w imię wytycznych płynących z Moskwy. Demontowano całe zakłady, całe linie produkcyjne, wywożono tony węgla itd.
Wieś polska to teren gdzie Sowieci grabili polskich mieszkańców z inwentarza żywego, wszelkiej żywności zarówno w celu wyżywienia armii, ale również pognania całych mas bydła na tereny Związku Sowieckiego. Obowiązywały przymusowe dostawy dla przebywającej w Polsce armii.
Szczególnie mocno odczułem rozdział dotyczący gwałtów na kobietach z wręcz drastycznymi opisami. Zdarzenia takie to nie był wyjątek ale norma zachowań sowieckich żołnierzy. Wyjątkiem można tu nazwać zachowania godne człowieka. Kobiety były traktowane jak łup wojenny a ich narodowość nie miała dla czerwonoarmistów (bardzo często pijanych) żadnego znaczenia. Co gorsze dotyczyło to również niepełnoletnich dziewcząt.
Dotychczas nie zdawałem sobie sprawy ze skali tego zjawiska. Dlatego książka otwiera oczy na zwyrodnienie sowieckiego żołnierza i cierpienie kobiet.
Najmniej zaskakująca dla mnie, ale również interesująca była część dotycząca walki z polskim podziemiem niepodległościowym – Armią Krajową i NSZ. Dla sowietów bezwzględnie ugrupowania te były siłą wrogą dla celów jakie postawili sobie „wyzwoliciele” Polski i narzucone przez nich powojenne władze w Polsce.
Nieszczęścia ludzi będące wynikiem morderstw, wywózek, ale również złamanie życia wielu ludziom to straty jakie poniósł nasz naród w wyniku znalezienia się pod sowieckim butem. Ci którzy przeżyli więzienia i tortury bardzo często byli niszczeni poprzez niewolniczą pracę w łagrach.
Do tego dochodzą straty ekonomiczne liczone w miliardach dolarów. Jak innym krajem mogłaby być Polska gdyby nie została „wyzwolona” przez sowiecką „bratnią pomoc”.
„Czerwona zaraza” to kataklizm jaki spadł na Polskę zaraz po kataklizmie okupacji hitlerowskiej i oby żaden z nich się nigdy więcej nie powtórzył.

W dniu wczorajszym skończyłem czytać książkę Dariusza Kalińskiego „Czerwona zaraza”. Jest ona przedstawieniem tego jak wyglądało „wyzwolenie” Polski przez Armię Czerwoną.
Ponieważ interesuję się historią i trochę na ten temat wiedziałem, z ciekawością zasiadłem do tej książki. Lektura „Czerwonej zarazy” była bardzo wciągająca, a wynika to z tego, że autor zebrał w jednym...