Są książki, o których ciężko pisać, ponieważ żadne słowa nie oddadzą tego, jak dobra jest. Nawet teraz czytając komentarze innych czytelników, wspomnienia powodują reakcję emocjonalną. Jest to perełka współczesnej literatury, a do tego nie waży 2 kilogramy!

„Chłopca z latawcem” czyta się jak osobisty list, rozgrzeszający, wyjaśniający. Zachęca nas ta ciekawość wejścia w czyjeś życie, do tego tak egzotyczne. Razem z głównym bohaterem przeżywamy jego dzieciństwo, dorastanie i samą dorosłość. Obserwujemy jak jedno, traumatyczne wydarzenie ma kontrolę nad nim, staje się przyczyną wielu wydarzeń w jego życiu. Obserwujemy zwykłą osobę z długo noszonym poczuciem winy. Świat przedstawiony nie jest czarno-biały, z pewnych powodów możemy zrozumieć decyzje, które podjął jako dziecko – wystraszone, odrzucone, rozpieszczone w swojej kulturze.

Kolejnym powodem, dla którego warto sięgnąć po tę książkę, jest całkowita immersja w afgańską kulturę, zwyczaje, klimat, historię, jedzenie, obyczajowy ciężar i jego piękno. Między wierszami autor przekazuje nam wartości wyznawane w obcej nam religii, krainie i kulturze.

Następnym powodem jest interakcja książki z jej czytelnikiem, nie możemy jej odłożyć, jak już to zrobimy, myślimy o niej. Nawet nie o tym co dalej, tylko historia zostawia nas ze wzruszeniem i przemyśleniami. To historia, po której mamy „książkowego kaca”, która zostaje z nami na długi czas w myślach. Jest to książka piękna i bardzo mądrą, ale też uniwersalna, dla każdego.

Są książki, o których ciężko pisać, ponieważ żadne słowa nie oddadzą tego, jak dobra jest. Nawet teraz czytając komentarze innych czytelników, wspomnienia powodują reakcję emocjonalną. Jest to perełka współczesnej literatury, a do tego nie waży 2 kilogramy!

„Chłopca z latawcem” czyta się jak osobisty list, rozgrzeszający, wyjaśniający. Zachęca nas ta ciekawość wejścia w...