Zaintrygowana i zachwycona delikatnością i maestrią Chevalier w opisie złożoności oraz bogactwa uczuć przedstawionych w "Dziewczynie z perłą", sięgnęłam po niedługim czasie po "Damę z jednorożcem".

Pisarka ma niezwykły dar obnażania przed czytelnikami dusz swoich bohaterów. Chociaż nie spotkałam w „Damie…” jednostki tak wyjątkowej, jak Griet z „Dziewczyny z perłą”, to i tak warto było zanurzyć się w świecie artystów, którzy przyczynili się do powstania pięknych piętnastowiecznych gobelinów z jednorożcem jako jednym z dominujących motywów. Oczywiście – jak w przypadku mistrzowskiej „Dziewczyny…” – książka jest tylko improwizacją na temat osób, miejsc i wydarzeń, które mogłyby mieć coś wspólnego z powstawaniem tych dzieł sztuki.

Ciekawą galerię postaci otwiera autor projektów na gobeliny, Nicolas des Innocents, paryski miniaturzysta i… niepoprawny kobieciarz, który co chwila chciałby „wyobracać” (jak to jest ujęte w powieści) jakieś kobiece ciałko. Z początku fuknęłam zniesmaczona, że Chevalier podaje nam otwarcie na tacy tak bardzo przyziemne pragnienia bohaterów, jednak dzięki temu postaci przez nią stworzone są wiarygodniejsze, bardziej rzeczywiste.

Każda z bohaterek tak wyraziście nakreślonych przez pisarkę mocno czegoś pragnie: piękna i prowokacyjna Claude pożąda Nicolasa, niewidoma Alienor nie chce płacić za swe kalectwo zbyt wysokiej ceny, a samotna Genevieve, matka Claude… Nie zawiodłam się na Chevalier, jeśli chodzi o pomysł na pochodzenie „A mon seul desir”, które jest przedstawione na jednym z gobelinów.

Co mi się bardzo podoba u tej autorki, to umiejętność ukazania nam wycinka życia bohatera – takim, jak widzi go oczyma swej wyobraźni - by potem zostawić go swojemu losowi. Mamy świadomość, że nie każda historia kończy się szczęśliwie, przez to zyskuje ona tylko na wiarygodności.

Jeśli chcecie na chwilę przenieść się do zgiełkliwego piętnastowiecznego Paryża oraz trochę spokojniejszej Brukseli, by prześledzić opowieść o kilku splątanych ze sobą losach ludzkich – serdecznie polecam „Damę z jednorożcem”!

Zaintrygowana i zachwycona delikatnością i maestrią Chevalier w opisie złożoności oraz bogactwa uczuć przedstawionych w "Dziewczynie z perłą", sięgnęłam po niedługim czasie po "Damę z jednorożcem".

Pisarka ma niezwykły dar obnażania przed czytelnikami dusz swoich bohaterów. Chociaż nie spotkałam w „Damie…” jednostki tak wyjątkowej, jak Griet z „Dziewczyny z perłą”, to i...