Ciekawa opowieść o świecie przyrody i genach. Słuchałem audiobooka pt.: Jak żyć w zgodzie z genami. Genetyczna matryca duszy.

Ciekawa opowieść o świecie przyrody i genach. Słuchałem audiobooka pt.: Jak żyć w zgodzie z genami. Genetyczna matryca duszy.

Twórczy koncept niegdyś operatora filmowego, potem informatyka, autora książek popularno-naukowych i powieści science-fiction oraz pasjonata nowych odkryć w genetyce, będący próbą wyjaśnienia zagadki nie tyle kodu genetycznego, tego uniwersalnego szyfru w przyrodzie, programującego kompletne instrukcje o budowie i funkcjach wszystkich organizmów żywych, i każdego z osobna, lecz ukazania możliwości sposobów odczytywania przez genetyków informacji zapisanych w DNA, w genomie.
Ta pasjonująca książka, podsuwa odpowiedzi na nurtujące naukę pytania – gdzie należy szukać klucza do odczytania pełnego zapisu i co nim jest? Jak poznawać język kodu, jego złożoność? Czy tzw. śmieciowe DNA faktycznie jest zbędne, stanowi ewolucyjny odpad, jest zaburzeniem w mowie języka genów? Na ile jest on kompatybilny z językiem komputerowym?
Koncepcja zawarta w książce zakłada, iż to system binarny stanowi właściwy klucz do odczytania przez człowieka całości instrukcji genetycznej. Porównanie tej instrukcji do programu komputerowego jest w świetle dociekań naukowych coraz bardziej uprawnione, tym bardziej, że tworzone są już pierwsze bio-komputery z wykorzystaniem matryc DNA jako nośników danych. Kod genetyczny zastosowany w DNA wydaje się być językiem programowania wyższego rzędu i w ten sposób należałoby go rozpatrywać, ażeby zbliżyć się do rozwikłania zagadki życia i nauczyć się swobodnie odczytywać „mowę” genów. A w języku komputerowym każda litera, każdy bit są istotne i mają ogromne znaczenie. Nawet niewielka zmiana (mutacja w zapisie binarnym) gruntownie zmienia sens liter lub ten sens traci. Dlatego analogizując - tzw. śmieciowe (pozagenowe) DNA, też może mieć, według autora książki, niebagatelne znaczenie. Zadaniem badaczy jest poznanie nie tylko liter kodu, lecz także „składni” języka genetycznego, jego znaków interpunkcyjnych, kontrolerów i regulatorów ekspresji genów.
Temat i poszczególne zagadnienia precyzyjnie podzielone na rozdziały i podrozdziały jak bazy danych komputerowych, rozpatrywane są pod zmiennymi kątami widzenia, składają się ze swoistych omatidiów, fasetek, jak oczy muszki owocowej Drosophila melanogaster, klasycznego obiektu badań nad rekombinacją i zmiennością, a całość łączy się w harmonijnie zaprezentowaną śmiałą hipotezę, oczekującą na weryfikację, w projekcję błyskotliwego umysłu kogoś, kto zna się na rzeczy, kto doznał niezwykłego wglądu, iluminacji, jak gdyby jego idee fixe nabrzmiewająca latami, zapisana pod powiekami, dojrzała do ukazania się w świetle dziennym, do przejawienia się jako pewien fenotyp.
Zagadnienia dziedziczności przedstawiane ze znawstwem jakiego mogą pozazdrościć młodzi biolodzy i genetycy stopniowo prowadzą czytelnika na głębię. Chwilami stopień trudności i komplikacji prezentowanych kwestii poraża, zderzając się z ignorancją czytającego, by uświadomić mu skalę problemów i złożoność tych tak szybko rozwijających się gałęzi wiedzy jakimi są biologia molekularna i epigenetyka. Pisarz polemizuje z utrwalonymi poglądami genetyków, zachęcając ich do pójścia w kierunku złamania pełnego zapisu kodu życia, by móc w przyszłości w sposób świadomy i przewidywalny manipulować genami oraz kontrolować ich wyrażanie się, w szczytnym celu, jakim jest walka z chorobami cywilizacyjnymi.
Tadeusz Meszko odważnie wkracza też na grunt rozważań filozoficzno-religijnych, zastanawiając się nad wpływem „przykazań” genów i prawideł genetycznych na nasz wolny wybór. Czy chęć i wola przestrzegania przykazań bożych stawia nas w konflikcie z realizacją praw biologii? Czy to, co dobre dla osobnika, populacji, gatunku, co wypływa z utrwalonych w genach zapisów przystosowawczych ukierunkowanych na życie w progresywnie ewoluującej biosferze, jest też dobre dla duszy? Czy działamy jak dobrze zaprogramowane komputery, czy jednak stanowimy wyjątek od reguły, dzięki czemu możemy przezwyciężać swoją, poddaną prawom materii, cielesność?
Lektura tego imponującego, a chwilami prekursorskiego dzieła, podsuwa gotowe rozwiązania, może być też pasjonującą przygodą dla uczących się genetyki, jak też informatyki, dla nauczycieli biologii i badaczy zajmujących się poznawaniem tajemnicy dziedziczenia i przemian ewolucyjnych oraz dla wszystkich osób z wyobraźnią, ciekawych świata molekularnych zderzeń i prędkości.

Twórczy koncept niegdyś operatora filmowego, potem informatyka, autora książek popularno-naukowych i powieści science-fiction oraz pasjonata nowych odkryć w genetyce, będący próbą wyjaśnienia zagadki nie tyle kodu genetycznego, tego uniwersalnego szyfru w przyrodzie, programującego kompletne instrukcje o budowie i funkcjach wszystkich organizmów żywych, i każdego z osobna,...