"Wyznania gejszy" zaczęłam czytać od niechcenia, bo już długo leżało na mojej półce, a ostatnio po czytaniu na kindle'u nabrałam ochoty na papier. Od razu napiszę, że pod żadnym pozorem nie żałuję sięgnięcia po tę zgrabną powieść. Posiadam wydanie kieszonkowe, bo takie lubię najbardziej, a mimo pomniejszonej czcionki i dosyć sporej grubości książeczki, pochłaniałam rozdział za rozdziałem naprawdę szybko. Powieść napisana jest przyjemnym, lekkim stylem, nie stroniącym od lirycznych wyrażeń nadających charakteru narratorce. Postaci nie są sztampowe i chętnie śledzi się ich losy. Fabuła nie pozostawia nic do życzenia, książka wciąga stopniowo coraz bardziej. Jednak chyba najważniejszą cechą "Wyznań" jest bogactwo zawartych w tej książce informacji co o kulturze Japonii jak i o samych gejszach. Książka jest bezpruderyjna, szczera, a jednocześnie autor nie stara się nachalnie szokować. Pozycja obowiązkowa, jeśli ktoś jest zainteresowany kulturą orientu, ale jednocześnie polecam ją każdemu.

"Wyznania gejszy" zaczęłam czytać od niechcenia, bo już długo leżało na mojej półce, a ostatnio po czytaniu na kindle'u nabrałam ochoty na papier. Od razu napiszę, że pod żadnym pozorem nie żałuję sięgnięcia po tę zgrabną powieść. Posiadam wydanie kieszonkowe, bo takie lubię najbardziej, a mimo pomniejszonej czcionki i dosyć sporej grubości książeczki, pochłaniałam rozdział...